Marvel high school•Bucky Barnes

11

*günümüz*

Bir bankta oturuyordum. Biraz ağlamıştım. Sonra kendimi tutmuştum. Loki'yi aramak istiyordum. Ama arayamazdım.

Telefonumu çıkarıp annemi aradım.

"Anne.."

"Bir şey mi oldu kızım."

Anlıyordu işte annemdi be de olsa. Tekrar ağlayasım gelmişti ama tutmuştum.

"Sadece sesini duymak istedim. Birazdan geleceğim."

"Bekliyorum kızım."

Telefonu kapattım ve derin bir nefes aldım. Göz yaşlarımın iyice gitmesini bekledim. Sonra eve doğru hızlıca yürüdüm.

Kapıyı çalınca annem açtı.

"İçeri gelsene."

Dedi kapıyı daha çok açarak. Buraya gittiğimden beri girmemiştim. Ve şimdi de girmeyecektim.

"Anne ben gidiyorum."

Kafasını salladı. Sakindi. Kal falan da demeyecekti.

"Anlamıştım."

"İstersen gelebilirsin."

Onu da almak isterdim. Annemdi o benim. Onun bana benim ona ihtiyacım vardı.

"Bizim evimiz burası Y/n. Orası değil."

Kafamı salladım.

"Tamam. Görüşürüz anne."

Hızlıca arkamı döndüm. Yürümeye başladım. Taksi durağına gidecektim. Oradan da havaalanına. Üç saat sonraya uçak bulmuştum. Şimdi ise havaalanına gitmek kalmıştı.

Yanımda bir araba durunca kimin arabası olduğunu çok iyi biliyordum. Yoluma devam ettim ama.

"Y/n. Lütfen durur musun?"

Arabayı hızlandırıp benim biraz ilerimde durdurdu. Sonra arabadan inip yanıma geldi.

"Seni engellemeyeceğim. Sadece... Sadece bu sefer düzgün bir şekilde vedalaşmak istiyorum."

Kanma Y/n. Kanma. Ama kaba olmayabilirdim.

"Görüşürüz Loki."

Ona yapmacık bir şekilde gülümseyip yanından geçtim. Böyle davranmak istemiyordum ama zorundaydım.

Kolumdan tutup beni durdurdu.

"Seni bırakmama izin ver."

Taksi parasından kurtulabilirdim. Ama biraz daha yalvarması gerekiyordu.

"Lütfen."

Çok lütfen demezdi eskiden. O yüzden artık bilebilirdim.

Arabasına bindiğimde hızlıca o da bindi. İlk olarak kemerini taktı.

"Kemerini tak."

Dedi bana. Takacaktım. Arabayı yavaş sürüryordu. Dazla yavaş.  Geç kalma ihtimalim olmadığı için dert etmiyordum.

Ve çok sessizdik. Konuşmak istemiyordum ama bu kadar sessiz olmamız canımı sıkıyordu.

"Uçağın kaçta?"

"5:30"

Kafasını salladı. Beni bırakacaktı. Ondan beni bırakmamasını bekliyordum biraz da. Çok sinsiydi içten içe. Ama havaalanına gelmiştik.

Arabayı durdurduğunda kapıya uzandım.

"Y/n üzgünüm.."

Ona bakmadan konuştum.

"Ben de."

Kapıyı açıp arabadan indim. Önemli değil falan demeyecektim. O da kapısını açıp inince ona döndüm. Bana doğru yaklaşıp bana sarıldı.

Ona sarılmayacaktım. Belki sadece kolumu öylesine sırtına koyabilirdim.

Tek bir kolumu sırf üzülmesin diye sırtına koydum.

Sarılma biraz uzun sürmüştü. İkimiz de aynı anda geri çekildik. Loki ellerini yanağıma koydu. Beni öpecek miydi?

Bana yaklaşırken donup kalmıştım. Bana aşık olmasını istemiyordum. Ya da beni öpmesini falan.

Almına dudaklarını yumuşakça değdirdi. Biraz rahatlamıştım. Dudağımdan öpmemişti.

Dudaklarını çektikten sonra bana baktı. Elleri hala yanağımdaydı.

"Seni özleyeceğim."

Kafamı salladım.

"Bıraktığın için teşekkürler."

Hızlıca havaalanına girdim. Elim ayağım titriyordu. Uçağın gelmesi çok uzun sürmemişti. Uçağa bindiğimde kendi kendime fısıldadım.

Elveda...