Kim Taehyung ve Jennie Kim'in kaderleri aileleri tarafından çoktan yazılmıştı.
'Ben uzun yazılar yazarım,ilham perilerim sen olursun. Bilmiyorum işte, her yere seni yazar her sayfama seni anlatırım ben.'
TJ
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sabah midemin almakta güçlük çektiği bir kaç şey atıştırıyordum. Annem ve babam iş hakkında konuşuyordu ve pek ilgilendiğim söylenemezdi. Kocaman şirketin bana kalacak olması korkutuyordu fakat daha sonra Taehyung ile bir hayatı paylaşmanın çok güzel olabileceği fikrine kapılıyor tüm endişelerimi yeniyordum.
Dün gece beni öptükten sonra içimdeki garip hisle eve dönmüştüm. İlk defa böyle bir şey yaşıyordum ve anne babama karşı büyük sorumluluk hissediyordum. Kızarlar mı sevinirler mi bilemiyordum. Her zaman ki yaptığım şeyi yapıp yol boyu susmuştum.
'Bence Bay ve Bayan Kim, Jennie'yi beğendiler.' bir süs köpeğisin Jennie kabul et. Kabul ettim ya çoktan. En başından kabul ettim. 16. yaş günümde annemin beni bir barbie bebeğe çevirdiği gün köpek olduğumu kabul ettim.
'Nişan işini konuşup erkene alalım. Garanti olsun bu iş.' Babamın dediklerine büyük bir gülümseme bıraktım. Okumuyorsun Jennie bunu da kabul ettin değil mi? Evettt. Dün okumayacağım bana ilk denildiği an da kabul ettim ben. Zorluk çıkarmaz uslu bir kız olurdum her zaman. Ailemden başka kimim vardı şu koca dünya da? Akrabalarımızın çoğu alt tabakaydı. Bizimle asla görüşmez iğrenerek bakarlardı ki onlar görüşmek istese babam hiç biriyle muhattap olmazdı.
Babam bu işi tek başına kurmuştu. Bir çok borcun altına girerek. Kızamıyordum ona. Bizim için bir çok zorluğa baş göstermişti. Hem bu zamana kadar beni maddi açıdan hiç zor durumda bırakmamıştı. Elbette para her şey demek değildi ama babamı sevmek için nedenlere ihtiyacım vardı.
Ve nişanlanmak konusuna gelirsek kendimi buna hiç mi hiç hazır hissetmiyordum. Okulun bitmesiyle bizi evlilik bekliyordu. Ve onun daha ilerisi bizden istenen bir torun olacaktı. Bu konular bana çok ağır geliyordu. Düşünmemeye çalıştım.
'Bay Kim dedi ya, iki hafta sonra kendi aramızda nişan yapmamız en doğrusu.' babam tabağıyla oyalanırken kafa salladı. Ve ben midemin almadığı yemekleri görmemek adına tabağımı kenara koydum. Annem tek kaşını kaldırarak bana baktı. Hadi ama yine ne yapmıştım?
'Jennie iyi misin tatlım? Bu aralar çok az yiyorsun. Gereğinden de az.' kafamı iyiyim dercesine aşağı yukarı salladım. Değildim. Midem şu sıralar çok bir şey kabul etmiyordu. Sebebi bence basitti. Midem iyice küçülmüştü ve az yesem bile midem bulanıyordu. Bu iyi bir şeydi değil mi?
Saate baktığımda ilk günden geç kalmamak adına çantamı sırtıma taktım.
'Ben gidiyorum.' babam hafifçe kafa salladı. Annem ise sıkıca kolumu tuttu. Kaşlarımı çatarak ona döndüm.
'Taehyung'un yanından ayrılma sakın.' uyarıcı sesine karşın kafa salladım fakat biliyordum, okulda yanına gitmeye cesaret edemezdim. Yanına gitsem ne yapardı bilmiyorum. Belki beni istemediğini uygun bir dille belirtirdi ya da beni hep yakının da tutardı. Evet dün bana çok iyi davrandı ama henüz yakın değildik. Kişiliğini asla çözemezdim bu kadar kısa sürede.
