YILDIZLARLA YAN

2.BÖLÜM: BADE

Her kızın bir canavarı vardır.
Sırf onun aşkından yanıp tutuştuğu için kendi cehenneminle yalnız kaldı.

Bıraktı onu, kandırdı onu, sevmedi onu, kırdı onu,eğlendi sadece.Kalp bu kadar mı kötü?Sana yapan olmıyacak mı?
Sende bu ateşin içindesin.

Kırılan kalp tekrar eskisi gibi olmaz.
Tuğla parçası düzelir ama kalp kırıklığı düzelmez.Yara bandı taksan boşuna.
Yaraladın o kalbi.

Bade ölmek istiyordu, yaşamak istemiyordu.İyi bir kızdı onu canavara çeviren aşkıydı.Ona acıdı, merhamet etti ama aşk onu yerle bir etti.Değdi mi ?

Bade yaşamıyordu yaşarken.

Destek olmayı unutmayın.

2.BÖLÜM: BADE

"Dünya dört duvar,altı kefen,üstü duvar .Mızrak pençelerinde bir korku hücüm, etrafında bulunan bir güç duvar.Hançerlenmiş eller korku .Her şey özgürlük içindi ama ellerinden alınmış ve bir kukla atölyesi.Ve kukla özgür ama köleler hiç bir zaman özgür değil.Kukla mı olmak istersin yoksa köle mi?Seçim senin.Her şey özgürlüğün için.

Özgürlüğümüze.Feda ediyorum kuklamı ve susuyorum.Susmak lazım bazı durumlarda ve her şey özgürlüğümüze.Dört duvar zincir .Kaçmak imkansız.Gardiyan durur yanı başından ve pis gözlerle bakar sana."Sen kimsin?"dediğinde.
Senin cevabın ise ondan aşağı olucak.
"Ben köleyim" . Gardiyan sana güler ve içten içe.Sana acımaz ve hemde hiç.
Eline bir sopa alır ve gelir yanına.

Bir adım geriye gidersin ,o da sana doğru gelir ve sırtına vurur.Ne zaman yere düşersen o zaman durur.Bir ölüm bekler ama dirisindir.Sopanı yerden alıp görevinin başına gider.Hiçbir şey olmamış gibi elmanı yer ve çöpünü de yere fırlatır.Kukla kafaları elimde ve kafalarını kestim makasla.Onlar hakkettmiyordu yaşamayı.Köleler ise sürüm sürüm sürünecek.Bu bir başlangıç sadece.

Diğer insanlar gibi olmak istemiyorum ve o yüzden bıçakla parmaklarımı kestim.Sadece sekiz parmağım var.
Kimse görmedi kestiğimi ve parmağımı sakladım.Çok acı çektim ve yenildim.Kendimi tanımıyorum ve ben kimim bilmiyorum.Sadece siyah kapşonlu kız.Acılarım beni büyüledi ve acımasız biri olarak tekrar geri döndüm.Zordu benim için hapishane.
Boş yere girdim oraya ve bunun sebebi düşmanlarım.Ben onlara öyle bir oyun oynayacağım ki ve onlar yüzünden masum insanlar da zarar görecek.
Umrumda değil hiçbir şey ve acımıyorum kimseye.İyi biriydim ve onlar beni bu duruma düşürdü.

Eskisi gibi değilim artık.Çok yenildim ve kaybettim.Düşmanlarım şuan her biri bir yerde.Ama hepsi tekrar bir araya gelicek.Benim oyunum yeni başlıyor ve kötü sonla öpücük.
Kırmızı ruj en sevdiğimden ve tıpkı kan rengi.O gün ne oldu ve ne bitti.
Her şey benim elimde ve onlar benim kölem.Bana yaptıklarını beş katını ödeyecekler.Onlara artık hiçbir huzur yok.Benim kölelerim.

Bu yaştan hapishaneye girdim onlar yüzünden.İki yıl ne acılar çektim ve suçsuz yere.Ben artık eski kendimi tanımıyorum.Benim kaybedecek hiçbir şeyim yok.Ailem de yok artık.Bana inanmadılar ve bende onları sildim.
Benim kendimden başka kimsem yok.
Çok şey öğrendim ve yalnız başıma.

Benden çekecekleri çok şey var.Benim
kaybedecek hiçbir şeyim yok ama onların var.Benim kölelerim olacaklar ve masum insanlardan fazla bir şey istemiyeceğim .Benim konum sadece düşmanlarım.Kimse benim yaşadığımı da bilmiyordu sadece birkaç kişi dışında.
En son tımarhaneye yatırılan kız , aksi bir kaza yüzünden öldü.
Ve mezarım bile var.İyi uyu ölmeyen ben.Geri döndüm ve gizlenerek.
Benim için bu bir oyun ve kölelerim de bu oyunun başrolü .Sürekli siyah gözlük takarım ve kimsenin beni görmesini istemiyorum.