Marvel high school•Bucky Barnes

22

*günümüz*

Uyuyamadığımda ve darlandığımda dışarı çıkmak gelmişti aklıma. Garip bir şekilde kötü hissetmiyordum. Ağlamamıştım ve artık beni değersiz hissettirmesine izin vermeyecektim. Hiçbir şey hissettirmesine izin vermeyecektim.

Yanımdan hızlıca bir şey geçince ağzımdan küçük bir küfür çıktı.

"Seni korkuttum mu?"

Yanımda durup alaylı bir şekilde bu soruyu soran  kişiyi görünce ona baktım.

"Bu saatte koşuyor musun?"

Güldü.

"Bu bir sorun mu?"

Gerçekten niye sormuştum ki bunu.

"Sadece şaka yapmıştım. Ben Tadashi."

Elini bana uzattığında şok olmuştum.

"Ben Y/n."

"Peki ya sana güzel bir bayanın bu saatte tek başına ne yaptığını sorabilir miyim?"

Güzel mi? Bu iltifat hoşuma gitmişti.

"Oldukça normal bir şekilde yürüyordum."

Güldü.

"Peki ya ben sana senin bu saatte elinde bu poşetle koştuğunu sorabilir miyim?"

Poşete baktı.

"Dondurmam erimesin diye koşuyordum. Dondurma yemek ister misin?"

Bu teklifi geri çevirmek istemedim.

"Güzel olabilir."

Evine gittik. Yeni taşınmış. Oldukça tatlı biriydi. Uzun bir süre konuştuktan sonra artık çak fazla uykum gelmişti ve eve gitmem gerekiyordu.

"Artık gitsem iyi olur."

"Seni bırakayım."

Güldüm ve işaret parmağımla karşı evi gösterdim.

"Aslında hemen şurda yaşıyorum."

Güldü.

"O zaman gidene kadar bakayım."

Kafamı salladım. Kısaca vedalaştıktan sonra gitmeye başladım.

"Hey Y/n yarın akşam boş musun?"

"Sanırım boşum."

Güldü.

"Güzel. O zaman yarın bir şeyler yapmak ister misin?"

***

Aradan altı gün geçmişti. Hayatım oldukça güzel gidiyordu. Hatta fena güzel. Tadashi ile çok yakındık. Onunla sevgili olamazdım, o da benle olamazdı zaten. Ciddi ilişki düşünmüyordu. Ben de düşünmüyordum. Öyle eğleniyorduk işte.

Bucky'nin babası Edward amca ile oldukça görüşmüştüm son birkaç gün içinde. Bu adamı seviyordum.

Ve artık Bucky'yi düşünmüyordum. Onu düşünüyordum arada ama oma karşı nasıl hissettiğimi bilmiyordum. Tadashi bana arada onunlaymışım gibi hissettiriyordu ve bu benim için oldukça zordu.

Ve annemle tamamen hayatlarımız ayrılmıştı. Onunla asla görüşmüyordum o da benimle görüşmüyordu. Ve bu benim için oldukça iyiydi. Artık daha güzel hissediyordum.

Ve eski grubum beni tamamen unutmuşlardı. Yine. Loki dışında. Onunla tekrar yakın arkadaş olmuştuk. Tadashi ile pek hoşlaşmıyorlardı ama açık konuşmak gerekirse.