Bir Nefes Kadar

-3- "Anne"

Anılar...

Belki de kişinin en büyük kabusları sadece anılarıdır. Bu yüzden beyin denilen o organ bazı şeyleri unutmaya programlıdır. Ama biz kurt-adamların beyinlerine alkol dışında hiçbir şey anıları unutturamaz. Bunu biliyordum. Hatırlamak istemeyeceğim anıları onun yüzünden hatırlamıştım. Bana istemediğim anıları hatırlatmıştı. Bu... Haksızlıktı. Sadece bana o anıları hatırlatmakla kalmayıp, anılarımın içine de girmişti. Bu anılarıma karşı yaptığı bir tecavüzdü.

Kahretsin!

Bir daha asla içmeyeceğim!

Kendimi nasıl otelden dışarıya attığımı hatırlamıyordum. Bir taksi çevirmiştim ve eve gelene kadar sadece ellerime bakmıştım. Ben ne yapmıştım öyle? Biriyle birlikte olduğum için kendime sinirlenmiyordum. Bu arada sırada yaptığım bir şeydi ama dişi kurtlar haricinde ilk defa biriyle birlikte olmuştum. Üstelik o bir vampirdi.

Taksi durduğunda pantolonumun cebinden cüzdanım çıkardım ve taksi ücretini verdim. Taksiden indikten sonra eve baktım. Kimseye görünmeden eve girmeliydim. Eğer biri beni görürse üstümdeki vampir kokusunu algılayabilirdi. Evin bahçesine girdim ve odamın camına baktım. Her zaman olduğu gibi cam yine açıktı. Spor ayakkabılarımı çıkardım ve ayakkabılarımı bağcıklarından birbirine bağladım. Çoraplarımı çıkarıp ayakkabımın içine sıkıştırdım ve ayakkabımı boynuma astım. Ayak tırnaklarım ve el tırnaklarım uzamaya başladığında derin bir nefes aldım. Bunu uzun zamandır yapmıyordum.

Biraz geri çekildim ve duvara koşmaya başladım. Duvarın yakınına geldiğimde yukarıya zıpladım. Pençelerimi duvara geçirdiğimde artık yerden birkaç metre yukarıdaydım. Odam evin üçüncü katındaydı. Neden üçüncü kattaki odalardan birin odam olarak sahiplenmiştim ki? Şu anda bu yaptığım hiç olmadığım kadar pişmandım.

Şu günlerde çok fazla pişmanlık duyacağım şeyler yapıyordum.

Odama doğru tırmandım ve açık pencereden içeriye girdim. Odamın içindeki banyoya koştum. Banyoya girip kapıyı arkamdan kapattım ve iki kere kilitledim. Hemen üstümdeki kıyafetleri çıkardım. Küvetin içine attım ve suyu açtım. Su küvete dolarken kıyafetlerimi de ıslatıyordu. Şampuanımı aldım ve kapağını açıp kıyafetlerimin üstüne döktüm. Böylelikle o vampirin kokusu bastıracaktım. Duşa kabine girdim ve yere oturdum. Suyu açtım. Soğuk su üstüme dökülürken hissetmiyordum bile. Bedenimin sıcaklığı çok fazlaydı.

"Abi!"

Suyu kapattım ve kaşlarımı çattım. Bu Ellen'ın sesiydi. "Ne oldu?" dedim sesimi yükselterek.

"Ne ara geldin?"

"Birkaç dakika oldu. Ne var?"

"Ne zaman çıkacaksın? İki saate Yaşlı Kurt ve ailesi burada olacak."

"Tamam, çıkarım birazdan." Aslında derimi yüzecek kadar liflenmem benim için daha iyi olacaktı. Yaşlı Kurt ve ailesinin duyularının çok geliştiğini duymuştum.

"Yatağının üstüne takım elbise bırakıyorum."

"Tamam."

"Abi?"

"Ne oldu?"

"Sen iyi misin?" Başımı sağa sola salladım İyi değildim. Kendi aileme, ırkıma ihanet etmiş gibi hissediyordum. Ve bu ihaneti Vampir Lordu ile yapıştım. "İyiyim."

"Güzel."

"Ellen?"

"Hım?"

"Otis Stew Wright'ın kim olduğunu biliyor musun?" Sessizlik oldu birkaç saniye.