SEVİYOR

12.BÖLÜM

🗝️

Aylar sonra buraya geleceğim aklımın ucundan bile geçmezdi

Ama hayat işte. Kapıyı çaldığımda açılmıştı. Güler yüzü ile beni karşılamıştı

Hoca: hoşgeldin kızım

Ben: hoşbuldum hocam

Ali hocaya o kadar güvenmiştim ki annemin bulduğu hocayı hep cin sanmıştım ve adını bile sormamıştım

Zaten sormaya da yüzüm yoktu. Düşüncelerimi bırakarak içeriye geçtim

Ve o sormadan ben herşeyi en ince detayına kadar anlattım.

Artık herşeyden haberdardı. Bir süre düşündükten sonra bana baktı

Hoca: o kadın öldü diye kurtuldum sanma güzel kızım. Cinler kendi aralarında anlaşamazlar kaldı ki insanlarla anlaşsınlar. Unutma sana musallat olan o kadın değil mazerun. O da değil aslında o bunu yapmakla yükümlü olan cin. İstenen o kadınla babanın bir araya gelmesiydi ancak o kadın artık hayatta değil bu yüzden cinler uğraştıkları için sinirlenmiş olmalılar ve şimdiki istekleri ise büyük ihtimalle soyunuzun yok edilmesi. Zorlu bir süreç olacak ancak sen dediklerime uyarsan bu beladan kurtulabilirsin keşke en baştan bana inansaydın ama işte kader

Ben:  peki öldüm sandığım o günlerde gelen o melek ayeşten gelmeyle gönül bağını kes falan o neydi

Hoca: bunu anlamak çok zor kızım ya bu bir oyundu ya da cinlerden biri sana tutulmuş ki böyle olursa işimiz çok zor olur sana haber veriyordur birisi ile bir ilişkin varmı peki

Ben: h hayır

Dedim. Yoktu çünkü hayatımda biri. Vardı. Ama o beni bırakıp gittiği gün çıkmıştı hayatımdan.

Ben: peki annem o da mı azap çektiriliyor yoksa rahat mı bırakıldı

Hoca: o kadın hayatta olduğu sürece azap çektirmiştir ancak öldüğü için çekmiyor şuan huzurla uyuyor

Cehennem azabı içime serin su serpilmişti ve yüzümde tebessüm oluşmuştu

Hocanın yazdığı muskaları alarak evden çıkmıştım.

Araba binerek eve doğru yola çıkmıştım. Kısa bir süre sonra eve varmıştım

Babamı evde bulamayınca şaşırmıştım. Mesaj yazdığımda ise anında dönmüştü

Hava almak için çıkmıştı. Hocanın yazdığı muskaları evin her köşesi koyduktan sonra odama çıkmıştım

Bu muskalar beni onların öfkesinden az da olsa koruyacakmış

Yatağıma yatarak telefonumu elime aldım. Her zamanki gibi annemle olan anılarıma daldım

Fazla geri gitmişim ki Atakanı buldum. Yeni kurumaya başlamış gözlerim tekrar yaşlandı

Fotoğraf çekinmeyi hiç sevmezdi. Ama ben anı olsun diye gizli saklı çekiyordum

Ama silmiştim ben bunları. Demekki bir tanesini unutmuşum

Tüm fotoğraflarını acımadan silmiştim ama bu fotoğrafı görünce içim cız etmişti

Kim bilir şuan nerede ne yapıyordu. Beni çoktan unutmuştur da

Hah zaten ne zaman aklındaymışım ki. Keşke beş dakikalık karşımda olsaydı.

Aklımdaki soruları sorabilseydim kendisine. Neden diye