"What?!" I stared my widened eyes to my father who just sigh and massage his forehead.
"It's settled, Kizeah. Wala ka ng magagawa kun'di sundin ako. I can't handle your finances anymore.." Mahinang saad niya. My mother on the other side is silent.
Mas lalong napakunot ang noo ko dahil doon. "You can't be serious Dad.." hindi makapaniwalang saad ko sa kaniya.
He can't handle my finances? God! Our companies is earning a million everyday! Anong pinagsasabi ni Dad?!
"Fine.. Fine!" He shake his hands and glared at me. "I just want you to learn! Kizeah anak, you need to learn how you will spend your money in a wise way. Doon, bibigyan lang kita ng allowance. Ikaw ang bahala kung paano mo 'yon pagkakasyahin sa sarili mo. I checked your card yesterday and you spend a hundred thousand for just a one piece of cloth?! Aatakihin yata ako sa'yo Kizeah.." nanghihina siyang napaupo.
Kumunot ang noo ko at inaalala kung anong binili ko kahapon. Bigla akong napa-pitik sa hangin ng maalala 'yon. "That's their limited edition strap dress Dad! Dior 'yon galing, expect it to be expensive.." simangot ko rito.
Lalong lumala ang ekspresyon ni Dad. Parang maiiyak na siya sa inis sa'kin kaya tumahimik na lang ako.
My mother sighed and looked at me. "Ang gusto namin, matuto kang magtipid. I'm sorry sweetie but I agreed to this. Don't be mad at us, we just want the best for you."
Napahinga ako ng malalim at sumama ang timpla ng mukha. I can't live in a province! There's no internet there, baka mamatay ako agad pagpunta ko doon.
Pero kapag nag-decide sila, 'yon na 'yon. Nakasimangot akong pumunta sa kwarto ko at pabalang na umupo sa kama.
"I can't live there!" I shouted.
I don't want there. Walang bar, walang night parties, walang boys. Wala!
What am I gonna do there? Magtanim? Suminghot ng simoy ng hangin?
Dumapa ako sa kama at natulog. Iniisip na baka biro lang ang lahat at paggising ko ay hindi na nila 'ko ipapadala doon pero mas malala ng magising ako.
Sinipa ko ang maleta na naka ready na. Pati ang plane ticket ay sinamaan ko ng tingin. Sinong makapal ang mukha na nag-ayos ng maleta ko? Mahanap nga at masampal.
Oh my god, I will die if the boys there doesn't have a muscle like adonis guys! Baka wala pa do'ng gwapo, pa'no na 'ko?
Hinablot ko ang cellphone sa gilid at agad na nagtipa ng message sa kaibigan ko. She should know this! Mababaliw ako!
I told her my father's plan and as I expected, she screamed. Nailayo ko ang phone ko ng hindi oras.
"What the freaking hell Kez! H'wag na h'wag ka ng lalapit sa'kin pag umitim ka doon!" Maarteng sigaw nito. I rolled my eyes, akala ko sobrang arte ko na, mas malala talaga 'to.
"Bitch, Ano ako magtatrabaho? Of course not! Hinding-hindi ako lalabas ng tutulyan ko if ever.." I said with my maarte voice too.
Bahala na, they said that I should stay there for five months. Siguro mabubuhay pa naman ako doon kahit isang buwan.
Kinabukasan sa airport ay nandoon si Saileen. May pa punas-punas effect pa ito sa mga mata niya na para bang umiiyak talaga na aalis ako.
If I don't know her, I will really think that she's sad because I need to go somewhere. Pero dahil kilala ko siya, alam kong tumatawa na 'yan sa isip niya sa pait ng sinapit ko.
She tapped my mother's shoulder. "T-Tama lang 'to tita, para matuto siya. Para magtanda na siya at para sa ikabubuti n-niya.." nauutal-utal niya pang saad at kunyaring sumisinok. Si Mom naman ay natawa pero sinakyan ang biro niya.
Saileen then glanced at me and stick her tongue. "Serves you right, bitch!" She then raised her middle finger.
