RenJun's
ငါပါးနဲ့မားတို့ဓါတ်ပုံတွေရှေ့မှာရပ်နေမိတာ အတော်ကြာပြီ ။
ငါသိချင်တာ နာနာ့ရဲ့စကားတွေကြောင့်စိတ်မကောင်းဖြစ်နေကြသလားဆိုတာပဲ
“ ညီလေးကတကယ်ငယ်သေးတယ်နော် ပါးနဲ့မား
”
တုံ့ပြန်မှုမရှိတာငါသိပေမယ့် အနည်းဆုံးတော့မရင့်ကျက်တဲ့ညီလေးဘက်ကဖာထေးပေးချင်သေးတာ
တကယ်ငါတို့အိမ်လေးကမပြည့်စုံခဲ့ပေမယ့် ညီလေးကောငါ့အတွက်ကောလုံလောက်တဲ့မေတ္တာမျိုးတွေရခဲ့တယ်လေ
ငါကိုယ်တိုင်လည်းစိတ်ဆိုးမိပေမယ့် ပါးနဲ့မားကတော့ခွင့်လွှတ်ဖို့မျှော်လင့်မိတာပဲ
“ အခုခေတ်ကလေးတွေက တကယ်ဆိုးတယ်၊ ညီလေးလည်းအခုမဟုတ်ရင်တောင်တချိန်တော့နားလည်လာမှာပါ ပါးနဲ့မားစိတ်မကောင်းမဖြစ်ပါနဲ့ ”
ဒီနေ့ကပါးနဲ့မားရဲ့နှစ်ပတ်လည် ။
အမှန်အတိုင်းပြောရရင် ပစ္စည်းတွေသွား၀ယ်ပြီးပြန်လာတော့ အိမ်ဘက်ကိုကြည့်နေတဲ့ကောင်လေးတယောက်ကို ငါလှမ်းမြင်နေရတာ
ကျောဘက်လေးပဲမြင်ရတာတောင် ငါမှတ်မိတာပေါ့ နေ့နေ့ညညတအိမ်ထဲအတူနေခဲ့ရတာပဲဟာ
ဒါပေမယ့်ကောင်ဆိုးလေးငြင်းဖြစ်အောင်ငြင်းပြီး ငါ့ကိုရှောင်ဖို့လုပ်နေသေးတယ်
နောက်ဆုံးတော့ ငါကြားရဖို့တောင်မမျှော်လင့်ထားတဲ့စကားတွေနဲ့ငါ့ရဲ့စိတ်ပူမှုတွေ၊စိုးရိမ်မှုတွေကိုချနင်းပစ်ခဲ့တာပါပဲ ။
ဘယ်လိုအရာတွေက ငါတို့ကြားဒီလိုအခြေအနေအထိရောက်စေခဲ့တာလဲ?
အဲ့ဒီအကြောင်းငါကြီးမေကိုတော့မပြောဖြစ်ဘူး ပြောရရင်နာနာ့ကိုရှာတွေ့ခဲ့တယ်ဆိုတာကိုတောင်ငါမပြောဖြစ်ခဲ့တာ
သူ့ဆီကဘာမှမမျှော်လင့်ထားတဲ့ငါ့အဖို့ အခုသူပြောသလိုပဲနေလိုက်ဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်ပြီ
_
“ မင်္ဂလာပါ CEO ”
“ အားလုံး အလုပ်လုပ်ကြပါ၊ အတွင်းရေးမှူးကင်မ် Designဌာနအဖွဲ့မှူးကော ”
“ အဲ့တာက... ကျွန်တော်လည်းအခုမှသိရလို့ပါ မနေ့ညကမတော်တဆလေးဖြစ်သွားလို့ အခုဆေးရုံမှာတဲ့ ”
“ ဘယ်လိုဖြစ်ရတာလဲ၊ ဆေးရုံကော သွားကြည့်ပြီးပြီလား ”
“ အဲ့တာက ခုနကမှသိရလို့... ဒါနဲ့CEO အဖွဲ့မှူးနဲ့သွားကြည့်စရာရှိတယ်ဆိုတဲ့ကိစ္စ.... ”
YOU ARE READING
𝙼𝙸𝙽𝙴 ( 𝚂𝚎𝚊𝚜𝚘𝚗 2 ) ( Hiatus )
Fanfictionချစ်ခြင်းတွေကကြိုပြီးစာရင်းပေးထားလို့ရသလား? သေဆုံးဖို့ရွေးချယ်ခဲ့ခြင်းကသူ့ကြောင့်ဖြစ်သလို ပြန်လည်မွေးဖွားလာတော့လည်း သူ့ကိုချစ်ဖို့ပဲဖြစ်နေပြန်တယ်....!
