Ben, Köpek

On Beşinci Sayfa

Merhaba, ben Köpek.

Hem seviniyor, hem ağlıyordum.

Olmayacağını bildiğim halde onu dürttüm. Tepki vermedi. Bir şeyi yoktu sadece hastaydı ve bizi bırakıp gitmişti. Çünkü tedavisinin burada olmayacağını biliyordu. Bu insanlar ona yardım etmezdi. Peki inandıkları şey? O yardım eder miydi?

Keşke be kedi. Keşke burda, yanında uyusam da sabah eskisi gibi aynı anda kalksak. Yine yemek bulsak, suyumuzu paylaşsak. Kız her geldiğinde gülümseyip mutlu olsa. Keşke yine eskilerden konuşsak. Daha sana anlatmadığım bir sürü şey vardı kedi. Eminim seninde vardı. Kim bilir o koca hayata neler sığdırdın.

Nasıl bu kadar küçük gözüküp de benden büyük olabiliyorsun kedi.

O gece onu orada bırakmadım. Belime aldım ve yaralı halimle geldiğim gibi geri döndüm. Kendi yerimize götürdüm ve onu tam yanıma gömdüm.

Kendime söz verdiğim gibi. Hep beraber olacaktık.

Lakin bir korkum vardi. Ben de ölürsem beni buraya gömecek biri çıkar mıydı?