Blogger - Minsung

Yanlış kararlar ise farklı yollar.

Minho

"Ne yapacaksın?" Ne mi yapacağım güldürme beni , tabi ki hiçbir şey.

"Bilmem , yine oturur bloga göz atarım herhalde." Bu sorular gitgide beni boğmaya başlarken duvara dönüyorum , belki susar umudu ile ancak işe yaramıyor Chanın sesi bastırılamaz bir yükseklikte gelmeye devam ediyor.

"Böyle yapma Minho..." aptal ucube hala ne yüzle konuşuyorsun?

"Beni o sikikle aynı ortama soktun Chan , o siktiğimin çocuğu gözlerime verdiğim yeminlerimi çiğnedi." doğrulup Chanın gözlerinin içine bakıyorum tüm nefretimi tükürürcesine söylerken sesim baskınlaşıyor "Sana demiştim Chan , bir kez daha aynı ortama girersem ne seni , ne başkasını tanırım demiştim. Sana daha kaç kere söyleyeceğim Chan." Sinirime engel olamayıp ayağa kalkmamla Chanın karşısında dikilirken ellerimi sıkıyorum "Hwang benim sevgilimi öldürdü hayatını çaldı o orospu çocuğu benim hayallerimi gülüşlerimi çaldı ve şimdi gelmiş 'Haydi gel Minho , Hwangla hiçbir şey olmamış gibi gez eğlen SIÇ YAT DOLAŞ' DİYORSUN." Ellerim Chanın yakasına yapışıyor ve daha da bağırıyorum "SANA YEMİN EDİYORUM BİR DAHA O PİÇİN SURATINI GÖRÜRSEM SENİ DE ONU DA ÖLDÜRÜRÜM!"

Chanın korktuğu gözlerinden belli olurken ellerimin arasından kaçıyor "Minho sikeyim her şeyi bu kadar büyütme her şey onun suçu değildi biliyorsun..."

?

onun suçu değildi? ONUN SUÇU DEĞİLDİ?

Oda gitgide beni boğmaya başlıyor esen rüzgarı hissedemiyorum , düşünemiyorum , sağlıklı hissetmiyorum, vücudum titriyor...

"Minho?"

Duyamıyorum...

"Minho iyi misin?"

Chan..?

"Sevgilim?"

Sikeyim.

Ellerimi kontrol edemiyorum, sesi yankılanıyor hissediyorum nefesini boynumda hissediyorum her zaman ki gibi sakinleştirmeye çalışıyor beni , boynum kaşınıyor , acıyor, canım acıyor.

Ellerim saçlarımın dibine sabitlenirken hislerimi kaybetmeye başlıyorum canım acımıyor. Defalarca vuruyorum hissedemiyorum , acıyı hissedemiyorum.

"Lee Know.."

"JİSUNG!"

Chanın sırtıma sıkıca sarılmasıyla gözlerimi açıyorum , gitmiş. Asla var olmamış. Yeniden hissediyorum, Jisung... var olmamış güzel orkidem.

"Minho kendine gel." sırtımda olan Chanı ittiriyorum. Suratımda olan göz yaşlarının ıslaklığıyla rahatsız olmaya başlamamla göz yaşlarımı silip Chana doğru adımlıyorum.

Elinden tutup ilerlerken Chanın arkamdan çocuk gibi yürümesi hoşuma gidiyor. "Minho?" Koca bedenini koltuğa itip kolunun altına giriyorum neden bilmiyorum ancak huzurlu hissediyorum. "Nolursun Chan , bir süre buna ihtiyacım var." Kolunu omzuma sıkıca sarıyor. Ve şimdi cidden anlamaya başlıyorum neden yalnızca Chana sahip olduğumu.

Çünkü bir günahkarın arkadaşı ancak bir günahkar olurdu , bunu artık biliyorum.

-

Chanı evden göndermemle bilgisayarımın başına geçiyorum. Bir kaç video  sonra ellerim her zaman girdikleri adresi bir kez daha tekrarlıyor. Jisungun blogu.

Sayfayı aşağı kaydırırken mesaj kutumdaki bir bildirim ilgimi çekiyor. Kutuyu açmamla adını görüyorum Jisungiehan. Ne?

Hızlıca kutuya tıklıyorum , tüm  mesajlarımı görmüş mü? Boku yedim.