Binlerce anı var zihninde, binlerce kelime, binlerce hayal kırıklığı, binlerce mutluluk,binlerce acı, binlerce unutulmaya yüz tutmuş yaşanmışlık. Binlerce dökülmüş gözyaşı var gözlerinde, binlerce ağlayamadığın düğüm boğazında. İstemeden ya da isteyerek ettiğin binlerce veda var içinde, binlerce vazgeçiş, binlerce fazla fazla edemediğin veda. Binlerce cümle var söyleyemediğin dilinde, binlerce söylediğin kelime. Binlerce hata var, binlerce günah ve binlerce doğru. Yolun sonuna geldiğini hissediyorsun şimdi. Yeterince yol yürüdüğünü, yorulduğunu, gücünün kalmadığını, bilerek ve bilmeyerek yaptığın herşeyin üstüne yıkıldığını. Hepsi oldu.Hepsini yaşadın.Yaşayacak çok şeyinin kalmadığını düşündüğünde bile yaşamak için bir müziğe,bir kitaba, bir filme, denize, sokakta yürürken yanından geçen insanların parfüm kokularına, yağmurdan sonra kokan toprağa, annenin diktiği nergis kokusuna, yürürken gördüğün en sevdiğin çiçek olan güllere, inanmayı güvenmeyi bıraktığın insanlara bile tutundun. İçinde hep sevdin bu dünyayı ama çoğunlukla sevemedin de. Hep bir eksikti bu dünya sana.
O gitti daha da eksik kaldın.
''Affetmeyeceğim,'' dedi badem gözleri keskin bakışlarla buluşurken. İçinin yandığını ve hatta ölceğini düşünse de devam etmek zorundaydı. Nefretini, öfkesini bitiremezdi. ''Seni Affetmeyeceğim. Hiçbir şey unutturamaz bana yaşananları. Şimdi nasıl karşıma geçmişi, bir şey yokmuş gibi konuşabilirsin?''
Anılar, kayıplar ve var olanlar.
Namjoon anıydı. Namjoon kayıptı. Fakat asla var olmamıştı.
''Öyle bir geleceğim ki sana, her şeyi kenara atacaksın. Söz veriyorum.''
''Ben her şeyi kenara atalı çok oldu. Sen de onlardan birisin.''
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Clashing Lives || Namjin (Askıda)
FanfictionOnlar on dokuz yaşında, aşkı sonuna kadar yaşayan iki gençti. Üniversiteye geçmişler, kendilerine bir düzen kurmuşlardı. Seokjin, aşkları bitmez sanmıştı. Namjoon ise, gururu aşkının önüne geçmez. İkisi de yanılmıştı. °° "Hayatımızı mahvettin! Haya...
