Chapter 4

5.8K 118 15
                                        

"Thank you for being with me talaga Isabella." 

Kanina pa sa akin nag t-thank you itong si Valentina habang yakap yakap ako. She's on the verge of crying pero halatang pinipigilan niya ito. 

"Of course. Lagi naman akong andito eh. Uhm, sige, uuna na muna kami ng anak ko ah." Nag mamadaling aniya ko. 

"Ang bilis naman. Hindi pa tapos ang program." Valentina said. I just smiled lightly at her.

"Inaantok na kasi anak ko." Pag sisinungaling ko.

No. I was just scared of talking to Chase. At gusto kong tumakas.

In the end, Valentina just nod at me. Agad ko namang kinuha ang anak ko na naka harap parin sa chocolate fountain. She looks so confused on why are we going home too soon. Nang makalabas ako sa reception ay akala ko ok na. But I was wrong. Someone suddenly grabbed my wrist and I know it was Chase. 

Hindi mahigpit ngunit hindi rin maluwang ang pagkakahawak nito sa akin. He brought us infront of his car. 

"Stranger!" Masayang sabi ng anak ko. Chase looked at Cheysela and smiled at her lightly before looking at me with a serious face again. 

"Sakay." Simpleng aniya nito. 

Napabuntong hininga nalamang ako bago kunin ang anak ko at sabay kaming sumakay sa shotgun seat. Ayokong makipagtalo kay Chase sa ngayon dahil andito ang anak ko. I won't let her witness us yelling at each other. I know it will affect her big time hanggang sa pag laki niya. 

At ayokong mang yari iyon.

"Mommy, why are we with stranger po? Do you know him, mommy?" Cheysela asked me softly. I just smiled at her at hindi na sumagot. 

I don't want to lie to my daughter. Kaya mas mabuti na kung tumahimik nalamang ako. 

We arrived at a very familiar building. 

We ride the elevator at tahimik lang din naman ang anak ko hanggang sa makarating kami sa penthouse niya. When I entered his penthouse, I felt the deja vu feeling since nothing really change. 

"Hey there kid. What's your name again?" Agad na tanong ni Chase sa anak ko habang binubuhat ito.

"Cheysela Marie po." Sagot naman ng anak ko rito. Chase raised a brow before looking at me. 

"Do you want to play? I have a play room. You can go there first." Sabi naman ni Chase. My daughter's eyes glimmered from happiness and excitement. Ibinaba naman ito ni Chase.

Cheysela looked at me, asking for permission first. Nang tumango ako rito ay agad na itong tumango sa kwarto kung saan itinuro ni Chase. 

Seeing both of them, Cheysela and Chase together made my heart warm. They really look like a father and daughter. If shit didn't happen... Then I could see them together palagi.

"Just tell me what do you wanted to tell ng maka alis na kami ng anak ko." Simpleng sabi ko rito ng makita kong nakapasok na ang anak ko.

From eyes full of love and adoration, his eyes went cold and dark when he looks at me. 

"Is she my daughter?" Tanong nito. 

I can feel how my whole body secretly shivers from his cold and terrifying voice. 

"Wala kang anak sa akin." Pag tanggi ko rito. 

"Oh really? Up until now you still think I'll still believe your lies?" Tanong nito sa akin. 

He walked towards me and his gaze is pierced on me. Nang ilang inches nalamang ang layo nito sa akin ay hinawakan nito ang baba ko at pinatingin direkta sa mga mata nito.

Chasing After The Storm | D'heir Series 2Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon