CHAPTER 06

0 1 0
                                        

HINDI nila lahat parehas na inakala ja grabe pala ang damage na ginawa ng bagyo sa bayan na iyon. The mud is everywhere you turn your heads, and it makes her sad.

Kanya-kanya sila ng dala ng kanilang mga back packs at iba pang mga hand carry bags, while the other relief goods were carried by the horses together with their guide papunta sa evacuation center.

Habang naglalakad ay hindi talaga maiwasang makarinig siya ng mga reklamo mula sa mga kasamahan niya, mga disgrasya katulad ng pagkadulas sa putikan, pagkadapa at iba pa.

"Ahhhh!" napalingon silang lahat ng marinig ang pamilyar na sigaw ni Bianca.

Nadulas pala ito at parang bata ito na naiiyak, Anthony helped her up but her clothes were so damn dirty and full of muds, including her legs. Kaagad siyang lumapit rito at inabitan ito ng extra niyang towel na dala. "Hey, are you okay?" she asked.

Tumango naman kaagad ito. "Alam kong maganda ang boses ko at magaling bumirit pero hindi ko naman akalain na mapapabirit rin pala ako rito hay naku!.... Ah, manong are we malayo pa ba o malapit na?" Bianca asked their guide.

"Naku po ma'am baka nga po, gabihin pa tayo sa daan eh, pasensya na po ma'am, wala na kasing mas malapit pa na daan, sa isang shortcut kasi, marami poste ang nakatumba doon tsaka delikado pang daanan..." eksplinasyon ng medyu may katandaan na ring lalaki.

Bianca groaned. "Fine, hala tara na..." they continued on walking ng walang kibuan at kanya-kanyang focus sa paglalakad upang wala nh madulas pa.

Ngunit sa pag-apak niya sa isang basang kahoy, hindi naman niya inakala na dudulas pala ang kanyang mga paa roon, impit siyang napasigaw dahil sa gulat.

Akala niya hihimatayin siya sa kanyang pagbagsak, ngunit magroong nakahawi kaagad sa kanyang beywang at napigilan ang kanyang muntikang pagbagsak.

She opened her eyes and saw the two pair of Chito's slight chinito eyes. Before she really don't appreciate his charms but now seeing and staring at his eyes completely changed everything of what she believes about him.

Parang mapuputol ang kanyang paghinga habang tinitigan siya nito, she knows that he's courting her at akala niya hindi siya makakaramdam ng kahit na anong spark sa lalaking ito, but looking at him right now, it felt like she's starting on having the feeling of a butterflies inside her stomach and a wild beats of her heart.

"Ehemmmm---" pareho silang nagulat ng binata at napalingon sa kanilang giliran, they saw Deanna staring at them. "...baka pwedeng umusad na po tayo oh oh, baka kasi mas gabihin pa tayu rito eh, kaya sige na po, maya na po ang drama oh oh, kaya sige na sige na..." sabi naman nito.

Kaahad siyang kumawala sa binata at muntik na namang madapa dahil sa pagmamadali buti na lamang at kaagad siyang nahawakan sa kamay. "Magdahan-dahan ka kasi..." ani ng binata.

Tumango lamang siya tsaka siya inalalayan ni Deanna, naglakad na ang binata habang siya naman ay kinembutan ni Deanna sa may hita. "Drama niyo.." panunudyo nito.

Sinamaan niya ito ng tingin. "Tinulungan niya lang ako, kaya magtigil ka..." aniya.

Humagikhik ito ng tawa ngunit kaunti lamang, this girl is sometimes a little bit crazy. "I understand pero kailangan talaga kay titigan effect? Hanep ah" natatawang sambit ng kaibigan.

Lexi rolled her eyes and express her annoyance. "Ang daldal mo"

Deanna twirled her finger together with her hair and smiled. "Alam kong maganda ako" anito.

"Bingi na din..."

Natawa lamang ito at nagpatuloy na silang maglakad ng maglakad. Ani pa ng kanilang guide ay may isang kilometro pa silang lalakarin bago sila makarating, ngunit sa isang kilometrong iyon ay dadaan pa sila sa isang sapa.

Dating Mr. PodgyWhere stories live. Discover now