SEVİYOR

1.BÖLÜM

🗝
 

Her şey o gün başlamıştı. Dün gibi hatırlıyordum.

On iki yaşımdaydım. İlk kez regl olmuştum.

Yatağımdan kalktığımda yatağımı kanlı görmüştüm.

Korkarak annemin yanına ilerlemiştim ama evde yoklardı

Ne annem ne de babam. Ama onlar beni asla yanlız bırakmazlardı.

Küçüklüğümde nerdeyse her gece gördüğüm kabuslardan sonra hep yanımda olurlardı

Ama o sabah evde yokladı. Karnımdaki ağrılarla ağlayarak evi dolanıyordum.

Evde olmadıklarını anladığımda odama geri gitmiştim.

Ama odama girdiğimde anne ve babamı yatağımın üstünde kanlı bir şekilde yatarak görmüştüm.

Odamın her tarafı kanlarla kaplıyı. Korkudan çığlık atmak istemiştim

Ama sesim çıkmamıştı. Gözüm duvada kanla çizilmiş büyük bir göze takılı kalmıştı.

Kemiklerimin sıkıldığını hissettiğimde ise bayılıştım.

O günden sonra kabus içinde kabus görmeye başlamıştım.

Her şey daha da kötüleşmeye başlamıştı.

'

Uyanıktım ama gözlerimi açmaya korkuyordum

Buz gibi elleri ile boğazımı sıkıyordu birisi.

Ve ben ne nefes alabiliyordum ne de dualarımı okuya biliyordum.

Gözlerimden yaşlar süzülmeye başlamıştı bile.

Annemin sesini duyduğumda o eller çekilmişti boğazımdan

Gözlerimi açtığımda hızla anneme sarılmıştım.

Annem: kabus mu gödün annecim

Ben: yine

Annem: tamam kalk hazırlan seni hocaya götürcez bugün

Şaşırmıştım. Kaç yıl olmuştu kabuslarımın hayatımda oluşu ama annem şimdi hocaya gidelim diyordu

Çok da ciddiye almıyorlardı eskiden sanırım.

Yatağımdan kalkıp banyoya girdim ve yüzümü yıkayıp abdestimi aldım.

Ha bu arada ben  Ahu Arslan. On sekiz yaşındayım. Ailenin tek çocuğuyum

Babam Ahmet annem Selin ve ailem bu kadardı.

Annem ve babam ailelerine karşı çıkarak kaçarak evlenmişler

Onları ayırmaya çalışanlara karşı başka şehire yerleşerek herkesi hayatlarından çıkarmışlar.

Babam edebiyat öğretmeni ve benim okuduğum okulda.

Çok güzel değilmi baban öğretmenin. Derslerim konusunda pekte başarılı sayılmam ama çokta kötü değilim.

Babamın aldığı maaş yetiyordu bize. Öyle geçiniyorduk yani.

Açıkçası pek de cesur olduğumu söyleyemem zira her kim her gece kabus görürse onda da cesurluk kalmazdı.

Kıyafetlerimi değiştirdikten sonra salona inmiştim.

Bugün pazardı ve ben yatmayı planlıyordum.

Ama hocaya gitmek daha iyiydi. Ki bu kabuslardan kurtulmak istemezmiydim.

Kahvaltımızı yaptıktan sonra arabaya binerek yola koyulmuştuk.

İçimde çok değişik bir his vardı. Hem çok kötü şeyler olacakmış gibi

Hem de kabussuz bir hayatı düşünmek. Sanırım tarif edemezdim ama içimdeki şu his

Hem iyi hem de kötüydü. Ama en çok iyiydi

Babam radyodan şarkı açtığında gülümseyerek başımı arkaya yaslayarak yolu izlemeye başladım

Gözlerim kapanıyorken büyük bir sarsılışla irkilmiştim.

Olamaz bir arabaya çarpmıştık. Hızla arabadan inerek önümüzdeki arabaya yaklaştık.

Babam ve annem sürücüye baktıkları anda korkuyla elleri ile ağızlarını kapatmışlardı

Ben: ne oldu

Diye ben de bakındığımda gözlerim büyümüştü.

Öndeki iki kişi kanlar içinde yatıyor ve arkadaki bir bebek ağlıyordu

Gözümden yaşlar akmaya başladığında öndeki adam fısıldamıştı

Adam: sonunuz belli

🗝