Dangerous Delta [JİKOOK]

➱9

Sınır
+310 yorum🌿

°

°

Elindeki telefonu sıkıca tutarken gözlerini yumruklanan kapıdan çekemiyordu omega.

Korkuyla titrek bir nefes alıp elini göğsüne bastırırken dakikalardır bağı çözülmüş olan bacaklarını hareket ettirdi.

Genelde Taehyung geç saatlerde evine geldiğinde zili çalmazdı Baemin'in uyanmaması için ama şuan kapının arkasında duran kişinin birkaç dakika önce markette olduğunu söyleyen Taehyung olma ihtimali oldukça düşüktü.

Gözleri endişeyle ve Baemin'e birşey olma korkusuyla yanmaya başlayıp bir süre sonra kamaşıp dolarken kendini kapının yanında bulmuştu.

Kapıya indirilen sert yumrukla yerinden sıçrayıp nefesini tutarak kapının deliğinden bakmayı akıl etti.

Gördüğü bulanık simayla ağzı şaşkınlıkla aralandı ve kontrol edemediği gözyaşları yanaklarına firar etmişti.

Her ne kadar bulanık olursa olsun iki yıl boyunca hergün ezberlercesine izlediği yüzü tanımaması imkansızdı.

Kurdunun hareketlenmesiyle midesine yumruk yemiş gibiydi nefesi sıkışıp sıkışıp daralırken sırtını kapıya yasladı.

İçindeki korku,endişe ve heyecan birbirine karışıp genzini yakarken o sadece elini ağzına bastırarak hıçkırıklarını tuttu.

Bir yıldır görmediği adam şuan kapısındaydı,içindeki özlem ve aşk patlamak için onu zorluyordu.Başını sağa sola sallayıp kendinde güç bulmayı denedi.

Titreyen bacakları karıncalanırken eliyle kapının kulpunu tuttu.Bağırırak ağlamak istiyordu.

Bir yanı kapıyı açmaması ve deltayı sert sözleriyle geri püskürtmeyi söylerken,diğer yanı deltaya sıkıca sarılıp çam ağacı kokusunda saatlerce ağlamasını söylüyordu.

İkisinide yapamayacak kadar aciz hissetti kendini,bir yıl önce düşünmeden polise ihbar ettiği yüzüne bile bakmadan ifadesizce kelepçelenmesini içten içe mahvolarak izlediği delta kapının ardında dolu gözleri ve her hücrelerine dağılmış heyecanlı tatlı duyguyla kapının açılmasını bekliyordu.

Baba olmuştu,bir oğlu vardı.Hayatı boyunca sırf statüsü yüzünden canavar,tehlikeli,vahşi ve daha fazlası sıfatlara sahip olurken hiçbir zaman bir eşe ve yavruya sahip olacağına ihtimal bile vermemişti Jungkook.

Jimin,onun eşiydi evet belki mühürleri yoktu ya da evlilikleri bu kurtlarının bağlandığını ve birbirlerini eş seçtiğini değiştirmiyordu.

Baemin,onun oğluydu belki hamileliğinde yanında olamamıştı ya da doğduğunda ama bunları elinde olmadan yaptığı için bu babası olduğu gerçeğini değiştirmiyordu.

Hiçbir şey Park Jimin'in ve Park Baemin'in,Jeon Jungkook'un ailesi olduğu gerçeğini değiştiremezdi.

"Jimin,oğlumu görmek istiyorum..."

Kapının ardından hissettiği Lotus çiçeği feromonlarıyla çaresizçe konuştu Jungkook.

Şuan bir delta gibi değildi,tehlikeli ve o telefon başında tehdit savuran adam hiç değildi.

O bir oğlunun olduğunu öğrendiğinden beri Namjoon'un attığı fotoğraflara bakıp sevinçten deli gibi ağlayan 'ya benden korkarsa,beni sevmezse' korkusuyla mutluluktan ve heyecandan ağlamayı kesip endişeyle göz yaşlarını döken sonunda dayanamayıp yerini bildiği küçük evin önünde kendine bulan bir babaydı.