Insomnia | MarkHyuck

Günışığı

15 Temmuz 2018

Merhaba Lee Haechan...

Bu mektubumu sabaha karşı yazıyorum. Saat 05.48 ve ben tekrar ve tekrar uyuyamadım. Mektup yazmayı neden daha erken saatlerde yapmadım bilmiyorum,kendimi buna bağlamak istemiyorum hoşuma gitmiyor çünkü.

İlk kez sabahladığımız gün geldi aklıma. O gün çok güzeldi güneşim. Sabahın ilk güneşi senin tenine en çok yakışan vakitlerden biriymiş o gün öğrendim bunu.

O gece sizde kalıyordum birden beni dürtüp "Karpuz kalk ayağa çıkıştaki ayçiçeği tarlasına gideceğiz sabahlamak istiyorum seninle." Senin bu minik alakasız sözlerin kalbime o kadar dokunmuştu ki kekelememek için konuşmayarak kafamı sallamıştım sadece.

Tarlaya geldiğimizde yakalanacağız diye çok korkuyordum. İlk defa gece yarısı dışarıdaydım ve benim sınırımı aşan bişey yapmıştık. Korktuğumu anlamıştın ki elimi tutmuştun,yanındayım dermişcesine.

O gün sabaha kadar birbirimiz hakkında çok şey öğrendik ve konuştuk. Ama ben senin hakkında herşeyi senden çok biliyordum.

Güneş doğduğu sıra benden bir dilek dilememi istedin. Senin beni sevmeni falan dilemedim. Dilediğim şey 'Lee Donghyuck mutlu olsun.' Ben öldüğüm zaman asla üzülmeni istemiyorum çünkü Haechan. Her zaman etrafa ben olmadığım zaman bile güneşini saç istiyorum birtanem.

Bu zamana kadar sana ölümümden bahsetmedim. Gerek duymadım çünkü. Uzun zamandır beni içten içe yiyip bitiren depresyon ile savaşıyorum ama sanırım o galip gelmeye başladı Haechan ve bu beni endişelendiriyor.

Beni endişelendiren ölüm değil. Sensizlik. Senin gülüşünü bir daha görememek,bana sürekli laf sokamayacak olman,sürekli bana temasta bulunmaya çalışmandan kaçmam. Bunları bir gün yaşayamayacak olmak beni o kadar korkutuyor ki. Tanrıdan bu akşam tek dileğim bu. Seninle daha uzun,yavaş geçen zamanlar dilemek.

Bana aldığın ilk plağı koydum pikabıma bu gece. Odama girdiğimden beri sürekli bu şarkı çalıyor. Sen ne olduğunu gayet iyi biliyorsun. 'Bruno Mars-Billionare' aptal şey bana bu plağı hediye ettiğinde aşk şarkısı falan sanmıştım ama açınca ikimizde gülme krizine girmiştik.

Bu şarkıyı ilk defa 12 yaşımızda söylemiştik. Sen hemen yanıma gelip "Hey Kanada bu kesinlikle bizim şarkımız ses tonlarımız çok güzel uyuyor." Demiştin.

Sahi senin sesinde çok güzel Haechan. Balı andıran bir sesin var. Yani ben ona benzetiyorum. Senin her bir zerren mükemmel ki sadece sesin değil güneşim.

Kilisenin çanı çalıyor. Tanrım bu kadar hızlı yazmış olamam. Bu uyumam için bir işaret sanırım Lee Donghyuck. Tanrı uyumam için bir şans verdi bana değerlendirmem gerek.

İmza

Karpuz Lee...