Bu Sevda Pek YAMAN [GAY]

(0.2) GÜNEŞ'İN BATTIĞI YÖN

Karakter tanıtımından sonra ki bölümü okumayan varsa önce ona bir baksın. Hadi marş marş.

[[[✒️__]]]

"Merhaba Yaman."

Ablam onun sesini duyunca benden ayrıldı ve gözyaşlarını ellerinin tersiyle sildi. "Bu kim?"

"Geçende sana bahsettiğim genç. Arabamla yanlışlıkla çarptığım."

Kolları altındaki değneklere ve alçılı bacağına bakış atan ablam ona gülümseyerek yanına geldi. "Ayakta durma. Gel içeri geçelim. Sana börekle ayran getireceğim. Hayatın boyunca böylesini yememişsindir."

Batı gülümsedi. "Siz Yaman'ın ablası Gül olmalısınız. O kadar genç görünüyorsunuz ki rahatlıkla Yaman'ın abi olduğunu söyleyebilirim."

"Sen bana yaşlı göründüğümü söylemeye mi çalışıyorsun ukala?"

"Yaşlı değil. Olgun görünüyorsun. Gül ise senden küçük görünüyor."

Aynı kapıya çıkıyor işte.

Kaşlarımı çatarak ona bakarken, onun gözü korkudan yerinden kıpırdamamış olan serseriye gitti. "Bu arkadaşa ne oldu? Korkudan titriyor."

Ablam hafifçe gülerek "Yaman bir rüzgar çarptı. Biz alışkınız. Hayri içeri geçte batırdığın yerleri temizle. Yaman abini daha fazla kızdırma."dedi.

Göz ucuyla gence baktım. Sessizce başını sallayarak içeriye girdi. Bu korku ona bir süre yeterdi. Sabri amca için onu adam edecektim.

Gül ablam Batı'ya yardımcı olarak onunla içeriye yürürken arkalarından geliyordum. İçeriye girdiğim anda müşteriler bana kaçamak bakışlar atmaya başladı. Haliyle az önce dışarıda yaşanan sinir krizimi görmüşlerdi. Tepkileri çok normal. Yine de umursamadım. Herkes beni psikopat olarak görürdü. Lokantamda yeni gördüğüm yüzlerde öğrenirse öğrensin. Ayaklarını denk alırdı.

Duvar dibindeki küçük masanın yanındaki sandalyeye oturan Batı'nın alçılı bacağını kaldırıp altına boş sandalyeyi ittim. Sonra başka bir sandalye çekip yanına oturdum.

Ablam kısa sürede koca bir tabak potpori yaptığı börek tabağı ve ayranla geldi. Batı'nın önüne koyup karşımıza oturdu.

"Afiyet olsun canım."

Batı'nın yüzünde şaşkın bir ifade vardı. Börek tabağından mı yoksa ablamın içten olan davranışından mı anlayamadım. Yine de ikincisi olduğunu düşünüp açıklama yaptım.

"Ablam herkese karşı içten ve sevgi dolu davranır."

"Herkese karşı değil Yaman. Sezgilerim güçlüdür. İyi elektrik aldığım kişilere karşı böyle olurum."

"Afşar ya da Ufuk gibi mi?"

Nedendir bilmiyorum Afşar'ın adını andığım anda Batı yine somurttu ve çatalı böreğe sinirle sapladı. Bu çocuk beni mi kıskanıyordu?

"Evet Yaman aynen onlar gibi. Hele Afşar, onu mıncırarak öldüresim geliyor."

"Onun yengesi olunca yaparsın abla. Tabi İtalyan kocası izin verirse."