Why do they hate me?

end of the x factor

Ad Niall:

#4 maanden later

Vandaag is echt een ramp. Het ging zo goed the x factor tot nu. Vandaag kregen we te horen dat we niet naar de halve finale door mochten.

De jongens pakte het vrij goed op maar ik, ik weet dat het allemaal mijn schuld is. De jongens zeggen dat het niet waar is en dat ze al blij zijn dat ze zo ver gekomen zijn maar ik weet wel beter zonder mij hadden ze gewonen. Zonder mij waren ze de bekendste boyband geworden en zou niemand ze haten zouden ze geen rekening met mij moeten houden want ik, ik ben de zwakkeling. Ik ben de jongen met de slechte tanden en de verschrikkelijke stem die alleen maar dikker wordt. Zonder mij zouden ze beter af zijn. Dat weet ik maar dan herinner ik het gesprek met Juliët weer.

Flashback:
"Samen met Juliët zit ik op mijn kamer. Ze is echt mijn beste vriendin. Je zult denken was April dat niet nee ze was meer dan dat en eigenlijk is ze dat nog altijd. April is mijn 'vriendin' in mijn ogen wat ze natuurlijk niet in het echt is want ja wie wil er nu mij als vriendje. Maar back to the point Juliët is dus mijn beste vriendin maar 1 ding durf ik haar niet te vertellen en dat zal ik ook nooit doen.

Als ze weg is krijg ik de drang om weer naar mijn gsm te kijken. Natuurlijk kan ik mijn nieuwsgierigheid niet meer langer in bedwang houden en open ik twitter meteen heb ik spijt dat ik het gedaan heb. Mijn ogen lezen alle woorden die ze zeggen maar 1 raakt me het meest en vraag me niet hoe ze aan haar naam komen.

*goed dat April ingezien hebt dat je niets bent. Je kunt beter verdwijnen en dan zal April eindelijk weer blij zijn. Een leven zonder jou is als de hemel. #cutyourselfNiallanddie *

Tranen lopen over mijn wangen misschien heeft zij wel gelijk misschien kan ik beter dood gaan. Wie zal me missen? De jongens zullen eindelijk hun dromen kunnen waarmaken Juliët zal een betere beste vriend vinden en ik ik zal eindelijk geen pijn meer leiden.

"Ni dat mag je niet lezen. Je moet niet naar hun luisteren. Je bent geweldig en als ze dat niet inzien dan kunnen ze beter weggaan." zegt Juliët opeens waardoor ik schrik en nog harder begin te wenen.

Ik ben echt een klein kind. Een jongen moet sterk zijn mag niet wenen moet zijn tranen inhouden en wat doe ik ik ween zelf nog harder. Ik moet gewoon dood. "Niall als je dat doet dan ga ik ook dood. Ik kan niet zonder jou en de jongens en meiden ook niet echt niet. Beloof me dat je geen zelfmoord gaat plegen." zegt Juliët en kijkt me aan.

Juliët blijft praten tot ik reageer en ik weet dat ze niet zal stoppen voordat ik "ik beloof het" ga zeggen dus wat ik dan ook doe en achteraf weet ik dat dat het stomste is wat ik ooit heb gedaan maar aan veel andere dingen kan ik niet meer denken. Mijn zicht wordt wazig en mijn lichaam wordt slap. Het laatste wat ik me herinner zijn de voetstappen van Louis die al roepend komt aangerent.

Einde flashback

Blijkbaar had ik me te druk gemaakt waardoor ik flauw ben gevallen en wat ik blijf herinneren is dat ik een belofte heb gemaakt aan mijn beste vriendin en die ik dus niet mag / kan verbreken.