KAÇIŞ (VegasPete)

BÖLÜM 4 (SEN YANIMDAYKEN)

Vegas;

Peteyi çalışma odasında kitaplara bakarken bir süre izledim hoşuna giden kitapları eline alıp gülümsüyor gülümsedikçe yanaklarında oluşan çukurlar belirginleşiyordu..Ne olur nasıl olur bilmesemde artık emin olduğum bir şey varki ben Pete'ye aşık oldum ve onu kurtarmak için elimden geleni yapacağım benimle olmak istemezse dahi sorun değil sadece iyi olsun istiyorum...

İçeri girdim kapıyı kapatıp kilitledim anahtarı almaya çalışıyor odadan çıkmak için çabalıyordu yardım etmek istediğimi söylesemde birşey söylemiyordu...Bir cesaret etse bana söylese gerisini halledecektim ama gözlerindeki korkuyu görüyordum...Onu dahada korkutmak istemedim omuzlarından tutup gözlerine baktım..

-Hadi Pete söyle bana biraz cesaret...

Gözlerinden akan yaşlarla birlikte kısık bir sesle konuştu...

-Bana yardım et...

İşte bu kadar artık karşımda tüm dünya dursa bırakmayacaktım onu pisliğin elinden kurtaracak mutlu olması için elimden geleni yapacaktım...Boynuna sıkı sıkı sarıldım korkmaması için telkin etmeye çalıştığım sırada Pol'ün geldiğini duyunca korkuyla irkildi...

Kitaplığın arkasına saklandım şerefsiz içeri girip Peteyi götürmeye çalışırken anlamadığı anda yumruklayıp yere serdim Peteye yaptıklarını tahmin ediyordum ve düşündükçe kendimi durduramadım vurdum vurdum vurdum...

-Yeteeeeeer!

Petenin sesiyle kendime geldim...

-Öldüreceksin yeter...

Ayağa kalktım Petenin omuzlarından tuttum korkma bundan sonra yanındayım beni öldürmeden seni alamaz...

-Seni öldürebilir...

-Denesin bakalım...

Elini tutup odadan hızla çıkardım merdivenlerin başında Kin'i gördük...

-Vegas ne oluyor...

Cevap vermedim Peteyi o evden biran evvel çıkarmalıydım..Hızla kapıya yöneldik Petenin elini sıkı sıkıya tutuyordum..Kapıya çıktığımda korumalara arka kapıyı işaret ettim arabayı oraya getirmelerini söyledim koşar adımlarla arka tarafa geçip arabaya bindik...

Pete nefes nefeseydi ağlıyordu...Arabayı çalıştırıp hızla uzaklaşmaya başladım...Bir şeyler söylemek istiyordum ama ne söyleyeceğimden emin değildim...Orman yoluna saptım ormanın içinde gizli bir evim vardı orada kalmamız doğru olur diye düşündüm..Sürmeye devam ederken Pete;

-Biraz durur musun?

-Ne ?

-Durur musun nefes alamıyorum .

Arabayı hemen durdurdum iyi görünmüyordu ve elimden de bir şey gelmiyordu...

Pete;

Bir cesaretle Vegastan yardım istemiş o cehennemden kurtulma umuduyla elini tutmuştum..Arabada yol boyu düşündüm şimdi ne olacaktı..Pol beni illaki bulacaktı değil mi ne yapmalıyım nasıl kurtulmalıyım...Düşünürken nefes alamadığımı fark ettim Vegas arabayı durdurduğunda kendimi dışarı atıp nefes almaya çalıştım..Dizlerimin üstüne çöktüm kendimi sıkıyordum bağırmak istiyordum haykırmak istiyordum...İçimdeki bu sancıdan kurtulmak istiyordum...Sessiz bir şekilde nefesimi kontrol etmeye çalışırken Vegas önümde diz çöktü..Gözlerimin içine baktı ellerimi tuttu....

-Korkma...

-Beni bulacak...

-Artık yanlız değilsin korkma...