"Bakıyordum ona; siyah saçları ve yaralı vücuduyla çimlerde uzanmış bir çocuk. yaralı da olsa narin ve kediyi anımsatan bir beden...işte o beden benim kaderimdi"
Jay şehir hayatından uzakta yaşamak için babasından kalan çayırlıktaki eve taşınmıştı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Heyecandan ölmek üzereyim...nedeni ise minik bebeğimiz bugün babasının karnında ilk tekmesini atmıştı
Elimi koyduğum şişmiş karında onu hissetmeye çalışırken gece'nin dört buçuğu falandı. Jungwon mışıl mışıl uyuyorken bense uyuyamamış ve Jungwon'u uyandırmamaya özen göstererek karnını açmıştım. Minik bebeğimize babalarından bahsederken saatin farkında bile olamıyordum. Sadece elimle okşadığım karnına daha da sokulmuş ve bir nevi bebekle oradan irtibat kurmuştum. Bu alışkanlığa 4. Ayında başlamıştım ve 2 aydır da her gece bebeğimize gün içinde neler yaptığımızı anlatıyordum. Bu gece elimi koyduğum yerde avucumda bir darbe hissetmem ile tekmelediğini anladığımda çığlık atmamak için zor durmuştum. Jungwon canı yanmış olacak ki uykusunda bile kaşlarını çatarken alnına yumuşak bir öpücük kondurarak uyanmasını engelleyip bebeğimize birşeyler fısıldamaya devam etmiştim
"Anlayacağın umarım Jungwon babana benzersin. O çok güzel çünkü...tabi seninde her halinle güzel olacağından eminim bebeğim. Off daha sana kavuşmamıza 3 ay var ve sabırsızım...keşke zaman azıcık daha hızlı geçse. Odanı çok güzel yaptık biliyor musun? Jungwon baban duvarlarını fıstık yeşiline boyattırdı ve en güzelinden ahşap mobilyalar seçti, kıyafetlerin bile hazır bebeğim, onların içinde seni görmek için sabırsızlanıyorum"
Ben daha birşeyler anlatadurayım uykusundan uyanmış beni dinleyen Jungwon'dan bir haberdim. Gördüğüm kısık gözler ile gülümserken Jungwon bana gülümseyip elini saçlarıma daldırmıştı
"Gene bebeğimizle mi konuşuyorsun jay?"
"Evet...çok güzel hissettiriyor"
"Onu bugün göreceğiz zaten sevgilim, lütfen uyu artık"
Mızmızlana mızmızlana açtığım karnını tekrar tişört ile kapatıp yanına yatmıştım. Bana bakıp yorgunca gülümsediğinde bende onu kendime çekmiştim belinden. Şişik karnı engel de olsa olabildiği kadar sarılmış ve sadece birbirimizi izlemiştik. Jungwon'un gözleri tekrar kapandığında uzanıp boynuna bir öpücük kondurmuş ve bende kendimi uykunun kollarına bırakmıştım
Jungwon haklıydı...zaten bugün bebeğimizi görecektik ve artık en sevdiğim gün kesinlikle kontrol günleriydi. Hergün biraz daha gelişen yavrumuza bakıp birkez daha herşey için Tanrıya şükrediyorduk. Bu hayatımın sanırım en parlak günleriydi. Bebeğin varlığı bizim hayatımızın en büyük parıltısıydı ve sonsuza kadar da öyle kalacaktı
Uyumadan önce son kez elimi şişik karında gezdirmiş ve kendimi uykunun kollarına huzurla bırakabilmiştim
🍃
"Jungwon krakerleri aldın mı? Ne olur ne olmaz naneli sakız da al...POŞETİ DE UNUTMA SAKIN"
Üst kattan alt kattaki Jungwon'a gerekenleri söylüyorken bu hallerimize burada kalan iki çift gülüp duruyorken bense tatlı telaşla bir o yana bir bu yana koşturuyordum. Jungwon bile artık bu halime bezmiş gözlerle bakarken onu bunalttığımı düşünebilirdim lakin sadece fazla düşünüyordum o kadar. Çok ciddi birşeyim yok, bazılarını duyuyorum hamile eşini takmıyor bile.
