Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yaşadığımız her şeyin üzerinden sadece bir ay geçmişti. Her şeyi halletmiş, aramızdaki tüm problemlerini çözmüştük. Şimdi ise sıra da katili bulmak vardı.
İki elini de başının arkasına almış, tüm dünya umrunda değilmiş gibi yatan Ali'nin yanına yanaşıp kendimi üstüne bıraktım. Başının altındaki elleriyle bacaklarımı kavrayıp kendini rahat bir pozisyona soktu.
"Dünya umrunda değilmiş gibi takılmana anlam veremiyorum." ellerimi yavaş yavaş uzamaya başlamış saçlarından geçirip ensesine yasladım.
"Her şeyden o kafar yoruldum ki, biraz da umrunda değilmiş gibi takılayım." gülümseyip dudaklarına minik bir öpücük bıraktım. Kafamı göğsüne yaslayıp boylu boyunca üstüne uzandığımda, ellerini belime sarıp kol kanat gerdi. Gözlerimi kapatıp dinlenmeye çalışırken dışarıdan gelen bağırışma sesleriyle irkilip, kendimi Ali'nin üstünden yere attım.
"Ah siktir!" kalçamı ovalayarak ayağa kalkarken Ali çoktan dışarıya çıkmıştı. Arkasından koşa koşa dışarıya çıktığımda, Hazal, Ege ve Çağrı karşımızda dikiliyordu. Ellerinde duran disk gözüme takıldığında, Ali'nin kolunu tutup arkasına geçtim.
"N'oluyor?"
"Biraz konuşabilir miyiz?" Ali bir kaç saniye bana bakıp tekrardan Hazal'a döndü. Kafasını aşağı yukarı salladığında hepsi bahçeye girip sandalyeye oturdular.
"Bilgisayar'ın varsa getirebilir misin? Sanırım bunu izlemeniz gerek." Ali hızlı adımlarla geri eve girerken, Hazal'ın elindeki disk'i çekip aldım.
"Yeni bir iftira mı?"
"İzlemeden konuşma bence Nazlı'cım!" ellerimi masaya vurup üstüne eğildim.
"Bak kızım bana böyle samimi samimi konuşma, yeminle atarım seni şuradan aşağıya!" Çağrı ayağa kalkıp beni geri sandalyeye ittiğinde, ellerimi saçımdan geçirdim.
"Sakin olun bi', önemli bir konu bu."
Ali elinde bilgisayar ve kablolar geri yanımıza gelirken, Zeyno ve Sinan da koşa koşa gelmişti. Belli ki içeride gelmeleri için aramıştı. Zeyno ve Sinan yanıma oturduğunda, Ali bilgisayarı kurmuş, disk'i de takmıştı. Pür dikkat ekranı izlerken, Kenan Yağızoğlu'nu görmemle başımdan aşağıya kaynar sular döküldü.
Vefa'yı mı öldürmüştü?
Kenan odaya girdiği gibi disk kapandığında, yumruğumu masaya vurarak ayağa kalktım.
"Öldürücem o adamı!" masanın üstünde atlayıp koşa koşa kaçarken, Ali'ler arkamdan bağırıyordu. Şansıma önümden geçen taksiyi durdurup, Berk'lerin evini tarif ettim.
Kurtuluşu yoktu.
~
Kapıya indirdiğim ardı ardına yumrukların sonunda kapı açıldığında, Kenan olmasını umsamda o değildi.
"N'oluyor?" Berk ifadesiz bir şekilde karşımda dururken omzunda itip içeri girdim.
"Nerede o baban? Daha doğrusu katil olan baban demeliydim." ben delirmiş bir şekilde evi ararken, alt kattan gelen ayak sesleri durmamı sağlamıştı.
"Dingonun ahırı mı burası önüne gelen girip çıkıyor?" Kenan görüş alanıma girdiğinde önüne geçip ellerimi yakasına attım.
"Nasıl kıydın ona, Vefa'ya nasıl kıydın!?" yüzüne attığım yumruk hiçbir etki yaratmazken ağlayarak geriye gittim.
"Kardeşime bunu nasıl yapabildin?" ben ağlamaya devam ederken, ifadesiz gözleri yüzümde geziyordu.
