Sevgilim...
Özür dilerim benim küçük yıldızım seni insanlardan koruyamadım. Bu dünya bizim için çok küçüktü yükseldiğin gökte beni beklediğini biliyorum seni daha fazla bekletmeyeceğim.
~ Lee Felix'in günahı Hwang Hyunjin'den.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Beni yak kendini yak, her şeyi yak Bir kıvılcım yeter, ben hazırım bak İster öp okşa, istersen öldür Aşk için ölmeli, aşk o zaman aşk...
Her şeyi yak / Duman
####
Uykudan uyanmaya çalışırken her sabah yoğun aldığım tanıdık lavanta koku beni kendime getiriyordu. Gözlerimi yavaş yavaş açarken hyunjin gösüne her sabah olduğu gibi yine sıkıca sarmıştı. Çoğu sabah böyle uyanıyorduk çünkü beni göğsüne çekerek uyumayı seviyordu. Bazen nefes alamıyordum ama genel olarak bunu pek dert etmiyordum. Kolarının arasında sıyrılmaya çalışırken kendi kendine kolarının boşluğundan olacak ki mırıltılar çıkarmıştı.
Bir süre yüzünü incelediğim çocuk o kadar saf ve masum uyuyordu ki kendimi izlemekten alı koyamıyordum. Uzanıp beyaz tenine küçük öpücükler bırakarak uyandırmaya çalışıyordum. "Sevgilim uyan gitmemiz gerekiyor." Dedim yüzüne ufak öpücükler bırakmaya devam ederek.
"Ah biraz daha çok yorgun hissediyorum." Dedi. Tanrı aşkına neyin yorgunluğuydu bu dün hiç bir şey yapmamıştık yemeğe çıkmak dışında. Aslında uzmanlara göre tembellik yapınca daha çok yorgunluk hissiyatı oluyormuş diye duymuştum ama ne kadar doğru bilmiyorumdum.
Hyunjini dürtüp uyandırmaya çalışırken o daha kalkmayacağına dair mırıltılar çıkarıp yorgana daha çok sarılıyordu. "Hadi ama uyan geç kalacağız." Dememe rağmen inat ediyordu. Ne oluyordu tanrı aşkına bu çocuğa.
"Öpücük verirsen belki kalkmayı düşünebilirim." Dedi. Tanrı aşkına daha ne kadar öpmem gerekiyordu uyandırmak için?
Eğilip dudaklarına doğru yaklaşıp öpüp çekilecektim ki ama öpüşünü derinleştirdi. Alt dudaklarımı esiri altına alınca ben de üst dudağını öpmek zorunda kalmıştım. Bir süre alt dudağımla ilgilenip, üstüme çıkıp bu sefer dillerimizi araya koyup ufak öpücüğümü daha da derinleştirmişti. Öpüşmemizle birlikte inlemem onu hoşuna gitmiş olacak ki biraz daha ilgilendi daha sonra nefessiz kalınca ayrılmak zorunda kalmıştık.
"Tanrım şimdi güzel bir sabaha uyandım. Kesinlike günüm güzel geçecek." Dedi.
"Sürekli öpüyorum seni neden bu gün güzel geçecek?" Dedim. Bir öpücük günü kurtaramazdı. Başımıza neler geleceği kimse bilmiyordu. Zira onun az önceki gibi öptüğüm gün başımıza neler gelmişti.
"Sürekli öpüyorsun ama her sabah böyle uyandırılmıyorum." Dedi.
"Tanrı aşkına neden uyanmadığının farkında mısın? Çünkü her sabah benden erken uyanıyorsun. Bu yüzden ben seni uyandırmıyorum."
"Doğru ama erken kalkmasam sen çok uykucusun sevgilim." . "Hayır, istesem ben de alarm kurup erken uyanabilirim."
"Uyanırsın bebeğim ama uyanırken beni çoktan uyandırmış olursun."
