Her Mr.Right

Chapter 10

After that incident happened, gumulo ang buhay ko. Ang dating tahimik at normal na buhay ay na wala naparang bula dahil lang sa nangyari sa cafeteria.

Lumalakad ako papasok ng school na Pinag uusapan, tinitignan na tela ba artista na palaging May issue.

Damn that windsor kasalan niya lahat ng to! kung hindi sana siya umupo sa tabi ko ay hindi mangyayari ang lahat ng to, but kahit anong pilit kong isisi sa kanya ang nangyari alam ko at alam ng lahat na kasalan ko kasi kumakain lang naman siya ng manok sa tabi ko ako yung nang-apak sa Paa niya, ako yung magpatili sa kanya, ako yung dahilan kung bakit nabulunan siya, ako yung babae imbis na tulungan siya ibinuhos ko sa mukha niya ang tubig na sana ipina inom ko sa kanya.

Sa dalawang araw na dumaan matapos ang nangyari nakahinga ako nang maluwag dahil hindi ko siya makikita dahil walang pasok pero ngayong Monday na diyos ko po kayo nang bahala sa akin.

Speaking of... NADITO NA SIYA!!

Malayong malayo pa lang rinig na rinig ko na ang kanyang Ducati na paparating.

A guy who's riding his black Ducati wearing a black helmet, his wearing his usual attires, wearing plain white t-shirts and black leather jacket, loose jeans while their are black bag around him and a black gloves on his hands. Mukhang wala sa vocabulary ang mag uniform.

Napa lingon ang lahat sa kanya, ang mga mata'y May ruong emosyon na paghanga, habang ako napalunok at pinagpawisan habang tinitignan ko siya, yeah inaamin ko super cool niyang panuorin mag drive kaya sana palagi na lang siyang mag drive at huwag nang tumigil.

Namutla ako nang biglang domuble ang bumilis ng takbo ng Ducati niya at Nanginig sa kinatatayuan ng napagtanto ko na sa akin siya paparating. Sa gulat, kaba ay hindi na ako maka kilos sa kinatatayuan.

All of the students who was watching scream horrorly at May isang boses na nangingibabaw.

"WHAT THE FUCK!!...FUCKING WINDSOR!!" kita sa gilid nang mata ko ang blue eyes na mata na nasa May gate pa lang, lumaki ang mata sa nakita at Napa mura bago tumakbo pero huli na ang lahat dahil subrang lapit na ng Ducati ni Windsor.

Sa kaba at takot ay Napa upo ako sa sahig at Napa tili na parang ito na ang last na tili na magagawa ko nang unti unti na itong lumapit sa akin.

My heart that's beating so very fast kanina ay unti unting tumigil. parang nawalan ako ng kaluluwa at puso ng isang hakbang lang ang layo ng Ducati ni Windsor sa akin.

Napa hawak ako sa puso i'm trying to breathe.

May naramdaman akong hinihingal na lumapit sa akin.

"Hey...joanna... breathe.." he said at winiwave pa ang kamay sa mukha ko para kumurap ako kasi kanina pa pala ako Naka tulala habang naglalaki ang mga mata.

"...damn if you hear me breathe with me.. inhale... exhale" i hear him so i inhale-exhale follow what his doing at kalaunan unti-unti nang bumalik ang subrang lakas ng tibok ng puso ko, I'm breathing with him.. habang nagtama ang tingin namin ni Windsor, i know behind his helmet that his been wearing there's a smirk forming in his lips.

Pinark niya ang Ducati sa harap ko bago bumaba at tinanggal ang helmet. Hindi nga ako nagkakamali there was a smirk forn in his lips while his eyes there was an amuse emotion.

"Oh gosh!" he said at na pahawak pa sa bibig.. halatang ginagaya niya lang ang reaction ko Nong sa cafeteria.

He amusedly looked at me "Ops! naihi ka pala sa kaba!" he devily grin at me while looking at my skirt.

Rinig ko ang unti unti-unting pagtatawanan at bulong Bulongan sa kapaligiran dahil sa naihi ako sa palda.

I felt like any second tutulo na ang nagbabadya kong luha dahil sa kahihiyan at pinaghalong takot. I'm scared as what happened kanina at the same time I'm embarrassed dahil na ihi ako sa palda sa harapan ng Mariming tao, when biglang May narinig akong familiar na tawa, Napa hawak ako sa tenga dahil sa mga pamilyar na tawanan ng mga naririnig. No! hindi to pwede!

"hahaha ano bata lalaban ka pa?!" tawa nang isa sabay buhos ng malansa na amoy na tubig sa ulo ko.

"ano? lalaban ka pa akala mo super hero ka!" sabay sipa sa tiyan ko sabay tawa.

"ang kapal mong bata ka! akala mo pag niligtas mo sila magiging kaibigan ka nila.. ni hindi ka nga nila kayang iligtas kasi madungis ka at mahirap ka tapos kung maka asta ka!" sabay tawa niya at hila ng buhok ko para maka tingin ako sa mukha niya, Naka ngisi siya at kita kita ko rin sa mga mata niya na tuwang tuwa bago isang napaka lakas na sampal ang ginawa at pag sipa sa tiyan ko habang ako na milipit sa sahig habang tinitignan ko ang batang lalaking umiiyak na Naka tingin sa akin.. sa amin.

Wala akong magawa...wala siyang magawa, wala kaming magagawa.

No!

"no...no...no...please!" i mumbled before my tears could fall naramdaman kong biglang lumutang na ako napa tingin ako sa lalaking bumuhat sa akin.

"Shh... I'm here everything will be all right" he smiled at yun ang huli kong nakita bago ako tuluyang mawalan nang malay.

____

Please Don't forget to vote thank you!