~ փողոցում~
– մի րոպե հեռախոսս միյացնեմ տամ մեկին նկարի նոր կսկսես (Միրի)
– բարև Ձեզ, որ խնդրեմ այս տղային կնկարեք ժիմ անելուց (Միրի)
– Այո իհարկե (անծանոթ)
– դե սկսի Չոն (Միրի)
– 1.2.3.4.5.6 (Միրի)
~ կես ժամ անց~
– 96.97.98.99.100 բռավո 👏😍 (Միրի)
~ փողոցում բոլորը սկսեցին ծափահարել Չոնին ~
– խնդրեմ սա էլ ձեր հեռախոսը (անծանոթ)
– մերսի շատ (Միրի)
– Չոն? Շատ հոգնեցիր? (Միրի)
– այդքան էլ չէ : (Չոն)
– լսի մոռացել էի քեզ ասել: Ես 2 օրից նշանվում եմ (Միրին ժպտալով)
– ինչ??? Դու հիմա լուրջ ես խոսում? (Չոնը զայրանալով)
– Այո, ինչի պետք է խաբեմ? (Միրի)
~ Միրին մի փոքր վախենալով~
– դու գոնե հասկանում ես թե ինչ ես անում? (Չոնը գոռալով)
~ Միրին վախից կամաց–կամաց հետ էր գնում:~
– Չոն դու ինձ վախեցնում ես: Ինչի ես գոռում կամ ինչի ես բարկանում (Միրի)
~ Չոնը մոտեցավ Միրիյին ~
– դու ինձ ցավացնում ես դրա համար եմ գոռում, իսկ գիտես թե ինչի եմ բարկնում (Չոն)
– ինչի? (Միրի)
– Որովհետեւ սիրում եմ քեզ սիրում եմ (Չոնը գոռալով)
~ Միրին, ուղղակի ապշած էր~
– Չոն դու չես հասկանում թե ինչ ես խոսում (Միրի)
– ես շատ լավ հասկանում ու գիտակցում եմ թե ինչ եմ խոսում, այդ դու ես, որ չես հասկանում թե ինչպես ես վարվում ինձ հետ ( Չոն)
– ես քո հետ վատ չեմ վարվում, ես քո զգացմունքները հաշվի կառնեի, եթե իմանաի ավելի վաղ և գուցե չնշանվեի, բայց դու ինձ գալիս դրա մասին ասում ես իմ նշանդրեքից միքանի օր առաջ: Կներես, բայց ես այսպես չեմ կարող ես պետք է գնամ շուտով ընկերս կվերադառնա (Միրի)
~ Միրին շրջվեց, որպեսզի գնա, բայց Չոնը բռնեց նրա ձեռքից և ուղղեց դեպի իրեն~
– Դու չես կարող ինձ հետ այսպես վարվել (Չոն)
~ Չոնը դա ասեց և սկսեց կոպիտ համբուրել Միրիյին: Միրին դիմադրում էր, բայց Չոնը նրան բաց չէր թողնում: Նա այդ համբույրով իր ամբողջ կուտակված զգացմունքն էր արտահայտում: Րոպեներ անց ավարտեց համբուրելը և Միրին ուժեղ ապտակեց նրան ու առանձ ոչինչ ասելու հեռացավ ~
~ Սոնգ Ջունգ Կին և Կամիլան գնել էին մատանին և նստեցին մեքենան~
– ապրես տղաս հիյանալի մատանի ես ընտրել (մամ)
–դուք ինձ օգնեցիք ( Սոնգ Ջունգ կի)
~ Եվ այդ ժամանակ խոսակցությունը կիսատ թողնելով իրենց մեքենային հարվածեց մեկ ուրիշ մեքենա ~
~ Տանը~
– մամայենք ինչ եղան թող գան արդեն կարոտում եմ (Միրի)
– ոչինչ Միր հեսա ուրվորայա կգան ( ընկերուհի)
– բայց շատ ուշացան էէ ( Միրի)
– դե երևի բարդ ընտրությունա դրա համար են ուշանում: Դու հըլը էն ասա Չոնգուկի հարցերով ինչ ես անելու? ( ընկերուհի)
– դե ինչ պիտի անեմ ես նշանվում եմ թող ինքն էլ իր կյանքի կեսին գտնի ( Միրի)
~ ինձ զանգ եկավ: Հայտնեցին սարսափելի լուրը: Նրանց մահացել էին🥺: Ես լուրը լսելուն պես ուշաթափվեցի: Ընկերուհիս ինձ օգնեց վերկանալ : Ես ուժեղ լացում էի ու գոռում ընկերուհիս ինձ սփոփում էր: Ես շտապեցի հիվանդանոց :~
– մաաամ, Կիի չէ–չէ հնարավոր չի դուք չեք կարա մահանաք, դուք չեք կարա ինձ մենակ թողնեք : Սուտա սուտ ամենինչ սուտա դուք ինձ խաբում եք իրանք ողջ են (Միրին գոռալով ու լացելով)
– Միր հանգստացի մի լացի (ընկերուհիս հուզված)
– թող լացի հանգստանա (բժիշկ)
~ ընկերուհիս վերցրեց հեռախոսս և զանգեց Չոնին: Չոնը րոպեներ անց հայտնվեց հիվանդանոցում: Երբ ինձ տեսավ ուժեղ գրկեց, սխմեց կրծքին~
– Միր ինձ նայի, մի լացի խնդրում եմ (Չոն)
– դու հասկանում ես մամաս, ընկերս չկան (Միրին լացելով)
– հա ես հասկանում եմ, ես ցավում եմ (Չոնը հուզված)
– ասա, որ կատակ են անում, չար կատակ (Միրին գոռալով)
–... ( Չոնը չդիմացավ և լացեց)
– ախր երկու կորուստ միաժամանակ դա շատ անարդար է ( Միրին լացելով)
– վերջ, վերջ Միր էլ մի լացի, արի այսօր իմ տանը մնա խնդրում եմ (Չոն)
– Չէ ինձ կներես, բայց ես ուզում եմ իմ տանը մնամ (Միրին զսպելով արցունքները)
– ես քեզ չեմ ուզում մենակ թողնեմ, ուրեմն ես կգամ քո հետ (Չոն)
Շարունակելի...
