bay psikolog ve bayan şizofren

1. BÖLÜM

Ben kalbim kadar ıssız bu sokakta bağırırken yanıma biri oturdu. o kadar sarhoştum ki yüzünü çift görüyordum ve secemiyordum.Bana"selam"dedi.Bu da neydi simdi???Kamera sakası felan miydi???
sinirli bir şekilde "ne istiyorsun??" dedim

Bana otuz iki dış sırıtmıştı."sence de ne istediğim belli degil mi???"

sinirden kan beynime sıçramıştı. bu kadar derdimin arasında bir de bu serseriyle ugrasamayacaktim.

"bana bak bu kadar derdimin arasinda bir de seninle ugrasamam defollll"diye bağırdım. bana tekrar siritti.

"ahahhahhh...korkma sana zarar vermicem. yalniz seni ve dertlerini dinlemek isterim."

bunu duyunca ona kocaman bir "ne" diye bağırdım. gerçekten anlatsam beni dinler miydi???

"eğer kulagimin zari patlarsa dinleyemem ama seni...... hadi anlat"

sarhos kafayla kabul ettim. Eminim yarin bu yaptığına kat ve kat pişman olacaktim. ama rahatlamam lazımdı su an.....içimi dokmem lazımdı.....

"ben bir sizofrenim."

hic sasirmamisti ve tepki de vermemişti...acaba ona zarar vermemden korktuğu için mi tepkisiz kalmıştı???

" ne o??? sana zarar vermeden mi Korktun???"
"hayır."
bu cevabı karşısında biraz afallamistim. kime şizofren olduğumu soylesem benden korkardi ve araya biraz mesafe koyardı.....ama bu adam...

"devam eder misin??"

"peki.... şizofren olmam ailemi trafik kazasında kaybetmemle oldu. ailem daha doğrusu annem ve babamın ortak bir şirketi vardi ve bir is için yurt dışına gitmişlerdi. beni de annaneme bırakmışlardı....." derin bir nefes aldım....

"bir gün hicbir şeyden haberim yok arkadaşlarımla dışarıda takılıyordum. su içmek için mutfağa yönelmiştim. ve annanemin konuştuklarını gizlice duydum...... bu bende bir sok etkisi yaratmıştı...."

"peki ilk olarak ne tepki verdin???"

"bekledim......duyduklarimi hazmetmeye çalıştım..... sonra gülmeye başladım. mutfağın içerisine girip annaneme ve teyzeme karşı kahkahalarla guldum. bana sadece baktılar. ve bu bakislardan hic hoşlanmadim. bağırmaya başladım.dolaplardan tabakları alıp teker teker yerde kirdim. beni durdurmaya çalıştılar... bu beni daha cok sinirlendirdi yerden bir kırık parçası alıp bütün kolumu kestim. ama beni zapt edemiyorlardi. oturma odasına gidip bütün odayı yerle bir ettim. taa ki ambulans sesi duyana kadar ve gözlerim kapanana kadar. cok kan kaybettiğimden bayilmisim.ve hastanede şizofren teşhisi konuldu...." beni hala dikkatle dinliyordu.

"eee hikayem cok hos ama degil mi???evet bay psikolog onerin nedir??"

"peki berk???"

bu soru beni derinden vurmuştu. Berki hatirlayinca gene o görüntü aklıma geldi ve yüzümü burusturdum.

"berk benim hayatımda en değer verdiğim fakat bu değeri su kadar hak etmeyen bir insan...... o...o olaydan sonra hastaneye yatirilmistim ve o hastane duvarları her dakika üstüme üstüme geliyordu. ben de doktorlara iyiyim hareketleri yapıyordum ve kandırabilmiştim de....... o sene liseye başlamıştım ve berkle okulda tanıştım. tabi ki kimse şizofren olduğumu bilmiyor.... çekingen tavirlarim da biraz ortadan kalkmıştı. arkadaşım serkan Berkin benden hoşlandığını söylemişti. tabi o zamanlarda ben onu sadece arkadaş olarak görüyordum. bir kaç kez beraber takildik ve ailemden sonra ona cok isinmistim....ve bana çıkma teklifi ettiği gece ona bir şizofren olduğumu söylemiştim. önce şaşırdı ve bana sımsıkı sarıldı." içim birden titredi ve hafiften hickirmaya başladım. galiba gene.....aglayacaktim....

