KALBİME DOKUNMA

KARAR

Kalbi kırık bir arkadaş , babalıkla alakasız bir baba , kendi kurallarımı yıkmama sebep olan bir adet Arda , sadece kafa dinlemek için kabul ettiğim şiir dinletisi , nedenini hala tam olarak anlayamadığım arkadaşıma kurulan tuzak , ve bu tuzaktan menfaat sağlamak isteyen bir salak ..

Hayatım oldukça karman çorman öyle değil mi ? Ve ben kargaşan nefret ederim. Hayatımı eski düzenine koymak için nerden kimden başlamalıyım . Canım yanmasın diye can yakmaya devam mı etmeli , ardımda bıraktığım kırgınlıkları mı telafi etmeli , herşeyi akışına mı bırakmalıyım.

Senin bu huzurun beni oldukça geveze yapıyor ama arada bir cevapta istiyor insan hani . Keşke denizlerde insanlarla konuşabilseydi , tamam saçma ama en azından dalgalarının sahile çarpma sesinden bi anlam çıkartabilseydim . Şimdiye kadar dertleşme ihtiyacım hiç olmamıştı eksiklik hissetmemiştim ama şimdi ciddi bir akıl danışmanına ihtiyacım ortada .

Öncelik sırası hazırlayıp tek tek çözlemek sanırım içimden gelen aptal sesleri susturabilir . İlk sıramda tabiki Nazlı var. Telefonlarıma cevap vermiyorsa konuşmak için farklı yollar bulmak zor değil dimi , günlerdir içinde bulunduğum kargaşa yüzünden oldukça ertelemiştim zaten.

Arabamı Nazlıların garajına park edip tüm özgüvenimle zili çaldım.

''- Hoşgeldin tatlım girsene Nazlı odasında ''

-" Teşekkürler İclal teyze "

İclal teyze Nazlının şevkat dolu annesi. Ve işinin ehli olan bir psikolog. Tesadüftür ki anneminde aynı zamanda doktoru. Senelerdir yılmadan laf arasında annemden bahseder en ufak bir ilgimi çekmediğini bile bile kendine de bana da bu işkenceyi yapmaktan kaçınmaz . Bense çoğu zaman başka şeylerle ilgilenip duymam annemin sorunlu tedavisini. Onun düşkünlüğünün cezasını şimdi ben çekiyorum , o beni düşünmediyse ben onu hiç düşünmem. Babam onu istemediğinde gururlu olup uzak dursaydı simdi anne kız tüm bu kargaşadan uzak mutlu mesut yaşıyor olabilirdik. Her neyse...

Nazlının kapısının önünde derin bir nefes alıp kapısını çaldım . Bu bizim ciddi anlamda ilk küslüğümüz ve ben barış imzalama konusunda oldukça tecrübesizim.

-" Aç değilim anne " kapıyı açıp içeri girdiğim de beni gördüğüne şaşırmış olsa ilgilenmediğini belirtmek için bir şey demeden arkasına döndü.

-" Seni diyet yapmaya iten şey ne bakalım "

-" Diyette değilim sevgilimle dışarıda yedik " Sevgilim kelimesini üstüne basa basa söylemesi içime otursada düşüncelerimi kendime saklayıp Nazlıya destek olmam gerekiyor. En azında işin iç yüzünü tamamen öğrenene kadar.

-" Biliyorum seni çok kırdım haklısın da , sen bunca sene beni hiç yalnız bırakmadın ama ben senin ilk defa açığa çıkan hislerine destek olamadım inan çok üzgünüm . "

-" Bende artık senin gibi düşünüyorum herkese kırılmıyorum ve aklımdan geçenleri yapıyorum kimseyi takmıyorum." Bunu canımı acıtmak için söylediğini biliyorum ve bu seferde Nazlı ben olup alttan alan taraf olacağım .

-" Benim gibi düşünme Nazlı , benim gibi düşünüp benim gibi olmanı istemiyorum ben. Sonunda pişman olacağın bir şey yapma canın yanmasın , ama illa ki kalbinden geçeni ne pahasına olursa olsun yapmak istiyorsan yap canın yansada ben yanındayım herşeyi beraber atlatırız ."

-" Neden canım yanacakmış , barışmak için geldiğin halde bile aynı şeyleri yapıyorsun , neden mutlu olduğumu görüp bunu paylaşmak yerine illa acımı paylaşmada ısrarcısın ki. Ve evet haklısın ben senin gibi olmamalıyım kimseye değer vermemezlik yapamam ben , senin aksine önemseyip önemsenmem gereken bir ailem ve sevgilim var senin gibi ortada kalıp kimsesizliğimin acısını başka başka yataklarda çıkartamam ben . "

Kızgındı , haklıydı da ama bu kadarı çok fazlaydı . Benim her şeyimi bilmesi bunları böylece yüzüme vurmasını gerektirmezdi . Hiç birşey demeden kalktım yerimden biraz daha bu odada kalmak suskunluğumu bozmama neden olabilirdi.

Kumların üzerine uzanıp tüm olanları düşündüm . Nazlının söyledikleri birbir kulağımda yankılanırken gözyaşlarıma mani olmadım . Sanki akan her bir damla bir parça alıp götürüyordu benden . Yalnızlığı dost edinmiş birine şimdi yalnız olmak acı veriyordu. Çantamdan telefonu açıp numarayı tuşladım , saçmaladığımı farkedip kapatırken karşı taraftan gelen sese cevap verip vermemekte tereddüt ettim . Daha fazla kendi kendimi yememek için derin bir nefes aldım.

-"Alo Arda "

Uzun bir zaman oldu ne dersiniz ? Devam edelim mi artık hikayemize :)