"Bakıyordum ona; siyah saçları ve yaralı vücuduyla çimlerde uzanmış bir çocuk. yaralı da olsa narin ve kediyi anımsatan bir beden...işte o beden benim kaderimdi"
Jay şehir hayatından uzakta yaşamak için babasından kalan çayırlıktaki eve taşınmıştı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bebekle 5. Haftamız
İçimde öylesine bir mutluluk var ki anlatamazdım. Jungwon ile mükemmel bir ilişkimiz vardı, 6 tane yavru kedimiz vardı, sıcak bir yuvamız vardı ve şimdi de minik bir bebeğimiz. Babasının karnında dünyaya geleceği günü bekliyordu ve ben şimdiden çok sabırsızdım. Öyleki şimdiden yavaş yavaş eşyaları almaya başlamıştım, doktor ne kadar da erken dese de
Geçen gittiğimiz kontrolde bu ay için gereken bilgileri aldığımızda ilk 3 ayın kritik olmasını duyduğum andan itibaren jungwon yatağında yatıyordu. Bebeğin düşme ihtimalı fazla olduğu bu aylarda ona pek birşey yaptırmayı düşünmüyordum. Ne kadar bana iyi olduğu için söylense de onu takmıyor ve herşeyi kendim hallediyordum
Gene öyle bir sabah iken dışarda yağan yağmur şiddetini daha da arttırıyor gibiydi. Her ihtimale karşı gene Jungwon'a ince bir hırka giydirdiğimde bende onun için meyve kesiyordum. Şeftaliyi şuanlık sevmediğinden erik, çilek ve karpuz koyduğum tabağı kucağına bırakırken bende yanına kurulmuş bir kolumu beline sarmıştım. Jungwon mutlu mutlu karpuzunu yerken kediler de miyavlayıp yemek istediklerini belli ediyorlardı. Tek tek hepsini koyduğum kutudan ustaca tırmanıp tekrar karpuza saldırdıklarında ise bu sefer hepsini yukarı bebeğin odasına çıkartıp kapıyı kapatmış ve tekrar Jungwon'un yanındaki yerimi almıştım
"Beni rahatsız etmiyorlardı jay...götürmene gerek yoktu"
"Öyle şey olur mu? Az daha zorlasalar ağzına girecekler"
Dediğime ikimizde kıkırdadığımızda Jungwon'u sakince bacak arama oturtmuş ve beline sardığım kollarımla kendime daha çok çekerek ensesine minik bir öpücük kondurmuştum. Huylanmış olacak ki öptüğüm tarafa doğru başını eymiş ve kıkırdamıştı. Bahsettim mi bilmiyorum ama onun kıkırdaması o kadar güzel ki...düşünün o kadar güzel ki ona en çok yakışacak benzerliği bile tanımlayamıyorum
"Doktor daha eşya almaya erken dedi ama sen şimdiden benim eski odama beşik aldın jay. Kıyafetleri bile hazırdı baktığımda"
"Sabırsızım ne yapayım. İlk defa baba oluyorum"
"Oluyoruz!"
Bastırarak söylediğinde gülmüş ve cennet kokusunu çekmiştim burnuma. Jungwon'un bile bebeğe bu kadar bağlanması beni o kadar mutlu etmişti ki. İlk başta istemediği bebeği şimdi çok fazla koruması çok özeldi. Daha birlikte yaşayalı 1 ay'ı biraz geçmişken herşeyin bu kadar hızlı gerçekleşmesi iyi miydi yoksa kötü mü bilmiyorum. Ama ikimizde halimizden memnunduk bu yüzden çokta kafaya takmaya gerek yoktu sanırım
Bitirdiği tabağı sehpaya bıraktığında kucağımda yayılıp kafasını göğsüme yatırmıştı. Ben onu daha da sarmalarken Jungwon'un kucağımda cenin pozisyonu almasıyla ve kucağımda daha da küçülmesiyle bende yanağımı kafasına yaslayıp gözlerimi kapamıştım, mükemmel bir aile fotoğrafının ortaya çıktığından emindim fakat
