5. BÖLÜM

27 0 0
                                    

Lanet olsun ki çağlar haklıydı. Berk hicbir sözünü tutmamıştı. Ve bu gerçeği bir yabancıdan duyuşum...... Beni daha çok yıkmıştı.

Yatağımdan doğruldum ve kollarımdaki sargılara baktım. GÜLÜMSEDİM.

Odada çağlar yoktu.. Eh hep benim başımı bekleyecek değil yaa....

Yatağımdan kalkıp camdan baktım. Yağmur yağıyordu. Yapayalnızdım ve bu halime gökyüzü bile ağlıyordu. Bir kez daha GÜLÜMSEDİM.

Böyle dışarıyı seyrederken içeriye çağlar girdi. Elinde sıcak çikolata vardı. O sıcaklıklarını umursamadım ve çağlara sımsıkı sarıldım.

"Çağlar.....yapayalnızım.....gökyüzü bile bu halime ağlıyor.....beni bırakma olur mu????"

Hey...ne yapıyordum ben boyle......Boyle bir şeyi nasıl isteyebilirdim ben...hem de çağlardan..... Ama ben şizofrendim değil mi ???(!)

Çağlar elindeki bardakları masaya bıraktı ve sarılmama karşılık verdi. Beni sarmalaması.....güven veriyordu.....

"Şu an senden saçmasapan birşey istiyorum. BİLİYORUM.....bunun için benimle ayrıca dalga gececeksin....bunu da BİLİYORUM....ama artık berk yok...yapayalnızım......ve kendime zarar vereceğim....ve o beyaz duvarlı hastane odasına geri döneceğim. Beni yalnız bırakmazsın değil mi????"bu hareketim onu şaşırtmıştı.

Çağların karşısına geçtim. Gözyaşlarımı sildim ve çocuk gibi ellerimi açtım.

" bak yapayalnızım.... Kimsem de yok... Hep yanımda olacaksın değil mi????"

Gözyaşlarımı silmiştim ama yerlerini yenileri dolduruyordu bile.....

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

Arkadaşlar.... Biliyorum. Önceki hikayem tutmadı.... Zaten ben de onu bir türlü sevememiştim... Ama lütfen bu hikayemde yanımda olun. Zaten kısa yazacağım. 40. Bölümde falan final olacak. Lütfen bana yardım edin. Hepinizi seviyorum. :))))

bay psikolog ve bayan şizofrenHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin