Please Kiss ||Rindou X Reader||

5.

Işıklar büyük bir gürültüyle açıldı. Haruchiyo jeneratörün yanında elinde bir katana ile durmuş Rindou'ya bakıyordu.

-Manjirou-Sama'ya ihanet edenlere acımamalıyım. Affedilemez. AFFEDİLEMEZ! (Haruchiyo)

Haruchiyo'nun belli ki gözü dönmüştü. Zaten Manjirou'ya sadakati tartışılamaz bir konuydu. Aldığı uyuşturucuların etkisinde olmalıydı. Rindou'nun üstüne, katanayı yerde sürükleyerek yürüdü. Yürüdü. Yürüdü. Tam karşısında durdu ve yerde bağlı şekilde oturan Rindou'ya doğru eğildi.

-Sen. Bonten'e ihanet ettin. Sen bizim ikinci gelir kaynağımızın yollarını tıkadın. Seni öldürmeliyim. Evet, EVET! BANA SENİ ÖLDÜRME TALİMATINI VEREN KİŞİ SENİN ÖZ ABİN LAN! HAHAHAHAHA! (Haruchiyo)

Rindou kaşlarını çatıp sadece Haruchiyo'ya bakmakla yetindi.

Haruchiyo ise doğrulduğu gibi katanasını onun boynuna dayadı. Beraber uzun süredir ortaklık yaptığı adamı öldürmek üzereydi. Her şey sadakatini Manjirou'ya kanıtlamak içindi.

Göz göze geldiler ve Haruchiyo 2-3 saniye bakışma sonrası gözlerini devirdi.

-Bana sanki beni anlıyormuş gibi bakma Rin. Bunu yapmak zorundayım, Manjirou'ya hayatımı adadım. Bu önemli. Özür dilerim. Seninle yeterince kaliteli vakit geçirdik, hoşçakal. (Haruchiyo)

Tam boynunu keseceği sırada Nora'nın bulundukları depoyu basmasıyla durdu. Nora hızlı adımlarla Haruchiyo'nun üstüne yürüdü ve elindeki silahın tetiğini çekerek ona yöneltti. Bunun üzerine Haruchiyo katanayı indirmişti ve sadece Nora'ya sorgulayıcı gözlerle bakıyordu.

-Yaşadığını düşünmüyordum. (Haruchiyo)

+Oh!

Nora, Haruchiyo'nun bacağına ateş etti ve kazandığı zamanla Rindou'yu çözmeye başladı. Tabii ki diğerlerinin eli armut toplamıyordu. Silah sesi ile berber içeriye birkaç kişi doluştu. Etrafları sarılmıştı. Haruchiyo ise bacağının acısına rağmen kalkmış ve etraftakilere bağırıyordu. Hepsine talimatlar veriyordu. Bir sürü kişi aynı anda Nora ve Rindou'nun üstüne doğru geldiğinde işin ciddiyetini anlamaya başlamışlardı.

-Tamam, bu kadar yeter! Herkes dursun! Çekilin! (?)

-Huh? Bu pisliğin sorumlusu kim lan?! Size bir kişi için bu kadar uğrşmamanız gerektiğini söylemedim mi ben? Aptallık etmeyin. Dağılın lan! (?)

-Manjirou-Sama! Beğenmediniz mi?! Onları kapana kıstırdım işte, hepsi sizin için! (Haruchiyo)

-İğrenç. Bir kişi uğruna yaptıkların aptallıktan başka bir şey değil Haruchiyo. Kaçmak istiyorsa diretmenin manâsı yok, sadece Haitani'yi tutmanı söyledim. Kız ile işimiz yok. (Manjirou)

-Patron... (Haruchiyo)

Nora ve Rindou'nun etrafındakiler dağılmıştı. Ortada öylece kalmışlardı, bir yandan Manjirou'ya bir yandan da birbirlerine bakıyorlardı.

-Sen git, ölmeyeceğim merak etme. Her şeyi telafi etmeden ölemem. (Rindou)

Rindou gülümseyerek Nora'ya döndü ve kafasını pat patladı. Nora bunun üzerine silahı yere attı ve hiçbir şey diyemeden dolu gözlerle yürüyerek oradan ayrıldı.

Daha önce bir şeyler olduğu belliydi ama o olay sonrası yaşanan her şeyi unuttuğunu biliyordu. Bir an önce bir şeyleri hatırlamaya başlaması gerektiğini biliyordu.

~

Eve ulaştığında abisi onu dışarıda bekliyordu. Elindeki sigarayı son kez içine çekip dumanını üfledikten sonra yere attı ve üstüne bastı. Nora henüz fark etmemişken abisi onu kolundan yakaladı ve kendine çekip sarıldı.

-Küçüklüğünden beri bir sorun olduğunda bana anlatabilirsin diyorum. Hâlâ kaçıyorsun. (Shiyo)

+Abi...

-Shh. Her şeyden haberim var. A'dan Z'ye her şeyi biliyorum. Seni o herifle o saatte yalnız bırakamazdım. (Shiyo)

+Özür dilerim... Ben-

-Sus Nora. Özür dileme, bu senin suçun değil. Sorun onlarda. Bundan sonra abilik görevimi sonuna kadar yerine getireceğim, şimdi git dinlen benim halletmem gereken bir iş var. Sabah görüşürüz. (Shiyo)

Shiyo Nora'nın başını okşadı ve alnından öptü. Nora eve gittiğinde Shiyo da yola koyuldu. Kardeşine son zamanlarda cehennemi yaşatanlara haddini bildirmeyi aklına kazımıştı çoktan.

Pekâlâ hadi buna bir son verelim.

~

Rindou'nun suratına art arda sert yumruklar indi, tepkisizdi. Kılını dahi kıpırdatmıyordu, sadece kabulleniş ile dayak yiyordu.

-Ne zaman akıllanacaksın benim aptal küçük kardeşim? (Ran)

...