8.Bölüm

235 16 0
                                    

lütfen beğenmeyi ve yorum yapmayı unutmayın😘
Keyifli okumalar❤️

Sabah seslere uyandığımda yine ne olduğunu anlamaya çalışıyordum bu sefer ki sesler yengemden geliyordu. Ayağa kalkıp odadan dışarı çıktım ve merdivenlerin önünde durup konağın bahçesine baktım.

Yengem konağın hizmetlerini karşısına almış, herkese bir şeyler söylüyor ve tek tek onay alıyordu. Ne olduğunu anlamak için merdivenlerden indiğimde yengem hala beni farketmemiş konak hizmetleriyle konuşuyordu. En sonunda merdivenlerden indiğimde hizmetli kişiler bnei farketmiş sonrada yengeme söylemişlerdi yengem bana dönüp mahcupça konuştupunda
-Ayy Arya ben seni uyandırdım mı yarın ki kınan için konuşuyordum hadi sen git uyu canım.
-saat kaç yenge?
-saat ah dur bakayım. Yengem altın işleme kol saatine bakıp bana döndüğünde saat beş canım.
-NEEEE! BU SAATTE SEN BU KADAR KİŞİYİ TOPLAYIP BENİM DAHA OLMAMIŞ KINAM HAKKINDA MI KONUŞUYORDUN?!
- ee evet canım ne var bunda. Hem her şeyin en güzel şekilde olması lazım. Valla babannenden kesin emir aldım. Yarına kadar her şey anca yetişir zaten daha bindallın bile gelmedi.
Yengem bir şey hatırlamış gibi tekrar hizmetlilere döndüğünde
-Hemen mağazayı arayın çabuk getirsinler bindallıyı, üstüne oturacak mı oturmayacak mı diye denemesi lazım son bir kez.
Yengem başka görevliye dönüp bir şeyler konuştuğunda,
Ben daha fazla orda durmaya dayanamayıp odama yöneldim. Henüz soğumamış yatağıma tekrardan girmeden önce rahat bir uyku çekebilmek adına göz bananamı alıp taktım.

Gözlerimi açtığımda hiç bir şey göremiyordum kör falan olmadım dimi acaba kör olsam beni alırlar mıydı, denenmeliydi bence. Yatağımda oturur pozisyona geldiğimde gece yatmadan önce göz badana mı taktığım aklıma geldi ve hemen çıkarttım gözlerim ilk başta ışığa alışamadığında bir kaç kere gözlerimi kapatıp açtım. Sonunda gözlerim aydınlığa alıştığında saate bakmak için yanı başımda geceden şarza taktığım telefonumu elime aldım. Saat öğlen bir di ve ben bu saate kadar uyumuşmuydum üstüne bir de kimse beni rahatsız etmemişti hayret. Elimdeki telefon çaldığında bilinmeyen bir numaranın aradığını gördüm bu numara bir iki gün önce Arasın düğününden döndükten sonra arayan numarayla aynıydı yani son iki hanesinden çıkarttım yoksa numarayı ezberliycek halim yok. Telefon kapanmadan açabildiğimde uykulu sesimle "alo, kimsiniz?" dedim. İlk bir dakika karşı taraftan ses gelmeyince teldfonu kulağımdan çekip ekrana baktım telefon açıktı.
-Alo duyuyor musunuz?
-Alo!
Savaşın sesini duyduğumda emin olmak için tekrar sordum.
-Kimsiniz?
-Benim Savaş
-Ne için aramıştın?
-bugün seninle alışveriş merkezine gitmemiz gerekiyor bazı eksikler varmış benim almamı söylediler bende pek anlamadığım için sende benimle geliceksin.
-bundan şeyin haberi var mı benim!?
-kendimle evlenmediğime göre sende geliceksin ve yarım saat içinde kapıya çıkmazsan gelip ben seni yatağından alıcağım ve emin ol hiç üşenmem senin o pijamalarınla alışveriş merkezine götürürüm.
Bu adam beni görüyor mu diye bakındığımda.
-bakınma öyle şapşal şapşal. Uykulu sesinden tahmin yürüttüm sadece neyse görüşürüz zamanın doluyor 25 dakikan kaldı.
Bana emrivaki yapmış, şapşal demiş üstüne bir de cevabımı bile beklemeden kapatmıştı. Göstericem tim ama ben ona!
Sinirle yatağımda kalktığımda lavaboya doğru gittim ve yüzümü yıkayıp, dişlerimi fırçaladım. Banyodan çıkıp gardırobuma yöneldim ve ne giyeceğimi seçmeye başladım.

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
BERDELE MAHKUMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin