Ezberimden Çıkmayan Şiir BxB

Ev

YALGIN'IN GÖZÜNDEN;
@yalgininthebuilding
eve varınca yazmanı söylemiştim, nerelerdesin?

@myatlaswefall
vardım tesekkürler

@yalgininthebuilding
daha iyi misin

@myatlaswefall
hayır

@yalgininthebuilding
daha iyi görünüyordun bir şey mi oldu

@myatlaswefall
acıyor

@yalgininthebuilding
atlantis? neredesin

@myatlaswefall
bilmiyorum

@myatlaswefall
çöplük gibi bir yer burası

@yalgininthebuilding
bana konum at

@myatlaswefall
ait oldugum yerdeyim

@yalgininthebuilding
senin ait olduğun yer benim yanım Atlantis.

@yalgininthebuilding
şimdi çabuk bana konumunu at

@myatlaswefall
📍Konum

@yalgininthebuilding
sikeyim niye böyle bir yere gidiyorsun atlantis tehlikeli olduğunu bilmiyor musun

@myatlaswefall
çok acıyor

@yalgıninthebuilding
bana lütfen yaralanmadım de

@yalgininthebuilding
yoldayım yakında oradayım sabret

@myatlaswefall
sırtım

@yalgininthebuilding
sadece sabret ve olduğun yerde kal atlas cok yakında oradayım

@myatlaswefall
peki lütfen cabuk gel

@myatlaswefall
çünkü çok acıyor
22:30 Görüldü

@yalgininthebuilding
konuma geldim seni arıyorum
22:57 Görüldü

@yalgininthebuilding
sikeyim burada kan içinde yatan biri var atlantis

@yalgininthebuilding
bes dakika daha beklemen gerekecek bebegim sadece sabret

"Tanrım! İyi misiniz?"
"Acıyor." diye mırıldandığını duydum. Kabullenmek istemedim fakat bu oydu.
"Atlantis?" dedim titreyen sesimi düz tutmaya çalışarak.
"Ambulans çağırma, sakın." diyebildi gözlerinden birkaç yaş dökülürken.

"Atlantis bu mümkün değil hastaneye gitmeliyiz!" dedim panik içinde elimi saçlarımdan geçirirken.

"Daha önce de oldu," dedi acılı buruk bir gülümsemeyle.

"Ne?" dedim.

Çünkü diyebilecek başka hiçbir şeyim yoktu. Tanrıdan hiç bu kadar nefret etmemiştim. Ondan hiç bu kadar iğrenmemiştim.

"O sana dua ediyor! Sen..." diye öfkeyle isyan ettim. Gözlerimi birkaç saniyeliğine yumdum ve dizlerimin üzerine çöktüm. Elimi yumuşak karışık saçlarından geçirdim.

"Sana bundan sonra kimse dokunamayacak Atlantis." dedim.
"Benim biriciğime kimse dokunmayacak. Atlantis'ime kimse dokunamayacak."
Usulca kulağına fısıldadım saçlarını elimle ayırırken. Acısını dindirmek için her şeyimi verebilirdim ama benim elimden sadece gözyaşı dökerek saçlarını okşamak geliyordu.

Aceleyle telefonumu çıkarıp annemi aradım.
"Anne, lütfen acilen atacağım konuma gel." dedim.
"Atlantis... İyi değil, yardımına ihtiyacım var. Ambulans çağıramayız. Lütfen çabuk gel."