Gecenin karanlığının ruhun sarmaşıklarına dolandığı bir günün akşamı, gül dikenlerinin sancıları kanatmış acılarını, en çok senin yaralarını boyamış kırmızıya. Lavantaların solduğu bir ilkbahar ayında alaycı bir soğukla değiştirmişsin yerini. Ezgile...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
••• 9. BÖLÜM: KARANLIKTAKİ IŞIK
Bütün çocukları ben öldürdüm. Bütün ruhların en acizlerini ben katlettim. Bütün korkunç masal karakterlerini ben yetiştirdim. Kanlı ellerimin arasında, gözlerimin arasında solan çiçeklerle büyüttüm canavarları. Aşkın işkencesiyle dolmuş bir ruhun içine hapsettim hepsini, nasırlı hiçliklere boyadım her bir yanlarını. Bir fırtınanın içinde katlettim geçmişi, yaralarımı boyadım kırmızıya. Kahverenginin en sıcak tonunda kavruldum, toprağın arasına gömüldüm. Ben en çok senin ruhunu teslim ettim kırık yüreğime.
Hawkins kasabasının güneşli havası bir anda soluvermiş, yağmur bastırmıştı. Aniden açılan kapıyla Eddie'yi geriye doğru iterken gelenlerin Nancy, Dustin, Robin, Steve ve Max olduğunu görünce rahatladım. Dustin, Eddie ile kurduğu göz temasını kesmezken dışarının havası içeriyede yansımıştı. Tuhaf sessizliği bozan kişi ise Max olmuştu. "Yemek getirdik!" Eddie ve Dustin arasındaki sessiz diyalog son bulurken Eddie açlıkla torbalara saldırmıştı. Steve ve Nancy yere otururken bende onlar gibi kirli tahta zemine oturmuştum.
Nancy heyecanlı gözleriyle etrafa bakarken pizzaları soğumadan bitirmeye çalışan Eddie ve Dustin kendi aralarında ufak çaplı bir tartışma içine girmişlerdi. Nancy, kısa kabarık saçlarını geriye atıp boğazını temizledi. Hepimizin gözleri Nancy'e dönünce konuşmaya başladı. "Victor Creel ile konuşmanın bir yolunu buldum." Steve elindeki pizzayı düşürüp Nancy'e baktı. "Ne?" diye sorduğunda Nancy'nin bakışları Steve'e döndü. "Robin ve ben bundan sonra iki psikoloji öğrencisiyiz ve projemiz için Victor Creel ile görüşmemiz lazım." dedi Nancy. "Sence bunu yerler mi?" diye sordu Max.
Nancy derin bir iç çekti ve ardından Max'e döndü. "Sahtede olsa yasal belgelerimiz var, eğer hiçbir sıkıntı çıkmazsa bir sıkıntı çıkmadan Victor Creel ile görüşebiliriz."
"Mantıklı duruyor ancak ya Victor Creel'in cinayetlerle bir bağlantısı yoksa?" diye sordum. "Denemeden öğrenemeyyiz sanırım." dedi Nancy. Konuşmadan uzak duran Steve onaylamayan gözlerle Nancy ve Robin'e baktığında bıkkınla bir nefes alarak konuştu. "Nancy, sen ve Robin'i ailesini öldürmüş bir psikopatın yanına yollayamam."
Robin tek kaşını kaldırıp Steve'e alaycı bir bakış gönderdi. "Merak etme Harrington, Nancy ve ben senin korumana ihtiyacımız yok." dedi. "Sizi düşündüğüm için söylüyorum Robin, hayatta olmaz." dedi Steve. Eddie bıkkınla gözlerini devirip konuştu. "Yemeğimin tadını çıkarmama izin verin."
Robin ve Steve tartışmaya devam ederlerken Nancy tekrar boğazını temizleyerek dikkatin ona çevrilmesini sağladı. Nancy Wheeler gerçekten otorite konusunda uzmandı. Ya da sorumluluk sahibi biri olduğu için Nancy'nin düşüncelerini önemsiyorlardı. Her ne olursa olsun Nancy Wheeler oldukça zeki bir kadındı. Gözlerinde otoritenin pırıltısını taşıyordu. "İki haberim daha var." diyerek söze başladı. "İlk haber şu ki Eddie, ismin basına duyuruldu."
