Chasing After The Storm | D'heir Series 2

Chapter 23

"Thankfully, wala ka pong serious injuries na natamo. But we still need to go further monitoring especially dahil natamaan ka po sa likod. As for now, I recommend for you to rest first. Bawal kang mag buhat nang mabibigat or workouts."

Nasa bahay kami ngayon ni Chase, pinapunta niya nalamang ang family doctor at mga nurses nila dito dahil hindi ako mapakali kapag nasa Ospital.

"Chase, si Cheysela asaan?"

Hindi ko na mabilang kung ilang beses na akong nag tanong nito sakaniya. Minu-minuto palagi akong nag tatanong sakaniya kung asaan ang anak ko sa takot na baka mawala ulit siya sa akin.

"Calm down, she's at her room. Andoon ang mga kaibigan ko pati ang mga doctor, we'll visit her later."

Sabi nito sa akin. Bagaman may tiwala akong protektado ay hindi parin ako mapakali. I stood up with all my strenght bago sana mag lakad paaalis ngunit agad naman akong pinigilan ni Chase.

"You need to rest." May diin na sabi nito.

I shook my head at him.

"No, I can't rest kung hindi ko makikita ang anak ko." Tila problemadong sabi ko.

Napahinga nalamang siya ng malalim sa akin.

"Okay, but you need to sit on that wheelchair para hindi ka mapagod."

"Kaya kong mag lakad." Inis na sabi ko dito.

Kalaunan ay wala na rin naman na akong nagawa lalo pa nang pinaupo na niya ako doon at nag simulang itulak ang wheel chair.

Tsk, para naman akong dehado eh kaya ko namang mag lakad! Ako pa! Isabella ata to-

"Ah! Aray!" Daing ko ng biglang mabunggo ni Chase ang maliit na vase.

"Putangina, ayusin mo nga pag tulak mo! Mas dehado akong naka wheel chair kesa mag lakad eh!" Reklamo ko rito. He showed me a peace sign before saying sorry and I rolled my eyes at him.

Masungit ako, oo alam ko yun! Akala niya ba kinalimutan na niya kasalanan na pinag gagawa niya sa akin ha!? Ulol siya kung ganoon, kahit ilang beses pa ako pukpokin sa ulo hindi ko yun makakalimutan ano!

I am glad he saved us from that adik but duh! Hindi ibig sabihin nuon papatawarin ko na siya. SAKA AKALA NIYA WALA LANG SA AKIN YUNG SABI NIYANG "You're safe with me" chu chu ha!? Kaibigan ko lang ang marupok, ako hindi!

"We're here." Pag anunsyo nito. I scoffed at him as I knocked at the door.

"Alam ko, hindi ako bulag." Mahinang sabi ko.

Dahan dahang bumukas ang pinto ng kwarto ni Cheysela at agad namang lumiwanag ang mata ko ng makita kung sino ang nag bukas nuon.

"Ashton!"

Pero nagulat din ako ng makitang naka mascot ito ng olaf. Bakit naman kaya siya nag susuot ng ganiyan? Psh, mga isip bata. 

"You're here." Sabi nito at may munting ngiti sa labi. Hindi ko alam kung masayang ngiti ba yun o hindi. 

"Oo alangan andoon ako. Chase, itulak mo na tong wheelchair. Gusto ko na makita ang anak ko." Utos ko kay Chase na agad naman niyang sinunod. 

Mas lalo pa akong nag taka ng makita na lahat ng kaibigan ni Chase ay naka costume ng disney princessess. Muka silang katawa tawa pero pinipigilan kong tumawa dahil ang seseryoso ng mga muka nila. Hay nako, mga mukang ewan. 

"Oh? Bakit ganiyan ang mga suot ninyo ha?" Tanong ko sa mga to but non of them answered. Hanggang sa lumuhod sa harap ko si Chase at hinawakan ang kamay ko.