The Lies of the Past

Kabanata 19

ACCEPTANCE

SIMPLE UPDATE MUNA, see you next update mga gorl!

PS: di pa tapos sakit <//3

3rd Person's POV

"Ano ang ibig mong sabihin iho?" Nalilitong tanong ng ginang sa binata.

"I'm Xion, Xion Andrei Lim." Pormal na pagpapakilala ng binata.

"I'm sorry for hurting your daughter before, kasalanan ko ito. I should've known earlier what is happening. I-i didn't even know what she suffered to. I'm so sorry kung napabayaan ko po ang anak niyo." Lumuhod ang binata at humihingi ng patawad sa ginang.

Hindi alam ng ginang kung ano gagawin dahil sa agad na pagluhod ng binata sa kanya. Ni hindi niya ito kilala pero parang magaan na ang loob nito dito.

"H-hindi ko alam kung ano nga ba ang relasyon mo sa anak ko. Pero hindi mo naman kailangan lumuhod. Kasi kung may kasalanan ka, may kasalanan din ako." Wika ng ginang sa binata habang sinusubukan itong patayuin.

"Naging pabaya akong ina sa kanya bata pa lamang siya. Na-napabayaan ko siya. Na muntik na siyang na-rape ng mismong ama niya. Kaya kung may kasalanan ka, mas may kasalanan ako. Hindi mo na kailangan humingi ng tawad kasi kahit nasaktan mo man o hindi ang anak ko, dapat nga akong magpasalamat sa iyo. Kasi sa'yo lang naman sumaya ang anak ko ng tuluyan."

"Dahil sa'yo." Pagturo nito sa binata. "Natutong magmahal ang anak ko."

Ngumiti na lamang ang binata dahil alam niyang nabago rin niya ang buhay ni Clea.

"May gagawin lang po ako, I just need you to tell me the things she went through when she came back here in the Philippines." Wika ni Xion sa ginang.

Kahit na naguguluhan ay idinetalye ng ginang ang buong pangyayari na naganap kay Clea sa nagdaang taon.

Kaya naman napasinghap ang binata nang maikuwento ng ginang ang buong detalye.

Nasa isang mental hospital ngayon si Clea, at kasalukuyan pa itong nagpapagaling.

"Alam mo ba na isa itong hospital?" Tanong ng isang matandang babae kay Clea. Hinawakan ni Clea ang kanyang buhok at ito'y pinapaikot-ikot na parang baliw.

Ito ngayon ang ika-isang linggo niyang pananatili dito.

"Huh? Hindi ha! Nandito yung anak ko! Pinupuntahan ko lang!" Nakangusong wika ni Clea sa matandang babae.

"May anak ka pala?" Nakayukong tingin ng ginang. "Oo e, hindi ko nga lang alam kung nasaan siya ngayon!" Wika ni Clea, habang hinahanap ang batang kainlanma'y hindi nabigay sa kanya ng diyos.

"Ayon! Nandoon pala ang anak ko eh!" Turo niya sa isang mag-asawa na may dalang isang sanggol na bata.

Tumakbo ito at nagtungo sa deriksiyon kung nasaan ang mag-asawa.

Akmang pipigilan na siya ng ginang ng agad niyang kinuha ang bata sa hawak ng mag-asawa.

Tuluyan na ngang nawala sa tamang pag-iisip si Clea.

"Miss, anak ko yan!" Sigaw ng babae kay Clea na tumatakbo pabalik sa upuan nila ng matandang babae.

Nang mahabol si Clea ay tuluyan ng nakuha ng mag-asawa ang anak nila.

"Nurse! A-anak ko iyon e!" Sigaw niya sa nurse na umaasikaso sa kanya.

Ilang beses na ring nangyari ang ganitong scenario sa ospital. Kapag may nakikita itong sanggol ay agad niya itong balak kuhanin dahil nga naalala nito sa bawat bata ang sanggol na kinuha sa kanya ng maykapal.

Umiiyak na si Clea ngayon at isang kamay ang palagi niyang hinahanap-hanap. Iyon ang kamay ng kanyang minamahal. Kaya naman ng nakaramdam siya ng isang kamay na dumapo sa kanyang ulo ay agad siyang napanatag at ang inisip ay si Xion ito.

"Xion." Pagtawag niya sa kung sino. Nakayuko rin ang kanyang ulo habang dinadama ang haplos sa kanyang ulo.

"Hmm?" Isang malalim na baritonong wika ang narinig niya. Isa itong pamilyar na boses sa kanya, at hindi niya malaman kung bakit ito nag responde sa pagtawag niya kay Xion.

Kasi dahil sa huling pagkaka-alala nito ay hindi siya mahal ng binata.

"I hate it, I hate it when you're crying." Wika ng binata kay Clea.

"Baliw na talaga ako. Pati ikaw, iyang presensya mo, amoy mo. Naiisip ko. Bakit ba ayaw mong umalis sa utak ko at nang maka-move-on na!" Usal niya at narinig ang mahinang tawa ni Xion.

"Sana nga wala na ako dito. But I insisted, dahil sa'yo. It's been a year since our last meet up." He said while looking at her with so much adore.

"I missed you." He said, crying. Not in pain but in happiness.

Those three words made Clea's heart to stopped for a moment.

"X-xion?" She stated, fixing her head to look at the guy's position.

She sobbed hard, when she noticed her loved one, standing in front of her. Holding a bouquet of yellow dandelions and a small gift.

"Oh, flowers for you." He said and give off the flowers before opening the gift.

"This is for you. You should wear it 24/7. It shows my love for you and our love for each other." He said while putting the necklace into her neck.

"A- akala ko hindi ka na babalik dito sa Pilipinas kasi diba, a-ayaw mong maalala yung na-nangyari dati?" She asked him, trying not to say anything that would trigger his past.

"For you." He firmly replied.

"Dahil sa'yo, kaya naman bumalik ako dito. I can't lose you." He said at her before fixing her hair.

"You're a precious gem, no one can ever have." He said while cupping her cheeks before kissing her forehead lightly that made Clea's eyes to be close for a while.

"And to confirm everything to you. I love you. Until the universe's end. I will love you."

"I love you, Clea. Welcome back to my life." He said chuckling before leaning in for a short kiss.

"X-xion, I s-still love you. And I will never stop doing it." She replied before kissing him again.

:)
____________________________________________________________________________