Chapter-{15.2}

5.7K 920 64
                                    

Unicode

အိမ်တော်ကိုပြန်ရောက်ခြင်း

တံခါးအနားမှာတုန်ယင်စွာရပ်နေတဲ့အစေခံ၂ယောက်က သူတို့သခင်ကြီး၀မ်ချန်းချင်တစ်ယောက် လက်မှာသွေးကြောတွေထောင်နေအောင် လက်သီးဆုပ်ထားတာကိုမြင်နေရသည်။
ထိုအခြင်းအရာကိုမြင်သူတိုင်း ၀မ်ချန်းချင်တစ်ယောက် ဒေါသအလွန်ထိန်းထားရကြောင်းသိနိုင်သည်။

ရင်းရှန်းရှုကတော့ သတိမထားမိပေ။
အတိအကျပြောရရင် ရင်းရှန်းရှုရဲ့အာရုံအလုံးစုံက သူ့အရှေ့မှကိတ်မုန့်ဆီမှာသာရှိနေသည်။
ကိတ်မုန့်လို့ခေါ်တဲ့မုန့်ကို သူတစ်ခါမှမမြင်ဖူးသလို ဒီလိုပုံပန်းသဏ္ဍာန်ကိတ်မုန့်ကိုလည်းမမြင်ဖူးတာကြောင့် အတော်လေးအံ့သြဟန်ပေါ်နေသည်။

ရင်းရှန်းရှုက
"ဘာလို့ ကိတ်မုန့်ဆိုပြီးခေါ်တာလဲ"
၀မ်ချီကပြုံးလိုက်ပြီး
"ဘာလို့ဆိုရင် သူ့ကုန်ကြမ်းပစ္စည်းကကြက်ဥအများကြီးပဲမို့ ကျွန်တော်ကြုံရာနာမည် ကိတ်မုန့် ဆိုပြီးနာမည်မှည့်လိုက်တာပါ...အမတ်ကြီးရင်း ကျွန်တော့်ကိုပျက်ရယ်မပြုဖို့မျှော်လင့်ပါတယ်"

(T/N ကိတ်မုန့်ကို တရုတ်လို蛋糕 {Dàn Gāo}လို့ခေါ်တယ်...အရှေ့က Dànက ဥကိုဆိုလိုပြီး အနောက်က Gāoက မုန့်သားအနှစ်ကိုဆိုလိုပါတယ်...သူတို့တရုတ်မှာတော့ ကြက်ဥနဲ့လုပ်ထားတဲ့မုန့်သားအနှစ်လို့ အဓိပ္ပာယ်ရပေမယ့် မြန်မာလိုကျတော့ ကိတ်မုန့်ပေါ့နော်😅)

ရင်းရှန်းရှုက ကိတ်မုန့်ကိုဇွန်းအပြည့်ခပ်ပြီးစားလိုက်သည်။
ကိတ်သားပေါ်က ခရင်မ်အနှစ်ကပါးစပ်ထဲရောက်တာနဲ့ အရည်ပျော်သွားကာချိုမြသွားပေမယ့် စေးကပ်မှုတော့မရှိပေ။
ခရင်မ်အချိုဓာတ်က ရင်းရှန်းရှုစားဖူးသမျှထဲမှာအချိုဆုံးဖြစ်ပြီး သရက်သီးစိတ်ရဲ့ချဥ်တင်တင်အရသာလေးနဲ့လိုက်ဖက်လှသည်။

ကိတ်သားကတော့ ထင်သလောက်မကောင်းပေမယ့် ခရင်မ်အရသာနဲ့တင် ရင်းရှန်းရှုကိုကျေနပ်သွားစေသည်။
ရင်းရှန်းရှုက အစားအသောက်နှစ်ခြိုက်ခုံမင်သူတစ်ယောက်လို့လူသိများပြီး အထူးသဖြင့်အချိုအရသာကိုအရမ်းကြိုက်သူဖြစ်သည်။
သူက ၀က်နံရိုးချိုချဥ်လေးတစ်ပွဲစားရဖို့အတွက်နဲ့ ရန်ကျိုးမှစားသောက်ဆိုင်ကို တကူးတကသွားလေ့ရှိသူဖြစ်သည်။

အာဏာရှင်၏ကိုယ်လုပ်တော်အဖြစ်သို့ကူးပြောင်းလာခဲ့ခြင်း(မြန်မာဘာသာပြန်)Where stories live. Discover now