bay psikolog ve bayan şizofren

2. BÖLÜM

Bir sizofrendim ben..... Sinir krizi geçirirken annaneme bıçakla , kendime cam kiriklariyla ve etrafa da tüm enerjimle saldırırdım. Ama hiç sinirim geçmezdi.

Bu geçirdiğim sinir krizimde kendimi birayla avutmaya çalıştım. Ve işe yaradı da..... Bira bütün enerjimi almıştı ve etrafa vereceğim zararı önlemişti. Ama hayır. Dün gece rahatlamamı sağlayan başka bir şey vardı.

Yataktan hızlıca doğruldum ve baş ağrımın böyle geçeceğini umdum. Ve beni rahatlatan o şeyin ne olduğunu hatırlamaya çalıştım. Gözlerimi açtığımda şortumu ve sıfır kol tisörtüm yerine üstümde bol bir eşofman altı ve sporcu atletim vardı. Bu da neydi simdi???

Neden hatırlayamıyordum şu şeyi??? Hay ben böyle zihnin......

Birden Berki hatirladim. Ve kızı da.... O iğrenç şeyi yapıyorlardı. Bana yapmayacağına dair söz verdiği şeyi..... Ve beni bu konuda rahatlatan şeyi de hatirlayiverdim.

KONUŞMAK......

Evet..... Konuşarak rahatlamıştım. Bir yabancıya hem de.... Dün bu konuyu ne kadar takmasamda şu anda yabancıya anlattiklarimdan dolayı bir utanç duyuyordum. Hadi ama..... Benim gibi bir kız asla utanmazdı ama simdi utanmıştım.... Bu duygumu hemen geçiştirdim ve etrafıma baktım. Çift kişilik bir yataktaydım ve duvarın rengi mor ve fuşya arasında gidip geliyordu. İçimden öğürmek istedim. Eşyalar gayet sağlam ve temizledi. Galiba bu oda adını hatırlayamadığım ama beni ilk defa sakinleştirmeyi başaran o insana aitti. Neden ismini hatırlayamıyordum ki sanki...... Ben bunları düşünürken odada o ismini hatırlayamadığım fakat taktığım takma adını şaşırarak ve sesli söylediğim insanın fotoğrafını görmüştüm.

"BAY PSİKOLOG?????"