Yarım saattir öylece akio'nun geçen gün yuta hocamdan öğrenmiş olduğum hareketi yapmasını bekliyordum.
Fakat hiç yapamamıştı. O çaresiz halini kendime benzetmiştim.
Zorla bir şeyi yapmaya zorlanan Miya'ya.
Dediği gibi benziyorduk.
Bir anda oflayarak kaykayını kenara fırlatıp kendini çimlerin üzerine bıraktı.
Onu daha fazla zorlamak istemediğimden yanına ilerleyip başının hizasında olacak şekilde yere çömdüm.
Gözleri gözlerimle buluşunca gözlerimi devirdim.
"Gözlerini neden devirdin?"
"Göz göze gelmekten hoşlanmıyorum. Ayrıca, artık senden bir şey saklamayacağım. Net olacağım." dedim ve ona baktım.
"Peki." dedi ve kollarını arkasında birleştirerek öylece gökyüzünü izledi.
Ben gökyüzüne bakmak yerine onu izledim.
"Kendine güveniyor musun miya?" dedi.
"Bilmiyorum. Kendime hiç bir zaman istesem de içtenlikle güvenmedim."
"Kaykay konusunda da mı?" diyerek bana baktı.
"Evet. İstedim güvenmeyi ama güvenemedim içimde hep bir korku vardı. Peki ya sen? Kendine güvenir misin?" diye sordum.
"Yani değişen bir şey bu. Yemek konusunda kendime güvenirim mesela ama dersen ki okul, kaykay, para. Güvenmem."
"Para mı?" diye sordum şaşkınlıkla.
"Evet. Para. Para eline geçti mi bitirmek ister insan. Bende de o huy olduğundan elime para geçtiği gibi harcıyorum."
Kahkaha attı ardından. Kız kahkahası.
"Bende para konusunda güvenirim kendime. Parayı güzel idare ederim, sana nazaran." dedim ve dişlerimi de göstererek gülümsedim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Kırıcısın.." dedi ve ayağa kalktı.
"Hiçte bile." dedim ve bende ayağa kalktım.
Kaykayını alıp konuştu. "Ayrıca, eğer bana yardım edersen kaykay konusunda kendime güvenebilirim."
"Yalnız bende güvenmiyorum bu konuda."
"Beraber güvenmeyi öğreniriz?" dedi ve elini uzattı.
"Ne yapmamı bekliyorsun?" diye bir eline baktım sonra da gözlerinin içine.
"Suya atacağım tut elimi falan mı dememi bekliyorsun? Kaykay kayacağız!" dedi ve kendisi elimi tuttu.
"Böyle kayamayız." dediğim de umursamadı.
O oturmuş pozisyondayken ben ayaktaydım.
"Düşeriz, yapma." dedim son çare.
"Kusura bakmaa!" dedi ve kaykayı hareket ettirmemi sağladı.
O çığlık atarken ben arkada çimlere doğru düşmüştüm.
Sonra kafasını çevirdi ve bana baktı.
Düştüğümü farkedince korkuyla çığlık atmaya başladı.
"AYAĞINLA DURDUR ŞU KAYKAYI!" Diye bağırdım ve dediğimi uyguladı fakat...
Kaykayı durdursa bile tepe takla bayırdan düşmüştü..
Korkuyla yanına doğru koştum. Aynı zamanda ismini bağırıyordum. Yaşıyorsa ses vermesi lazımdı.
Yanına indiğim de onda bir gariplik vardı.
O, kahkaha atıyordu. Kız kahkahasını.
"Ölüyordun! Ah kamisama aşkına!" diye konuştum.
"Ama kendime güvendim. Bu bir güven testiydi." Dedi ve burukça gülümsedi.
"Ben sana güvendim ama sen bana güvenmedin."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
×××
Bölüm ile ilgili fikirlerinizi belirtin.
Okuduğunuzu belli etmek için bölümü oylayın lütfen.
İyi günler.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kayak Vedası - Sk8 The İnfinity
Cerita PendekKitap, kurgu miya karakterine özel bir kitap. Tabiiki diğer karakterler de var içinde ama ana karakter, kitabı ağzından okuyacağınız karakter miya. Umarım okurken eğlenirsiniz!!
