Her Anın Aklımda

Yedi

İyi okumalar.

"""""

İçeri girmeden önce baş selamı verdim. O da aynı şekilde baş selamı verdi. Yazmamı çıkararak saçlarımı özgürlüğe kavuşturdum. Üzerimi değiştirerek yatağıma yattım. Aklıma Leyla abla geldi,mesaj atacaktım ona.

Umay: Leyla abla Kerem abinin arabası doluymuş ,seni alamayacakmış.

Leyla: Hı hı. Anladım.

Konuşmadan çıktım ve telefonumu yerine koydum.Yorucu bir gündü. Ünivertesitenin yoğun temposuna alışamamıştım. Yorucu oluyordu o yüzden. Daha fazla dayanmadı gözlerim. Hayata kapandı bir süreliğine.

"""""

Duyduğum gök gürültüsü sesiyle bir anda yatakta doğruldum. Kan ter içinde kalmıştım. Kabus görmüş olmalıydım. Telefonumdan saate baktım.

03.45

Tekrar uyuma umudu ile yatağa yattım. Uyandığım zaman bir daha uyuyamıyordum. Annemi de uyandıramazdım şimdi. O da benim gibiydi. Odamın dışında olan balkona çıktım. Karşı binanın ışığı yanıyordu.

Tabii ya Kerem!

Uyanıktı muhtemelen. Acaba söylesem kızar mıydı? Kızmaz inşallah.

Telefonumdan mesaj attım.

Umay: Kerem abi uyanık mısın?

Anında görüldü olmuştu mesajım.

Kerem: Uyanığım Umay, bir şey mi oldu?

Umay: Kabus gördüm de. Annemi de uyandıramadım. Aşağıdaki çardaklara gelebilir misin? Biraz konuşalım.

Kerem:  Tamam. Beş dakikaya oradayım.

Siyah bir eşofman takımı giyerek siyah bir yazma taktım. Telefonumu da yanıma alarak sessizce evden çıktım. Yağmur da durmuştu zaten.

Çardakta oturuyordu. Benim gibi simsiyah giyinmişti.

Belki de ona karşı beslediğim duyguları itiraf etmenin zamanıydı. Kafam çok karışıktı.

Bu düşünceleri beynimin bir köşesine kazıyıp çardağa gittim.

"Rahatsız etmedim umarım abi."

"Yok Umay, ama beni çok endişelendirdin. Anlatmak ister misin?"

Ona 'rüyamda biri bana tecavüz ediyorken, sen gözümün içine baka baka Leyla ablayı öpüyordun' diyemedim.

"Anlatmasam daha iyi."

"Sen bilirsin."

Karar vermiştim. Uzatmanın anlamı yoktu. Beş yıldır beklemiştim zaten o bir adım atsın diye. Bilmiyorum belki de benden nefret ediyordu. Ama sanmam. Ayağa kalkarak kendimi cesaretlendirmeye çalıştım.

"Ben bir şey söyleyeceğim."

"Tabii ki. Seni dinliyorum."

"Kalbim çok acıyor. Her gün, her gece, her saat, her saniye. Bu acı beş yıldır sürüyor. N'aparsam yapayım atamıyorum kalbimden. Her anı aklımda ,her kıvrımı. Çok denedim onu unutmayı. Ama olmuyor."

"Kim bu kadar kalbini acıtan, hiçbir zaman aklından çıkmayan kim Umay?"

"Sensin."

"""""
Artık kavuşturmak istedim.