Sen gittiginde mevsim sonbahardi
Agaclarda ne yaprak vardi
Ne de gokyuzunde gunes
Hava kasvetli , renkler solgundu
Ben ise SENSIZDIM
Simdi mevsim ilkbahar
Agaclarda yaprak var mi
Gokyuzunde gunes var mi ? Bilmiyorum
Ama bana hava hala kasvetli , renkler hala solgun
Ve ben hala SENSIZIM...
Ben bu satirlari okurken evin yolunu yarilamistim bile . hava kararmisti ve masmavi gokyuzunu kaplayan kara bulutlardan yagmurun yagacagini anlayabiliyordum. Etraf fazlasiyla sessizdi. Ben sairin dizelerini kendimce yorumlarken cakan simsek irkilmeme neden oldu . adimlarimi oldugundan daha hizli atmaya basladim , o anda koskoca bir yagmur damlasi kitabimin sayfasindan yere suzuldu. Kitabim islanmasin diye kapatip cantama koymak zorunda kaldim . yagmurun kokusu iyice cigerlerime islemisti. Yagmurmu bu kadar guzel kokuyordu , yoksa ben mi yagmurun kokusunu bu kadar cok seviyordum ? Eve vardigimda sirilsiklam olmustum havanin soguklugunu iliklerime kadar hissediyordum . islakliktan suradima yapisan saclarimi geriye attim ve cebimden anahtarlarimi cikardim. Ne kadar cok yagmur yagiyordu boyle , bardaktan bosalircasina deyimini tam anlamiyla yasiyordum. Anahtarla kilidi tutturmaya calisirkenm omuzumda bir el hissettim . Ben daha ne oldugunu anlamaya calisirken o el butun bedenimi sıkıca kavramisti bile tam bagirmaya yeltenmistim ki eliyle agizimi kapatti -sakin olursan canin yanmaz ufaklik
-ufaklik mi ben ufak falan degilim universiteye gidiyorum bi kere
Ne diyordum ben muhabbet etmenin sirasimiydi simdi. Siyah bir arabaya dogru yoneldik beni saran kollar biraz daha gevsemesse oksijensizlikten olecektim heralde . neyseki beni arabaya bindirmek icin kollarini gevsetti. Bir an goz goze geldik bu orman yesili gozleri daha once hicbir yerde gormemistim gorsem unutmam imkansizdi zaten . sanirim iki kisilerdi. Beni arabaya binmek icin zorladi boyuma gore fazla direnmis olsam gerek o orman yesili gozler sinirlenmise benziyordu . o kollar yine nefes almama engel olurcasina bedenimi sardi once teninin kokusu sindi icime guzel koktugunu farkettim . daha sonra farkli bi koku algiladi burnum HAYIR etermiydi o ...
Gozlerimi actigimda ellerim ve ayaklarim bagli bir sekilde koltukta oturuyordum . eterin etkisinden henuz cikamamistim bir kac kisi aralarinda konusuyordu birinin sesi hicte yabanci gelmiyordu kulaklarima. Bir tokat sesiyle tam anlamiyla kendime gelmistim. Orman yesili gozleri olan cocugaydi bu tokat ohhhh iyi olmustu ona . orman yesili gozleri olan cocuk bu ne be ismi yokmuydu bunun . neden buradaydim , beni niye kacirmislardi aklimda bir suru soru isareti vardi . karsimda uc kisi dikilmis bana bakiyordu .
-bana bir aciklama borclusunuz.
Of bu kelimeler dudaklarimdan dokulmus olamazdi yurekmi yemistim ben. Baslari oldugunu sandigim adam bana dogru yoneldiginde kim olduguyla ilgili aklimdaki soru isaretleri kaybolmaya basladi . onu hayal meyalde olsa hatirliyordum , o cirkin sifatini hic unutmamistim zaten . gozlerim doldu , ciglik atmak ve karsimdaki pisligi yumruklamak istiyordum. Neredeyse 5 yildir annem ve babami benden alan bu caniyi ariyordum ben , bulunca ne yapacagimi hic dusunmemistim ve suan butun insafsizligi ile onumde duruyordu.
-seni son gordugumde ufaciktin ama yine boyle agliyordun
Iste bu sozler iyice dokunmustu bana kendimi tutamadim ve gozyaslarima akmalari icin izin verdim.
