BALIN'IN AĞIZINDAN
Simsıkı kapattigim gozlerimi acip silah sesinin geldigi yone dogru kafami cevirdim vucudumun herhangi bir yerinde kursun yarasi ararken onumde yere cokmus olan Ufuk'a takildi gozlerim onu gordugumde vurulanin ben olmadigini anlamam uzun surmemisti zaten. Onume mi atlamisti , yoksa o serefsiz onu vurmak icin mi ates etmisti ?
Yarasinin ne tur bir ciddiyette oldugunu bilmiyordum. Yapabilecegim iki sey vardi ya camdan atlayip kacmaya baslayacaktim ya da burada kalip beraber olecektik tabiki ben cogu insaninda yapacagi gibi camdan atlayip kacmaya basladim.
Ufuk'un ağzından
Silah sesini duymamla beraber goğusumde bir yanma hissettim , yasadigim aci tarif edilemeyecek kadar siddetliydi. Nefesim kesildi ve bir anda yere cokme geregi duydum
-abi
Diye bir fisilti dokuldu aralanan dudaklarimdan. Kisa bir sureligine arkama bakmak istedim fakat sirt ustu yere kapaklandim. Her zaman ki pratik zekam suanda ise yaramiyordu. Onur'un bana dogru yoneldigini gordum
-yasamaz sefer abi bu
Dedi. Benim ne kadar inatci oldugumu bilmiyormus gibi. Ama bu sefer harbiden boka sarmistim. Ortalikta ufakligin olmadigini henuz farketmistim.
-boku bokuna hayatindan olacaksin Ufuk
Sefer abinin sesi kulaklarimda bir ugultu gibi cinladi
-sefer abi birakalim burda , kan kaybindan olur zaten .
Onur'un ne yapmaya calistigini biliyordum , belki kurtulurum umudu vardi onda ve sefer piciyle beraber uzaklasip odadan ciktilar. En son isittigim ses ise araba motorunun gitgide uzaklasan sesiydi. Kafama sıksa daha mi sansli olurdum bilmiyordum.
Balın'ın ağzından
Ben kosmak istesemde beni geri getiren vicdanim sayesinde camin altinda bir el silah sesi daha duymaya odaklanmistim ki o iki keresteyi arabaya binerken gordum. Beni gormemeleri icin iyice oldugum yere sindim. Araba hareket edip uzaklastiktan sonra tekrar camdan iceri girmem gerektiginin farkindaydim ama iceride ne tur bir manzarayla karsilasacagim konusunda endiselerim vardi. Tamam bir tip ogrencisi olabilirdim ama daha henuz birinci siniftaydim ve okullar acilali iki ay olmustu. Kendine gel Balın o cocuk senin hayatini kurtardi diyerek kendimi gaza getirme cabalarim sonuc verdi. Kendimi Ufuk'un yaninda buldum. Yanina gittigimde yari baygin bir sekildeydi.
-cesaretinle boyun ters orantiliymis ufaklik
Dedi. Allah'im inanamiyordum cocuk bu durumda bile espiri yapiyordu. Akan kani durdurmak icin gomlegimi cikartip yarasina bastirdim onun hafif bir inlemesiyle beraber butun tuglerimin diken diken oldugunu hissettim nasil doktor olacaktim ben. Ben bunlari dusunurken Ufuk :
- buradan uzaklasmamiz lazim
Dedi.
-kalkabilecek misin ?
-iyiyim ben ufaklik
Ona bana bir daha ufaklik deme ! Demiyecektim , suan diyebilirdi. Benden destek alarak ayagi kalkti. Cani yaniyordu iste neden belli etmemeye calisiyordu ki. Kolumdaki saate baktigimda saat sabahin besine geliyordu tam dokuz saattir rehin durumdaydim ve gercekten cok yorulmustum.
Ufuk bana yaslanmayi reddedip yurumeye baslayali yaklasik bir saat olmustu. O pastelimsi ten rengi yerinde duruyordu fakat suradi bembeyaz olmustu , daha ne kadar dayanabilirdi bilmiyordum.
-evet ufaklik burada ayrilabiliriz
Ne hayir ayrilamazdik , birakamazdi beni o pislik herif beni tekrar oldurmeyi deneyecekti. Anlamsiz ve bos gozlerle ona baktim tam anlamiyla anlatacak olursak kendini acindirmaya calisan yavru kopek bakisi
-na var ?
- o adam beni oldurecek
Dedim caresizce.
- sayende benim olmedigimi anlarsa ve beni bulursa beni de oldurecek ufaklik
Dedi. Hakliydi da soyleyecek bir sey bulamamistim. Ama onu korkutabilirdim.
-o zaman ben polise gidiyorum
-olmaz polise gidemessin ,polise gidersen benimde basim yanar
-sen onu beni kacirmadan once dusunecektin.
Onu cok sinirlendirmistim , ama ne bana kizacak gucu ne de benimle ugrasacak takati vardi. O guzelim orman yesili gozlerin altlari mosmor halkalarla cevrilmisti. Onun icin endiselenmeye baslamistim fakat neden endiselendigimide anlamis degildim.
-ne sen beni gordun ne de ben seni tamam mi ufaklik
Dedi yine suratinda mimikten eser olmadan.
-tamam be
Dedim.
-tamam ama once bi benim evime gidelim , yarana bakalim cok kotu gorunuyorsun. Kedini toparla sonra ne bok yersen ye.
Vay be bunlari ben mi soylemistim yuru be Balın
-tamam
-tamam mi ?
Tamam mi demisti o kandirmistim sonunda ya da ben kandirmamistim onun baska caresi yoktu.
Eve dogru yola koyulduk ilerlerken bana yaslandi cok kotu gorundugunu farkettim ama kahretsin cocuk bu halde bile yakisikliydi , o mor halkalar bir insana bu kadar mi yakisirdi yaaa onun yuzune baktikca mest oluyordum hele o kokusu yagmurdan sonraki toprak kokusu gibiydi coook guzel kokuyordu bee. Mahalleye girdigimizde butun gozler ustumuzdeymis gibi hissediyordum ki buyuk ihtimallede oyleydi , merakli ve dedikoducu komsu teyzeler saolsun. Kapinin onune geldigimizde yerde duran anahtarlar dikkatimi cekti , egilip elime aldim ve Ufuk'a sallayarak
-dun sen beni kacirirken dusurmusum
Dedim. Imali bir bakis atarak ve kapiyi acip iceri girdik. Ufuk duvardaki yazilari ve fotograflari gordugunde o baygin gozleri fal tasi gibi acildi.
-bunlar ne ufaklik
-birincisi bana ufaklik demeyi kes ikinciside senin cok sevdigin abin varya onu bulmaya calisiyordum.
Dedim. Alay ederek. Tabiki beni yine takmadi.
Beni neden kurtardigini merak ediyordum hemde cooook merak ediyordum bunlari konusmak icin zamanimiz vardi ama ben cenemi tutamayip merakima yenik dustum ve sordum.
-beni. kurtardin?
-evet
-neden. ?
Ufuk inleyerek koltuga uzandi. Butun bedeniyle artik pes etmise benziyordu ki etmeliydide zaten. Tekrar yineledim sorumu
-beni neden kurtardin dedim sana
-ben olmemen gerektigini dusunuyorsam , olmeyecektin ufaklik.
Bu sozleri mirildandi son gucuyle , yeterli bir aciklama degildi ama idare edebilirdim ve bir ses duydum sanirim kapi caliyordu. Ama farkliydi ac kapiyi ac POLIS.........