"Ben öldürme-"
"SUS! SAKIN BANA YALAN KONUŞMAYA ÇALIŞMA! GÖRDÜM, HER ŞEYİ GÖRDÜM." Kenan kolumu sertçe tutup beni evden sürüklerken, Derya Teyze'yi görmesiyle durdu.
"Dokunma kıza!" Derya Teyze bize doğru yaklaşırken, kendimi elinden kurtarıp Derya Teyze'ye yaklaştım.
"Sen eve git Nazlı."
"Ama-"
"Eve dedim! Eve gidince konuşucaz seninle de." arkada duran Önder hoca beni taksiye bindirirken, kafamı cama yaslayıp gözlerimi kapattım. Belki her şeyin bir rüya olduğunu anlayabilirdim. Fakat değildi. Yaşanan hiçbir şey rüya değildi.
~
Kader Abla elini omzuma atıp beni eve soktu. Ardından kapıyı kapatıp kilitlediğinde, şaşkın bakışlarımı gizleyip içeriye geçtim. Hepsi burada oturuyordu. Ali beni gördüğü gibi ayağa kalkıp sarıldığında, kollarımı bedenine dolayıp göğsünde ağlamaya devam ettim.
"Nasıl yaptı bunu, nasıl kıydı Vefa'ya?" hepsinin ağladığını anlayabiliyordum. Ali saçlarımı öpüp beni odasına götürürken, yatağa oturup bacaklarımı kendime çektim.
"Neden kaçıp gittin?"
"Sinirlerime hakim olamadım bi' an." elini yanağıma yerleştirip okşadı.
"Nasıl biri olduğunu bilmiyoruz Nazlı? Ya sana da bir şey yapsaydı?" telaşlı hali hoşuma giderken gülümsedim.
"Manyaksın ha sen, bir de gülüyorsun." ellerimi ensesine atıp kendime çekerken, benim gibi o da gülmeye başlamıştı. Dudaklarımı boynuna bastırırken duyduğumuz öksürük sesiyle birbirimizden uzaklaştık.
"Bebeler, böldüm ama, bi' dışarıya mı baksanız." Ali elimi tutup beni yataktan kaldırırken, beraber dışarı çıktık. Derya Teyze ve Önder Hoca gelmişti.
"İlk önce Nazlı şöyle gel, Ali'den uzaklaş."
"Anne-"
"Sus Ali!" Ali'den uzak bir yere geçtiğimde, Derya Teyze ellerini masaya koyarak üstüme eğildi.
"Kızım sen manyak mısın?" bugün de herkesin bana manyak diyesi gelmişti. "Yalnız başına o psikopatın evine gitmek nedir?"
"Özür dilerim Derya Teyze. Anlık sinirle ne yaptığımı bilemedim." herkes sessizce bana bakarken başımı eğdim.
"Seni de kaybetmeye dayanabilir miyiz Nazlı? Bir daha sakın, sakın!" korktuklarını biliyordum ama ne yapayım?
"Neyse gelelim olaya. Buraya gelmeden önce polise gittik, disk'i verdim. Yakında da tutuklanır." ben mutlulukla olduğum yerden kalkıp Ali'ye sarılırken, Sinan tişörtümden tutup beni geriye çekti.
"Sende hemen Ali'ye gidiyorsun, biraz da bize sarıl." kahkaha atarak kollarımı boyuna dolandığımda, diğerleri de gelip sarıldı. Birbirimize kol kanat gerdiğimizde anlamıştım aramızdaki bağı. Her ne olursa olsun kopamazdık biz birbirimizden.
Gözlerim dolu dolu geri çekilip elimin tersiyle gözlerimi sildim. "Bitti mi şimdi yani?"
Ali yanaklarımı tutup gülümsedi. "Bitti gülüm, bitti."
"Hepsi?"
"Hepsi."
~
Selamlar selamlar katili Cemre yapmak istemediğim için Kenan yaptım çünkü neden olmasın
Neyse kısa bir final bölümü oldu ve biraz da hızlı
Bundan sonra Çağrı'ya mı yoksa Berk'e mi kitap yazayım ona da siz karar verin.