-o kadar aradin beni
Onu bulmaya calistigimdan haberi mi vardi ?
- ben geldim iste sana , ne yapacaksin ?
Hakliydi yillardir aradigim adam karsimdaydi ama benim elim kolum bagliydi iste ne yapacaktim. Sinsi bir gulumseme takinmisti o cirkin suratina , ofke ve nefret icimi kavurup mahser yerine cevirmisti. Sadece o les suratina tukurmekle yetinebildim. Arkasinda duran iki kiside olayi anlamaya calisircasina bize bakiyordu . suratinda ki tukurugu silip arkasina dondu.
-oldurun onu
Ne hayir. Olamazdi bu , benim icin mi soylemisti onu ? Gozlerim yuvalarindan cikacakti saskinligimi gizleyemedim.
-hayir yapmayin .
Diyebildim caresiz bir sekilde , orman yesili gozleri olan cocukta sasirmisa benziyordu bu sefer daha anlamli baktim gozlerine bir umut beklercesine gozlerini kacirdi.
- abi biz boyle anlasmamistik h-hani oldurmek yoktu ?
Dedi kekeliyerek yaptigi hatayi duzeltmeye calisiyordu. Suratinda karisik bir ifade vardi.
-bu kiz bana ayak bagi olacak oldur onu Ufuk !
Ufuk mu ? Ufuk'muymus ismi . orman yesili gozleri olan cocuk . boyle ifade etmek zor geliyordu zaten , ismini ogrendigim iyi olmustu. Bosversene birazdan olecektim onun ismini ogrensem ne olurdu , kendine gel Balın dedim kendi kendime. Diger adam atladi soze
-ben hallederim abi merak etme
Sanki dometes dograyacak kodumun serefsizi ne kadar da rahat insan cani lan bu , iyice korkmaya baslamistim dogrusu , olum korkusu bu olsa gerek diye dusundum. Saskinlik , korku butun duygular birbirine girmisti . abi dedikleri adam :
-hayir ufuk'un yapmasini istiyorum
Dedi. Ne ufuk'mus arkadas.
"dimi Ufuk " diye yineledi. Buraya kadarmis demekki , bilseydim o kadar ders calismazdim hayatimi yasardim. O an yasadigim his = olum korkusu kotuymus. Babam ve annemde bu kadar korkmuslarmidir diye dusunurken Ufuk'un belinden silahi cikardigini gordum. Gule gule Balın Hanim sana bu dunyada ayrilan surenin sonuna geldik , hayir ya olmek istemiyordum ben. Ufuk adamin dedigini onaylarcasina basini salladi. O pislik herif ve yanindaki odun kapidan disari ciktilar. Ufuk bana dogru yoneldi ilk defa bir silahin namlusuyla burun burunaydim. Ve normal olarak adrenalin seviyem tavan durumdaydi.
-DUR
Diyebildim sadece
- bunu yapmak zorundayim ufaklik
Dedi insafsiz ve acimasizca bakan gozlerle , cok donuktu suradi hicbir mimik belirtisi yoktu nasil bir insandi bu boyle. Ya da Insan miydi ?
Simdi sictin Balın diye gecirdim icimden sictin ki ne sictin. Namlunun ucunu tam olarak alnimin ucunda hissedebiliyrdum. Gozlerimi sımsıkı kapattim ve patlayacak olan silahin sesini duymaya odaklandim.
-şu kiz olmeyi hakedecek ne yapmis olabilir ki ?
Diye bir fisilti duydum ve silahin namlusu yavas yavas alnimdan asagi dogru indi. Ufuk'un elleri ellerimi baglayan iplere yoneldi , iste o an yine yirttin be Balın dedim kendi kedime biraz sesli dusunmus olsam gerek. Ufuk :
- birak simdi kendinle ovunmeyi ufaklik camdan asagi atla sola dogru kosmaya basla otabana cikarsin sonrada birinden yardim istersin heralde
Dedi. Esmerdi , farkliydi pastelimsi bir ten rengi vardi , gozlerine baktigimda kendimi gozlerinden alamiyordum
-beni anladin mi ufaklik
-bana ufaklik demeyi keser misin ?
Tabiki beni yine takmamisti.
-anladim
Dedim kizgin bir ses tonuyla ve cama dogru yoneldim. Tam camdan atlayacaktim ki bir el silah sesi duydum ........