Namula ako sa inis ngunit natatawa rin. "Wait for my comeback! I will not gonna buy you stuffs!" I shouted and raised my middle finger too.
Our personal pilot carried my bags. Una na akong sumakay sa private choper namin. My mother waved her hand and my father just smiled at me. Nagsimula ng umandar kaya itinuon ko ang atensyon sa bintana.
Am I too much? Pero mas malaki pa yung mga ginagastos ko dati pero hindi naman nila 'ko pinadala sa probinsya. I even spend a million for me to be alone in maroon five concert!
Siguro napuno na talaga sila sa'kin.
I'm going to do this favor. My father wants me to learn how should I spend my money. So iyon nalang talaga ang gagawin ko.
Nanlaki ang mata ko at napaayos ng upo dahil sa naaalala. Magkano yung allowance ko?!
Dahil magkalapit kami ni Kuyang pilot, I asked him. "Did my father game m—"
Hindi niya 'ko pinatapos at agad na nagsalita. "Yes ma'am. I will give it to you later.."
Napatulala ako sa palad ko. Pilit kong binilang at hindi ako nagkamali. "10 thousand for a whole.. week? Week?!" Nanlalaking mata na saad ko sa kaniya.
He just nod his head. "Mr. Vuentur expected your reaction ma'am so he said that you should hear this."
Inilabas niya ang cellphone at may pinindot rito. Kasunod ko na lamang na narinig ang recorded na boses ni Dad.
"Don't be so surprised, I can tell that that's the highest allowance I will give to you. Pababa ng pababa ang amount na ibibigay ko sa'yo so learn how to save it. Kung hindi kailangan, h'wag bilhin.. need first before wants." The record ended.
Hindi ko inexpect na ganito 'to kaliit. Naluluha ang mata ko na tumingin sa piloto. "Kuya handsome, pautan—" bigla akong napatigil. Ang panget naman.
Humarap muli ako sa kaniya. "Can I borrow your money? Atleast thirty thousand. I will pay you once my punishment is done.."
Ang loko, nginitian lang ako. "Bawal ma'am.." naiiling ito bago umalis at talikuran ako.
I stomp my feet on the ground. Naiinis na pumasok ako sa nakaabang na sasakyan.
Bigla akong nabuhayan. Malaking ngiti ang sumilay sa labi ko ng marealize na may sasakyan ako rito.
"Hindi daw po ito ipapahawak sa'yo sabi ni Sir." Biglaang saad ng nagda-drive.
Nawala ang kanina kong saya. Kakangiti ko pa lang, sinira na? Kung hindi lang ako mabait kakaltukan ko 'tong si kuya.
Nanghihina akong napasandal sa sasakyan at itinuon ang mga mata sa labas. Puro bukid, sobrang lalayo ng mga bahay at napakaluwag. Sinabi pa ni Kuyang driver na may malapit na dagat rito.
Ibang-iba sa manila. Sobrang linis dito kahit tignan lang ng mata.
Nanlaki ang mata ko ng may madaanang lalaki. He's topless and the weats are dripping down on his abs. Kahit na mabilis ay sumunod ang tingin niya sa sasakyan ko.
Oh my god. I didn't expect to see an adonis guy here!
Hindi pa humuhupa ang excitement sa'kin ng may makita akong naglalakad. He's wearing a sando. Kitang kita ang muscle at biceps niya na namumutok na sa laki.
May dala-dala siyang lambat sa kamay at balde. Halos mabali ang leeg ko upang lingunin ang mukha niya pero hindi ko makita.
Pinaypayan ko ang sarili dahil sa init. I can't breathe because of their hotness.
Oh my.. I don't have any dreams before 'cause I can get what I want but..
Sana lambat na lang ako, pasabit-sabit lang sa balikat niya..
_
Ano sa tingin niyo? HHAAHHA
Btw, I-drop ko na yung their captive. Ayaw na talaga gumana ng utak ko doon tsaka mas bet ko 'to.
