Why do they hate me?

i will be so proud

Ad Niall:

De week is eindelijk voorbij, dag in dag uit voelde ik me slaper worden. Ik probeerde het zo goed mogelijk te verbergen voor iedereen buiten Mila, maar ik denk dat Louis het door heeft.

Hoe hij naar me kijkt, vraagt of alles echt oké is en aan de dokters vraagt of ik echt wel genezen ben. Ik wil niet meer liegen tegen Louis, maar ik wil hem ook niet verdrietig zien. Ik wil de gewone Louis zien, de Louis van vroeger. Toen hij grapjes maakte over alles en iedereen, mij liet lachen met alles wat hij deed. Die Louis wil ik nog een keer zien voor ik ga.

Vanavond ga ik weg uit dit ziekenhuis. 'Genezen'. Maar ik weet samen met de dokters dat ik volgende week niet meer zal halen. Het is mijn laatste week op aarde en dan ga ik naar Greg en mijn mama.

Gelukkig kan ik nog heel wat tijd doorbrengen met April want April gaat ook mee naar huis, ze was beter dus mocht  3-dagen thuis doorbrengen.

Ik weet dat het in die 3dagen gaat gebeuren. Ik wil sterven wanneer ik bij iedereen ben waarvan ik hou, brieven voor hun heb ik deze week al geschreven. Maar de gezamelijke brief voor de fans en voor de overige 4 leden mogen ze pas op hun eerste concert openen en voorlezen. Ik wil ze een stapje in de goede richting zetten, ookal ben ik er niet meer One Direction moet blijven doorgaan. We hebben beloofd om de fans nooit in de steek te laten, blijven doorgaan tot we niet meer kunnen. Mijn tijd is aangebroken maar die van hun nog lang niet.

Een liedje heb ik al geschreven speciaal voor hun eerste show, een liedje dat ze voor de eerste keer zullen horen als ze de brief lezen. Een liedje geschreven uit het diepst van mijn hart speciaal voor hun. Want niemand weet hoe veel ze voor mij betekenen. Ze hielpen me met alles. Ik zal er voor hun zijn, niet hier. Maar van boven uit, kijk ik naar hun toe. Wens hun succes, troost hun en help hun op weg.

Het liedje ga ik deze week spelen al met de band, Jon, Josh, Dan en Sandy. Zij zullen denken dat het een verassing is voor de jongens, niet als afscheid. Maar in hun brief wordt alles duidelijk.

Zij gaan me helpen om de jongens te laten tonen hoe veel ik van hun hou.

Simon en Paul hebben al een nieuwe tour geregeld, volgende maand willen ze beginnen. Iedereen is er op tegen, ze vragen of het wel goed gaat met mij. Eerste durfde ik niets te zeggen ben nog steeds verschrikkelijk bang voor hun. Maar toen ik dacht aan de jongens, wist ik dat ze nog niet zouden kunnen op treden. Dus heb al mijn moed bij een gezameld en gezegd dat het niet gaat. Ze hebben het naar volgend jaar 13 september gezet, de dag dat ik normaal zou verjaren. Maar nu is het de dag waar de jongens met zijn 4 het podium op zullen gaan, mijn brief zullen krijgen en het liedje zullen horen dat ik speciaal voor hun heb geschreven en de Directioners.

Door dik en dun waren ze er voor mij. True fans save bands. De echte fans zullen One Direction hier door halen. Ze zullen 13 september optreden en sterker dan ooit. Terwijl ik met trots in mijn hart samen met Greg en mama naar hun kijk. Tranen zullen vallen dat kan ik je vertellen, maar hoe trots ik wel niet op hun ben kan niemand je vertellen.

Dat is oneindig veel!