Please Kiss ||Rindou X Reader||

8.

Şimdi hatırlamaya başlıyordu...

~6 Sene Önce~

Nora her zamanki gibi müzik dinleyerek sınıfa girdi.

-Aaa bakın kimler gelmiş~ Nora Hyakiwa. Ne kadarda absürt bir isim! HAHAHAHA!! (Rindou)

-Gerçekten berbat, tıpkı görünüşün gibi! (?)

-Acaba bu kulaklık ne kadar eder? (?)

Rindou kulaklığın kablosunu tutup çekti, sırada duran makası alarak kulaklığı kesti ve Nora'nın yüzüne attı.

-Ne kadar ettiği önemsiz. Şu aptal yüz ifadesine bakın neredeyse ağlayacak! (Rindou)

Rindou, Nora'nın ortaokulun ilk senesinden beri zorbasıydı. Her durumda onu küçük düşürmekten çekinmezdi. Sürekli olarak gözünü korkutur üstelik bununla yetinmez ona zaman zaman fiziksel zararda bulunurdu. Nora'nın buna ses çıkarması demek annesinin işinden olması, abisinin okuldan atılması demekti. Babası yüzünden sesini çıkartamazdı bu tür durumlarda.

Doğru yanlışı ayırt edemeyen, sevgisiz bir ailede şiddetle büyütülmüş bir çocuktu Rindou.

Bir gün okul çıkışı Rindou Nora'yı tenha bir sokakta yakalamıştı. Elinde büyük bir taş tutuyordu, Nora ise artık yapılanlara dayanamadığından karşılık vermeye hazırlamıştı kendini. Rindou yerden yeni aldığı küçük bir taşı kıza fırlattı lakin yakalamıştı. Bunun üzerine Nora çığlıkla beraber çocuğun üstüne koştu, Rindou ise hâlâ elinde tutmakta olduğu büyük taşı üstüne gelen Nora'nın şakağına tüm gücü ile vurdu.

Nora olduğu yerde yığıldı. Kafasından kanlar aktığını görünce ne kadar ileri gittiğini fark etmişti Rindou. İlk defa suçluluk ve pişmanlık hissediyordu. Özür dilemek geliyordu içinden ama dileyemiyordu. Bu onun fıtratına tersti. Tek yaptığı kaçmak oldu. Hemen olay yerini terk etmişti. Bu olaydan abisine dâhi yıllarca tek kelime etmedi.

...Yaklaşık bir hafta sonra hastane yatağında gözlerini açtı Nora, bir ay sonra da iyileşmeye başlamıştı. Lakin yediği darbe hafıza kaybı yaşamasını sağlamıştı. Ailesi ve kendi benliği dışında herkesi, her olayı unutmuştu.

Komadayken tek duyduğu şey kendi isminin abisi tarafından defalarca söylenmesiydi. Her zaman yanında olduğunu biliyordu.

~~

Rindou, Nora'nın arkasından beline sarıldı. Temas ile birlikte Nora korkuyla yerinden hopladı.

-Mmm aşkından öldüğüm kadının ellerinden krep mi yiyeceğim yoksa? (Rindou)

+Rindou.

-Efendim ? (Rindou)

+Hatırlıyorum, her şeyi en ufak detayına kadar.

Derin bir sessizlik hakim oldu ancak daha sonra Rindou bu sessizliği bozdu:

-Benden nefret ediyorsundur o halde? (Rindou)

+Hayır. Hayır etmiyorum.

Rindou sarılmayı bıraktı ve kızın karşısına geçti, göz göze gelmenin daha iyi olacağını düşünmüştü.

+Etmiyorum çünkü geçmişte yaşadıklarım geçmişte kaldı. Kendini düzelttin. Hatta düzeltmemiş olsan bile kızgın değilim. Bilmiyorum neden kızgın değilim sana ama tek bildiğim ana odaklanmamız gerektiği.

-Ben her zaman senden özür dilemek istedim, sana ilgim her zaman vardı. Berbat bir çocukluk geçirdim, sevginin anlamını bilmeden seni sevdim ben. Bu yüzden bunu duymak beni rahatlattı, teşekkür ederim Nora. (Rindou)

-Şimdi bunları bir kenara atıp krepleri yapalım çünkü ben çok acıktım ve eminim sen de çok acıkmışsındır. (Rindou)

+Tamam!

Konuşmanın ardından beraber krep yapmaya döndüler. Nora krep hamurunu hazırlarken Rindou da masayı kurdu.

Tam sofraya oturdukları sırada Nora'nın telefonu çaldı, arayan annesiydi. Telefonu açıp kulağına dayadı.

+Alo?

-Nora! Abin- (Mayu)

...