#4#

639 71 175
                                    

Keşke düşüncelerim de kapansa gözlerim kapanınca

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Keşke düşüncelerim de kapansa gözlerim kapanınca

William Shakespeare

###


Sabah yine cenin pozisyonunda uyandım. Alışkanlık olmuştu sanki duvarlar üzerime doğru geliyordu. Çığlık atmak istiyordum ama sanki sesim boğazıma sıkışıp kalıyordu, nefesi kesiyordu. Dışarı çıkıyordum fakat insanların normal konuşmaları bana bağırıyorlar gibi geliyordu.

Neden böyleydim ben? Neden yorgundum? Nefes almak neden bu kadar zordu?

Telefonum çalmaya başladı. Telefonun sesi beynime elektirik akımı vermiş gibi titredi. Telefona baktığımda annem arıyordu. Neden arıyordu yine bu kadın seslerini duymak istemiyordum uzun bir süre çünkü hiç bir şey yokmuş gibi bir de onların baskısına katlanmak zorundaydım. Onlardan uzaklaşamıyordum ama onlara yakın da olmak istemiyordum sadece bana nefes aldırsınlar.

Telefona açtığım gibi annemin cırtlak ve sinirli ses tonu ile cevap vermişti.

-alo!

-efendim anne sabah sabah neden aradın?

-neden mi aradım! Felix o yayın neydi! Yine o iğrenç düşüncelerin mi? Hani o çocuk bir daha yoktu? Yine neden kafanı iğrenç düşüncelere çeviriyorsun! Sana o çocukla artık konuşmayacaksın demiştim!

-anne! Bu hayat benim kiminle konuşup konuşmayacağıma sen karar veremezsin! Ayrıca iğrenç düşüncelerim mi? Asıl sizin bu hastalıklı kafanız almıyor mu? Ben eşcinselim ne yaparsan yap hiç bir zaman karşı cinsimi sevmeyeceğim!

-seni iğrenç günahkâr! Senin gibi bir oğlum olacağına hiç doğmasaymışsın! Seni en başından bir kiliseye koymalıydım! Saygısız köpek!

Dedi telefonu yüzüme kapattı.

Senin gibi bir oğlum olacağına hiç doğmasaymışsın

Sen günahkârsın

Ölmesi gerek sizin gibiler

Aşk bu değil

Kendin cinsini sevmek mi? İğrençsin

Kirli ve günahkâr

Sevilmeyi hak etmiyorsun

Senin gibilerinden iğreniyorum

Kafamı siken bu düşenceler beni öldürmek üzeriydi. Ben sadece seviyordum onlar neden bunu anlamıyordu.

BEN GÜNAHKÂR DEĞİLİM!

BEN İĞRENÇ DEĞİLİM!

BEN KİRLİ DEĞİLİM!

İnsanlardan nefret ediyorum. Onlar aşktan ne anlar ki? Onlar sevmek ne biliyorlar mı? Aşk sadece karşı cinse hissedilmez. Ben kendi cinsime aşığım bu hep böyleydi kimse değiştiremez.

breaking me / Hyunlix Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin