Why do they hate me?

paris

Ad Niall:

We zijn eindelijk aangekomen in Parijs. De liefdesstad. Ik hoop dat ze me daar dus ook lief hebben. Daarstraks toen we af het vliegtuig stapte waren er suuuuper veel directioners. Ze riepen naar iedereen buiten mij. Of nee wacht ik zeg het beter ze riepen allemaal goede dingen naar iedereen buiten naar mij. Het kwetste me maar ik mocht niet zwak overkomen dus zette ik een nep glimlach op. Maar nu ik in het hotel ben komt alles weer naar boven. Niet alleen het gevoel dat niemand van me houd buiten de jongens maar ook men eten. Ik ren naar het toilet en geef over. Het duurt echt al een week lang. Langs de ene kant voel ik me elke keer weer vies maar langs de andere kant val ik af. Wat echt nodig is. Alleen maar 's avonds eten was te weinig nu ik ook nog eens overgeef zal ik sneller afvallen. Dat is men doel!

Ik sta recht, poets men tanden en spel men mond. Mijn ogen vallen op een scheermesje. Iedereen zegt dat je je daardoor beter voelt. Misschien kan ik dat ook wel doen. Ik pak het mesje en maak sneeën in mijn arm. Het doet eerst pijn maar daarna voelt het goed. Dit laat me echt goed voelen. Ik was men arm, doe er een windel over en doe daarna een losse trui aan. Zo zien de jongens men sneeen niet en maken ze zich geen zorgen omdat ik gewoon een beetje afval. Ja de jongens zijn echt te bezorgd. Ik ga hier echt niet aan dood hoor. Zie bijvoorbeeld naar Liam, die is echt dun en gespierd. Zo wil ik ook worden, ik wil niet meer de dikke genoemd worden.

Misschien kan ik om nog sneller af te vallen en om beenspieren te krijgen gaan rennen. Niet traag maar snel. Ja dat moet ik gaan doen. Ik ga hardlopen. Snel doe ik schoenen aan, leg een papiertje voor Harry die ook in deze kamer slaapt.

Ik ga naar beneden en wanneer ik buiten kom, begin ik te rennen, zo snel als ik kan. Na 30 min ben ik echt uitgeput maar besluit door te gaan. Ik mag nu echt niet opgeven. Vanavond is ons eerste concert hier en wil ik toch al wat verandering zien. Ik weet dat het niet zo snel gaat maar het moet gewoon!

Pas wanneer ik me draaierig begin te voelen stop ik. Gelukkig was ik net terug bij het hotel. Ik neem de paal vast en na denk ik 10 min kan ik eindelijk weer op twee benen staan. Ik neem de trap naar boven. Weer al wat meer caloriën kwijt en ga naar de kamer. Als ik binnenkom zie ik Harry helemaal klaar op bed liggen. "Niall waar zat je , het is al 16:00 en je zei dat je binnen een uur terug ging zijn. Ga je maar snel klaar maken, binnen 20 min moeten we vertrekken. " zegt Harry terwijl hij mij een knuffel geeft. "Ja sorry tijd uit het oog verloren." zeg ik. "Oke doe maar snel verder en kom daarna naar de eetzaal zodat je nog snel kunt eten." zegt Harry. "Uhm ik heb onderweg al wat gaan eten waardoor ik geen honger heb." zeg ik snel. Ik hoop dat Harry niet door heeft dat ik lieg want ik moet echt doorgaan met afvallen. Misschien dat de fans me dan wat meer gaan respecteren.

"Oke is goed dan zien we je straks in de lobie. Om 16:30 dus over 15 min." zegt Harry en ik knik. Als harry weg is neem ik een zwarte broek met men blauwe skool sucks trui en een boxershort en ik ga me douchen. Als ik daar mee klaar ben. Doe ik mijn kleren aan + een niewe windel rond men arm en ga naar beneden waar de jongens al op me staan te wachten. Snel geven we elkaar een knuffel en gaan dan samen met zen allen in de limousine zitten. Op naar ons eerste concert!