Her Mr.Right

Chapter 11

"Mrs. Dela Cruz your daughter is fine, she just need some rest" may naririnig akong boses na hindi pamilyar.

Naalimpungan akong Napa mulat at Napa tingin sa paligid.

Nasan ako?, as far as i remember na walan ako ng malay at binuhat ako ni bezos.

"Anak?.. okay ka lang ba?" nag-aalalang tanong ni mama sa akin.

"M-ma?"

"hmm.. ayos ka lang ba anak?" hinaplos pa ang pisngi ko.

Tumango ako bago Napa ayos ng upo sa hospital bed teka nga bat ako na sa ospital?

Nagpaalam ang doktor na yun pala ang nag sasalita kanina pagkatapos akong tanungin kung ayos lang ba ako at i check.

Napatingin ako sa apat na taong papasok ng kuwarto. yung isa tatay ko na buhat ang bunso kong kapatid, sa kabila naman ay yung ate kong kinikilig... Napa singhap ako ng makita ang lalaking nasa gitna.

"Anong ginagawa mo dito?!" parang tumaas bigla ang blood pressure ko.

Kita ko ang ilang beses na pag lunok niya at tila hindi alam ang gagawin.

Pinangdilatan ko siya ng mata nang biglang May bumatok sa akin, Napa daing akong lumingon kay mama at ngumuso.

"Bakit niyo po ako binatukan?" parang maiiyak kung tanong.

"Ikaw na bata ka! bakit minamalditahan mo yang lalaking yan e yan yung nagmagandang loob na dalhin ka sa ospital at bumuhat sayo kahit amoy ihi ka!" panininermon ni mama sakin habang ako nama'y na pa kurap kurap sa narinig kasi imposible ang sinasabi niya.

"Anong siya ang bumuhat sakin?... hindi siya ang bumuhat sa akin!" ani ko na kinakunot ng noo ni mama bago ako batukan ulit.

"Mah! nakakadalawa ka na ha!" naiinis kong singhal.

"abat sinisinghalan mo na ako! nawalan ka lang ng malay nawala na yung magandang asal na tinuro ko sayo! halat humingi ka nang tawad sa kanya at magpasalamat sa ginawa niya!"

"Mah! bat ako hihingi ng tawad?!.. at shaka lalong hindi ako mag papasalamat sa ginawa niya!"

"aba't--"

"Bakit ako magpapasalamat e siya yung dahilan kung bakit nandito ako ngayon, muntik na niya akong sagasahan kaya ako na ihi sa palda at nawalan ng malay!" frustrated kong sambit

"Ano?!" sabay na sabay na bigkas nila mama, ate at papa sabay lingon kay Windsor na ngayong parang isang maamong tuta na takot sa tigre.

"U-umm.." yung lang ang tanging na sambit ni Windsor bago Napa hawak sa batok at hindi alam ang gagawin.

"Ikaw yung walang modong Rex Ethan Windsor na sinasabi nilang muntik nang sagasaan ang anak ko?!" singhal ni mama.

"U-umm... y-yeah"

"Aba't walang hiya kang bata ka alam kong maliit ang anak ko pero hindi naman siya subrang liit para hindi mo siya makita na nasa daanan!" singhal ni mama sa kanya na kinatalon niya sa kanyang kinatatayuan.

"Kaya pala ayaw mong sabihin ang pangalan mo sa amin ikaw pala yung hambog na walang Modong dahilan kung bakit nandito yung kapatid ko!" singhal ni ate na nasa tabi niya.

"Aba't matalino kang bata ka halikat--" aakmang kwe-kwelyuhan na ni papa si Windsor na nasa tabi niya ng Napa tili ako bigla.

"Ano ba ang ingay ingay niyo naman talaga!, kakasabi lang nang doktor kanina na dapat mag papahinga ako at isa pa sa akin siya may atraso kaya ako ang bahala sa kanya kaya wag na kayong makialam ako lang ang  May karapatan sa kanya!" napatigil sila sa kanilang papanakot kay Windsor at Napa kurap kurap na napatingin sa akin.

"Sigurado ka ba sa sinasabi mong bata ka?" tanong ni mama.

"Oo nga ang liit liit mo tapos ikaw ang bahala sa kanya?" sambit ni ate

"Anak kung tinatakot ka ng batang ito mag sabi kalang kaming bahala sa kanya" sambit ni itay na kina tango ng bunso kung kapatid.

"Ma wala ba kayong tiwala sa ak--"

"Wala!" sabay sabay nilang sambit na kina tawa ni Windsor.

"Anong tinawa tawa mo Jan!" masungit na sambit ng naming lahat sa kanya.

"u-umm nothing.. your daughter is right.. siya lang ang May karapatan sa akin.." wala sa saring sambit niya na kina mula ng pisngi ko, bakit iba yata ang meaning non sa akin.

"Ano?!" sabay sabay ulit nilang singhal kay Windsor na nanlalaki ang mga mata at namumula marahil narealize niya ang sinabi niya.

Tumikhim siya at Napa ayos ng tayo " i mean siya na po ang bahala kung ano ang ipaparusa niya sa ginawa ko para mapatawad niya na ako diba Dela Cruz?" nag pretty eyes pa siya sakin, aba't ang gago marunong pala siya non?

"ah.. oo!" sambit ko nadala yata ako sa pretty eyes niya. oh Noh!

"aba't mabuti kung ganon.." sambit ni mama sinenyasan sila papa na maglipit at aalis na.

"Teka san po kayo pupunta?" nag panic ako sa ginagawa nila.

"aba't May trabaho pa kami at kailangan nang pumasok ng kapatid mo tutal nandito naman yang bata na yan siya na lang ang mag aalaga sayo at magbabantay sayo" sambit ni mama na parang hindi big deal iyon.

"pero mama!" pag Protestan ko.

"Sabi mo ikaw na ang bahala sa kanya, halat siget utos utosan mo yang bata na yan kung ayaw mong kami ang gumawa!" sambit ni mama kaya wala akong choice kunti Napa balik ng higa at Napa buntong hininga.

Wala na akong magagawa.

"Hoy! Window ingatan mo yang anak ko at alagaan ah pag hindi yan gumaling alam mo na!" pananakot sa kanya ni papa na kina walan ng kulay ang mukha ni Windsor habang ako nama'y nag pipigil ng tawa.

Window daw hahaha.

"pfft.." nagpipigil akong matawa na kinatanggap ko nang isang dead glare mula kay Windsor na nakita ni Papa kaya lagot kang bata ka.

"Bakit ganyan ang tingin mo sa anak kong window ka! sumagot ka!" singhal sa kanya ni Papa.

"It's Windsor not window..  seriously mukha ba akong bintana sa kanya" Windsor murmuring enough para hindi marinig ni papa.

"ano yang binunolong nung window ka?" aniya ni papa.

Dina maipinta ang mukha ni Windsor mukhang na pikon na sa pagtawag sa kanya ng window.

"...pfft" i can't help it.

"Nothing sir.." pormal na sambit nito bago ako tinignan na parang May kung anong binabalak "... no need to worry i'll take good care of your daughter" he give my father an assuring smile before look at me grinning.

____

Please Don't forget to vote thank you!