SONSUZLUK [HYUNLIX]

HYUNJIN

Yemek kuyruğuna girdim ve elimdeki tepsiye yemek doldurdum. Han'ın gösterdiği çocuklara doğru yürüdüm ve önlerinde durdum.

H: Merhaba.

— Merhaba ne istiyorsun?

H: Tanışmak istemiştim, sana yemek getirdim.

Yemeği onun önüne koydum.

H:  Adın ne?

MJ: Min-joon.

H: Hyunjin ben de.

MJ: Seni tanımayan mı var Hyunjin.

H: Aynen... hadi yesene.

MJ: Aslında iştahım yok.

H: Neden hasta mısın?

MJ: Hayır sadece aç hissetmiyorum.

H: Anladım. Alayım o zaman.

Önünde yemek dolu olan tepsiyi aldım.

H: Ah si- pardon!

MJ: Hay sikeyim üstüm!

Bilerek üstüne dökmüştüm.

MJ: Biraz daha dikkat etsene!

Tam kafasını bana doğru kaldıracakken tepsiyi onun yüzüne çaktım ve sandalyeden düşüp yere yığıldı.

MJ: AĞHH!!

H: HERKES BENİ DİNLESİN!

Parmağımla Felix'i gösterdim.

H: Orada duran kişiyi görüyorsunuz değil mi? O kişi benim sevgilim!

Herkes bana bakıyordu. Min-Joon'a bakıp;

H: Eğer tekrar onun zarar gördüğünü görürsem bu kadar nazik olmam!

Elimdeki tepsiyi masaya koyup, Felix'in yanına gittim.

H: Hadi gel.

Felix'in elinden tuttum ve onu revire götürdüm.

— Neden buradasınız? Neyiniz var?

H: Ah şey onun dudağı-

— Anladım otur pansuman yapalım.

Pansuman yapıldıktan sonra Felix ile okulun arkasına gittik.

F: Hyunjin...

H: Evet?

F: Beni korumaya çalıştığını anlıyorum ama böyle yapmamalıydın.