Nefret güçlü bir duyguydu ve Alfa Jungkook, Omega Taehyung'tan tüm benliğiyle nefret ediyordu. Geçmişin intikamını almak içinse çok acımasız bir yol seçmişti.
Mini fic
Omegaverse
Angst gidişat
Jungkook'un doğum gününde yeni bölüm atmak istedim ve yetiştirdim. Minik tavşanımız iyi ki doğmuşşşşş
Ve Taehyung'un paylaştığı boks videosu...
Lütfen bu bölümde özellikle son kısımda Jungkook'a çok sövmemeye çalışın. Derin derin nefesler alıp on'a kadar sayın zira sinir krizi geçirebilirsiniz sksjksjhsjskj
Ayrıca önceki bölümde biri Hoseok çok kasıntı olmaya başladı yazmış. Hoşiğimi sevmiyor musunuz? Benim favori karakterim o lütfen amaa.
Sizleri bölümle baş başa bırakıyor ve kaçıyorumm
See youu!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ellerim karnımın üstünde dururken yatağımda uzanıyordum. Parmaklarım düz karnımı okşarken orada bir canın var olduğu gerçeği beni korkutuyordu. Ben içimde minik bir bebek taşıyordum. Bu gerçeğe alışmam uzun sürecekti. Gerçi şimdiden iki hafta olmuştu. O içimde giderek büyüyordu.
Jungkook ve benim bebeğimiz... İkimizden, ikimize ait bir parça...
Gözlerim karanlık odamın içinde geziyordu ve geçen bir haftayı düşünüyordum. Baş dönmeleri ve bulantılarla geçen sıkıntılı bir hafta.
Bu hafta boyunca Jimin hep yanımda olmuştu. Kimsenin anlamaması için oldukça uğraşmıştık. Özellikle de Jungkook'un anlamaması için... Zaten son konuşmamızda bana kokumun değiştiğini ve alfasının garip hissettiğini söylemişti. Mide bulantılarımdan haberi olursa şüphelenebilirdi.
Ona hamile olduğumu söylemeyecektim. Zaten birkaç gün sonra bebeği aldıracak ve ondan sonsuza kadar kurtulacaktım. İki babası da onu istemezken dünyaya gelmesi onun için sadece acı verici olurdu.
Jimin'le hastaneye gitmiş ve iyi bir doktor bulmuştuk. Bu işi gizlice halledecektik. Kimse bir şeybilmeyecekti. Bu bebekten kurtulmam gerekiyordu. Bir yanım daha doğmamış bir bebeği öldürmenin canilik olduğunu haykırsa da ona bakamazdım. Tek başıma onu büyütemezdim ben. Bu yüzden bebek daha da büyümeden ve aldırmak imkansızlaşmadan onu aldıracaktım.
Hamile olduğumu öğrendiğimden beri ellerim istemsizce karnıma gidiyordu. Çok garip hissediyordum. Daha çok küçük olduğu için varlığını çokta hissedemiyordum ama oradaydı işte. Ona bebeğim bile diyemiyordum. Benim gibi bir babayı hak etmiyordu. Daha doğmadan ondan vazgeçiyordum. Ancak başka çarem de yoktu.
Jungkook'la birlikte olduğumu ve ondan hamile kaldığımı kimseye söyleyemezdim. Özellikle Jungkook'un ailesi duymamalıydı. Lider olanları öğrenirse beni sürüden bile atabilirdi. O zaman yerimden ve yurdumdan bile olurdum. Zaten berbat olan hayatımı toparlayamazdım. En azından şimdi kurtulma şansım vardı.
