SONSUZLUK [HYUNLIX]

HYUNJIN

Ertesi sabah işe gitmek için hazırlandım. İkimizin de bu gün dersleri vardı fakat o okula gidemezdik.

Felix hâlâ uyuyordu. Ona yaklaştım.

H: Felix.

Felix'in yanağına dokundum. Gözlerini yavaşça açıp bana baktı.

H: Ben işe gidiyorum. Bir ihtiyacın olursa bana haber ver.

Felix kafasını tamam anlamında salladı ve gözlerini kapattı.

Evden çıkıp bara gittim. Minho ve Han barda değillerdi. Bara girdiğimde Changbin ve Jeongin hyung bana baktı. Beni görünce şaşırmışlardı.

CB: Hyunjin?

Yüzlerinden her şeyi öğrendiklerini anlamıştım.

H: Olayları biliyorsunuz sanırım.

J: Dün Minho ve Han buraya geldiler. Suratlarından bir şey olduğunu anlamıştım. Sordum ama anlatmak istemediler, ben onları anlatmaları için çok zorladım. Böyle bir şey olacağını tahmin etmezdim. Yoksa sorma-

H: Sorun değil. Bir daha o okula gitmeyeceğiz.

CB: Ama eğiti-

H: Başka bir okulda eğitimimize devam edebiliriz. Ama gelecek sene bunu yapmak zorundayız. Şu an eğitimimizden daha önemli işlerimiz var.

CB: Anlıyorum. Elimizden geldiğince size yardım ederiz.

J: Evet Hyunjin, elimizden geleni yaparız.

H: İkinize de çok teşekkür ederim.

Bara gelen bir kaç müşterilerle ilgilendim. Bir kaç saat sonra Minho ve Han'da bara gelmişlerdi.

M: Hyunjin?

Barmen masasının oradaydım. Minho'nun sesi arkamdan gelmişti. Arkamı döndüm.

M: Bu gün gelmene gerek yoktu.

H: Neden? Şimdilik çalışmaya ihtiyacım var. Yakında çıkacağım.

HJ: Neden?

H: Chan hyung şirketi alacak ve bana verecek. Ondan haber bekliyorum.

HJ: Ah anladım. Şirketi unutmuştum. O kadar fazla şey yaşandı ki...

H: Haklısın.

M: Felix? O şimdi nasıl?

H: Kötü. Hatta onu arasam iyi olur. İzninizle.

Minho ve Han'dan uzaklaştım, Felix'i aradım. Bir kaç kere çaldıktan sonra Felix açtı.

H: Ne yapıyorsun?