"bana söz verdi.....seni uzmeyecegim...seni yalniz birakmayacagim....seni aldatmayacagim...... çıkalı bir sene oluyor.... ve ben hayata bir senede berkle tutunmustum. ama o son zamanlarda bana eskisi gibi davranmiyordu. bu sabah onunla tartıştık ve ben bir sinir krizi geçirdim. evet bu arada sinir krizlerin hala devam ediyor.... bana verdiği sözleri hatirlattim ve bana ne cevap verdi biliyor musun???". o sesi hala yankilaniyor kulaklarimda...." sikerim seni de o sözleri de yeter artik..... bana aynen bunları söyledi ve evden çıkıp gitti. ben o anda bir sinir krizi gecirecegimi anladım ve elim titreye titreye haplarimi içtim. galiba elim titrerken uyku hapimi fazla kacirdim ve odada uyuya kalmisim. aksam....yani yaklaşık bir saat önce uyandım ve yatak odasından bazı seslerin geldiğini duydum. yavaşça odaya yürüdüm ve........ ikisini......ahhh..."kalbim gene sıkışmıştı. oyle aciyordu kiiii

"oyle görünce bacaklarım beni daha fazla taşıyamadi ve yere düştüm. sesimi duyan berk hemen yataktan kalktı ve yanıma geldi.... evet.... bir sinir krizi daha geçiriyordum ve ona dokunma diye bagiriyordum. daha sonra o evden hızla çıktım ve beni sakinleştiren biramla beraber hayatımı tekrar gözden geçirmeye başladım"

bana bakıyordu. sadece bakıyordu..... tepkisini anlamamam güçtü ama bunu sarhoşluğuma verdim. ona gulerek
"ilk defa bu kadar uzun konuştum bay psikolog" dedim bana gulumsedi ve sarıldı. heyyy.... ne yapıyordu bu simdi.... ama bir dakika..... bu.....bu bana iyi gelmişti...... ben de sarılmasına karşılık sıkıca ona sarildim..... ama.... ama bunu nerden bilmişti??? yani bunun bana iyi geleceğini nerden bilmişti???.şimdiden bu sarildigim yabancıyı Sevmiştim

"bay psikolog nerden anladın buna ihtiyacım olduğuna???"

gene otuz iki dis siritti ve"boşuna bana bay psikolog demiyorsun ya"dedi....ahhh cok iyiydi bana boyle bakması....yani bana huzur veriyordu.....

"simdi ne yapmak istersin bayan şizofren???"
ikimizde gülmeye başladık. bana şizofren demişti ve ben alınmamıştım. galiba bu bir ilkti. ve ilklerimi bir yabancıyla paylaşıyordum.
"uyumak..... oyle uyumak istiyorum ki bay psikolog...." önce kendisi kalktı sonrada beni kucaklayıp"bayan şizofren arabama gidene kadar kollarimda uyuyabilirsin"dedi... ben de hafifçe. kıkırdadım. ve bu yabancının sıcak ve güvem dolu kollarına kendimi bıraktım......

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

Arkadaşlar biliyorum. Kitap benim gibi bir amatör yazardan çıkıyor. Ama emin olun çok çalışıyorum. Wattpadde bir kitap okumuştum ve kitapta " içinizde ne varsa yazın...... O şeyler içinizde kaldıkça rahat edemezsiniz" diyordu. Emin olun içimdekileri döküyorum size... Lütfen içimdekilere ön yargılı olmayın. Sadece hikayemi sevmenizi ve eksik yönlerimi bildirmenizi istiyorum.. Lütfen bu amatörlüğümle beni yalnız bırakmayın... Hepinizi tanımasam bile çok seviyorum. Çünkü wattpad de kitap okumak bir ayrıcalıktır :)))) yorumlarınızı bekliyorum.