Rooftop

Surprise Rendezvous

Po agkayapos naming magtalik ni Perf sa kwarto nito ay agad akong nagbihis. Araw ng sabado ngayon,  maaga akong pumunta ng central bus terminal para kumuha ng ticket papuntang Manila.    Dala ko ang isang backpack laman ang aking ilang gamit. Alas 9:30 ng umaga, day trip ang byahe ko papuntang Manila.

Tinext ko si Nikko at tinatawagan ko ito. Subalit hindi niya tinatanggap ang tawag at tanging  sa text lamang kami nag uusap.

Me:. Nik, papunta akong Manila at gusto kitang makausap.

Nikko: Sure.  Alam mo ba ang address ko?

Me: Oo naman. Nasabi mo na sakin dati pa.   Wala ka bang pasok ngayon?

Nikko:  Mga 5pm pauwi na ako sa bahay. I'll just wait you here.

Me:  Okay.  Text text nalang.

Going to Manila it takes 8-10 hours ang byahe.  Alas 7 ng gabi nang bumaba ako sa Cubao Terminal.  Tinext ko si Nikko na nandito na ako sa Cubao subalit wala itong reply.  Nagpahatid ako sa taxi sa address nang bahay na tinutuluyan nito.   Subalit sarado at parang walang tao sa naturang bahay. Tinatawagan ko paulit ulit ang numero ngunit ring lamang at walang planong ito ay tanggapin at kausapin ako.

Isang text ang natanggap ko muli kay Nikko.

Nikko: puntahan mo ako sa address na ito.  SMFairview Terraces,  second floor. Nasa Chef restaurant ako.

Wala akong choice kundi puntahan ito.  Nagtataka lang ako bakit di ako magawang kausapin sa telepono at panay text lamang ang ginagawa nito.

Me:. Okay. Sakay nalang ako ng grab papunta jan.

Habang nasa byahe iniisip ko ang mga katanungan na nais kong itanong at makunan ito ng malinaw na sagot. Hindi ko aakalain na aabot kami sa ganitong gusot dahil maayos naman ang aming paghihiwalay para mag aral ito dito sa manila.  Wala akong ginawang mali na ikakasama niya at lahat naman ginawa ko para pangalagaan siya.

Driver: Sir, andito na po tayo.

Wika ng driver sa akin na nagoabalik sa aking ulirat sa matagal na pag iisip. Matapos kong bayaran ang metro nito ay nagmamadali akong pumasok sa mall. Tinunton ko ang lokasyon nito. Isang Italian restaurant kami maguusap ni Nikko, yun agad ang naisip ko.  Iniiisip ko na ayaw ni Nikko ng mga pagkain tulad ng pasta, at mga steaks.  Bakit niya naisipan dito ako kitain. 

Hinanap ko ito sa mga tao sa loob ng restaurant. May lumapit sa king waiter at nagtanong ito kung may reservation ako.

Me: I am looking for Nikko Natividad.  Where is his table?

Iginiya ako sa table ni Nikko.  Hanggang sa makita ko itong nakaupo nakatalikod sa akin.

Me:  Sorry Nikko kung natagalan ako... Di mo naman kasi....

Naputol ang aking sinasabi habang nasa harap ako nito. Hindi si Nikko ang aking kaharap kundi si Apollo. Polo ang tawag ko sa kanya. Nakatingin lamang ito sa akin. Walang expression at emosyon makikita sa mukha nito. Di ko mawari kung galit o masaya ito.

Polo: Have a seat Tony!

Naupo ako habang kinakabahan sa aking kaharap na napakapormal ang mukha. Tiningnan ko lamang ito habang nakatingin din  ito sa aking mukha.

Me: Asan si Nikko, Polo?

Polo: Nasa bahay ko. 

Sagot nito nagpagulo sa aking isip.

Me:. Galing ako dun.  Wala namang tao. Saka bakit ikaw ang nandito?

Polo: So, anak ko na pala ngayon ang gusto mo.  Matindi ka rin Tony.  Bata pa ang anak ko para sa kababuyan mo.