16.

594 44 47
                                    

Uzunca tutkuyla öptüler birbirlerini. Bilinmezden gelen bir silah sesi Nora'nın kalbini tetikleyene kadar.

Aniden Rindou'nun kucağından kaydı Nora. Kendini yerde buldu. Elini göğsünün sol tarafına attığında ise kanadığını gördü. Rindou endişe içinde yere, Nora'nın yanında dizlerinin üstüne çökmüştü. Korkuyla sesleniyordu ama sesi çok boğuk geliyordu. Sadece onun menekşe rengi gözlerini net bir şekilde görebilmişti. Son gördüğü ve hatırladığı şey de bu oldu zaten.

...

Gözünü açtı, bir hastane odasındaydı. Ağzında oksijen maskesi kolunda bir serum odanın içinde ise bir kişi vardı elini tutan.

Nora kafasını yana çevirince görmüş olduğu kişiyi hemen tanıdı. Bu Rindou'ydu. Onun uyandığını görünce çığlıklar içinde doktor çağırdı.

Bir muayene sonrası Rindou tekrar odaya girdi ve elini tuttu.

-Sonunda uyandın. Gerçekten uyandın! Nolur affet beni! Bunca zamandır her gün ama her gün yanına geliyorum. (Rindou)

+Rindou...?

-Adımı hatırlıyorsun! (Rindou)

+Elbette hatırlıyorum ne de olsa sen benim sevgilimsin.

-Ne? (Rindou)

+"Ne?" Derken?

-Ne sevgilisi? O günden beri uyanmadın ve biz sevgili falan değildik. (Rindou)

+Pardon?

-Hatırlamıyor musun 6 sene önce kafana taşla vurduğum günü? (Rindou)

Nora bunu duyunca neye uğradığını şaşırdı ve doğruldu.

+Ne oldu her şeyi anlat.

-Nora ben o gün sana vurduğumda bayıldın. Kaçtım oradan ama sonra komaya girdiğin haberini alınca vicdan azabı çektim. Çok pişman oldum, birçok şeyin farkına vardım ve uyanman için her gün dua ettim. Tam 6 senedir her gün buraya gelip uyanman için sana yalvardım, defalarca özürler diledim, yeri geldi elini tutup sabahlara kadar ağladım. Tam ümidimi kestiğim anda uyandın. Ben, özür dilerim gerçekten pişmanım. Beni affetmen için ne yapmamı istersin söyle lütfen! (Rindou)

+Rin, ben ne olduğunu anlayamıyorum. Sadece şunu bilmeni istiyorum ki sana hiçbir zaman kızgın olmadım. Şu an sadece annemi görmek istiyorum.

-Oh, pekâlâ... (Rindou)

Rindou hasta odasından çıktı. Bir süre sonra abisi ve annesi odaya girdiler. Nora abisini kanlı canlı karşısında görünce şaşırdı fakat daha sonra duygularına hakim olamayıp ağlamaya başladı. Birbirlerine sarıldılar.

Nora'ya düzgün bir dille bunca zamandır komada olduğunu anlattılar. Geçmişten bahsettiler, gelecekten bahsettiler. Kısacası uzun uzun sohbet ettiler.

Annesinin telefonu çaldı, izin isteyip odadan ayrıldı. Nora ve Shiyo başbaşa kaldılar.

+Bonten'e ne oldu?

-Sen Bonten'i nereden biliyorsun? (Shiyo)

+Bunca zaman gördüğüm pek çok gerçekçi olay vardı. Bonten olayı doğru mu şimdi? Gerçekten öyle bir çete var mı?

-Evet, elbette var. Ama artık kontrolünü kaybetmiş bir çete, berbat ve yolsuzlukla dolu. Şimdi anlat bakalım, neler gördün? (Shiyo)

Nora ona her şeyi A'dan Z'ye anlattı. En ufak detayları bile atlamadı. Abisi ile paylaşması gerektiğini düşünmüştü. Shiyo anlatılanları sonuna kadar dinledi.

-Vay canına, berbat olmalı. (Shiyo)

Nora'nın annesi içeriye girdi ve gitmesi gerektiklerini bildirdi. Birbirleriyle vedalaştılar ve daha sonra Shiyo ile annesi odadan çıktı.

~

Akşam yemeği ile birlikte odaya girdi Rindou. Nora yatakta oturarak arkasına yaslanmış dışarıyı izliyordu. Ayak sesleri ile kafasını kapıya çevirdi ve gelen Rindou'yu gördü.

-Akşam yemeği servis etme görevini ben aldım! (Rindou)

Nora kıkırdadı. Yemeğin kokusunu almaya başlamıştı, güzel sıcak bir çorba ve kremalı makarna vardı yemekte. Epeyce uzun zamandır yemek yemeyip serumlar ve mamalar ile beslendiğini anımsadı bir anlığına. Artık bir önemi yoktu, her şey normale dönecekti bundan emindi. Yemek yemenin tadını çıkarmak ve karnını tam manada doyurmak istiyordu.

Rindou tepsiyi bir sehpaya koyup yatağın kenarına oturdu. Nora'nın kolunda serum ve parmaklarında nabız ölçer bulunduğu için ona yemeği kendisi yedirecekti. Bir kaşık çorba aldı ve Nora'nın ağzına götürdü.

Yemek bittikten sonra Nora yaşamaya geri döndüğünü hissedebiliyordu. Mutlu olmuştu bu anı yaşadığı için, yemek yiyebildiği, nefes alabildiği ve daha da önemlisi yaşama geri döndüğü için.

Kafasını kaldırdı ve Rindou'nun ona baktığını gördü. Göz göze geldiler.

-6 sene boyunca her gün seni bekledim. Tanrı, seni bana ve ailene, beni de sana bağışladı. (Rindou)

+O halde ona minnettarım. Rin, şimdi sana bazı şeylerden bahsedeceğim.

-Dinliyorum. (Rindou)

...

~~~~~~~~~~~~~
Bit artik amk hikayesi bit bit. Aklima yeni konular geliyor bit de onlari yaziyim aq.

Please Kiss ||Rindou X Reader||Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin